Przejdź do zawartości

Mary Poppins (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mary Poppins
Ilustracja
Gatunek

familijny, komediowy, fantasy, musical

Data premiery

27 sierpnia 1964
4 listopada 2005 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

139 minut

Reżyseria

Robert Stevenson
Hamilton Luske (sekwencje animowane)

Scenariusz

Bill Walsh
Don DaGradi

Główne role

Julie Andrews
Dick Van Dyke
David Tomlinson
Karen Dotrice
Matthew Garber
Glynis Johns

Muzyka

Richard M. Sherman
Robert B. Sherman

Zdjęcia

Edward Colman

Scenografia

Carroll Clark
William H. Tuntke
Hal Gausman
Emile Kuri
McLaren Stewart (sekwencje animowane)

Kostiumy

Tony Walton

Montaż

Cotton Warburton

Produkcja

Walt Disney
Bill Walsh

Wytwórnia

Walt Disney Productions

Dystrybucja

Buena Vista Distribution Company

Budżet

6 000 000 USD

Przychody brutto

103 100 000 USD

Kontynuacja

Mary Poppins powraca (2018)

Strona internetowa
Reklama musicalu na teatrze New Amsterdam

Mary Poppinsamerykański musical filmowy z 1964 roku w reżyserii Roberta Stevensona, wyprodukowany przez Walta Disneya. Scenariusz oparto na podstawie powieści Pameli L. Travers Mary Poppins.

W 2006 roku Amerykański Instytut Filmowy umieścił film na szóstym miejscu wśród najlepszych musicali w historii kina. W 2013 roku został wprowadzony do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako film „znaczący kulturowo, historycznie bądź estetycznie”.

W 2013 roku powstał film Ratując pana Banksa, opowiadający o sporach Pameli L. Travers (w tej roli Emma Thompson) z Waltem Disneyem (Tom Hanks) wokół ekranizacji Mary Poppins. W 2018 powstała kontynuacja Mary Poppins powraca, z Emily Blunt w roli tytułowej.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

W Londynie 1910 roku urzędnik bankowy George Banks i jego żona sufrażystka Winifred szukają niani do swych niesfornych dzieci – Jane i Michaela, po tym jak szósta z nich – wyniosła pani Katie – odeszła. Dzieci zmęczone nieodpowiednimi w ich mniemaniu opiekunkami piszą ogłoszenie o idealnej niani. Ich ojciec nie traktuje tego poważnie i wyrzuca podarte ogłoszenie do kominka. Następnego dnia przychodzi tabun niani, które zdmuchuje silny wiatr. Z nieba na parasolce przybywa Mary Poppins deklarująca się jako perfekcyjna niania i dająca sobie tydzień uporania się z dziećmi. Pan Banks ze zdziwieniem widzi u niej zniszczone przez niego ogłoszenie dzieci. Podobnie Jane i Michael są zadziwione nadnaturalnym charakterem nowej niani. Mary, mimo że jest surowa i stanowcza, pokazuje jak można się bawić przy obowiązkach.

Po sprzątnięciu pokoju Mary zabiera dzieci do parku, gdzie spotykają jej przyjaciela, ulicznika Berta malującego kredą pejzaż na chodniku. Za sprawą czarów Mary cała czwórka ląduje w środku malunków przedstawiających wieś. Po udaniu się na jarmark jadą na bułankach z karuzeli, po czym ratują lisa przed myśliwymi, a Mary Poppins wygrywa wyścig konny. Zabawa się kończy, gdy rozlega się ulewa i obrazki Berta spływają, co go nie martwi, bo to dobra okazja do sprzedaży ciepłych kasztanów. Wieczorem dzieci są podekscytowane wrażeniami, jednak Mary zaprzecza, by one miały miejsce.

Od kiedy Mary się wprowadziła w domu Banksów atmosfera robi się weselsza, a służące – kucharka Brill i pokojówka Ellen nie kłócą się między sobą. Według pana Banksa oznacza lekkoduszność i podważanie autorytetów. Mary udaje się z dziećmi po zakupy, gdy pies Andrew informuje Mary. Okazuje się, że jej wuj Albert znowu unosi się w powietrzu od niekontrolowanego śmiechu. Albert zaraża tym Berta i mało o włos Jane i Michaela. Zirytowana Mary nie zamierza temu się przyglądać i ogłasza powrót, co smuci wszystkich i sprowadza na ziemię. Po powrocie pan Banks uważa, że dzieci powinny poznać prawdę o życiu, a nie żyć fantazjami. Mary wmanewrowuje pracodawcę, by następnego dnia zabrał Jane i Michaela do banku w City, w którym pracuje.

Dzieci są zachwycone, bo ich ojciec nigdy i nigdzie nie zabierał. Banks zabiera dzieci, Michael chce dać dwa pensy gołębiarce na karmę dla ptaków przy Katedrze św. Pawła, ale Banks nie pozwala tłumacząc to rozrzutnością. Zamiast tego proponuje zainwestowanie pieniędzy poprzez otwarcie konta. Prezes banku, Dawes Sr. mówi o korzyściach płynących z inwestycji i przywłaszcza pieniądze, które Michael chce odzyskać. Tworzy się zamieszanie, w którym klienci myślą, że bank nie chce wypłacać im pieniędzy. Dzieci po odzyskaniu pieniędzy uciekają z banku trafiając do nieciekawej okolicy. Trafiają na Berta pracującego obecnie jako kominiarz. Uświadamia dzieciom, że ojciec ich kocha, a jest taki szorstki z powodu ciągłego przebywania w bezdusznym banku i jest pozostawiony sam sobie.

Prowadzi dzieci do domu. Akurat Mary ma tego dnia dzień wolny i pani Banks śpiesząca na wiec sufrażystek każe Bertowi zająć się dziećmi. Bert pokazuje im kominy, co powoduje zjawienie się Mary ostrzegającej przed niebezpieczeństwami związanymi z tą działalnością. Wykorzystując sytuację, organizuje wycieczkę po londyńskich dachach, która kończy się radosnym tańcem z kolegami-kominiarzami Berta. Sąsiad Banksów – emerytowany admirał Boom bierze kominiarzy za Hotentotów i atakuje ich fajerwerkami, więc Mary, Bert, dzieci i kominiarze umykają do domu Banksów. Wracający z pracy pan Banks żąda wyjaśnień od Mary, czego ona odmawia. Pan Banks otrzymuje telefon z banku, by poważnie porozmawiać na temat dzisiejszych zdarzeń.

Bert mówi Banksowi, że pewnego dnia dzieci staną się dorosłe i będzie za późno. Jane i Michael przepraszają ojca za zamieszanie w banku i wręczają mu dwa pensy. Pan Banks udaje się pełen niepewności do banku. Pracodawcy zwalniają Banksa, ale ten w końcu znajduje w sobie radość i przeciwstawia się Dawesowi i reszcie zarządu wprowadzając ich w życie nieco kolorytu. Dawes Sr. pod wpływem opowiedzianego kawału zanosi się śmiechem i unosi się w powietrzu. Tak jak Mary Poppins obiecała, opuszcza Banksów, gdy zmienia się kierunek wiatru. Pan Banks idzie z całą rodziną puszczać latawiec w pobliskim parku. Wśród puszczających latawce są i bankierzy. Dawes Sr. umarł ze śmiechu, co nie martwi jego syna Dawesa Jr., gdyż nigdy wcześniej nie widział go szczęśliwszego i mianuje Banksa wspólnikiem w banku. Mary Poppins jest zadowolona z tego, że Jane i Michael więcej myślą o swym ojcu niż o niej i odlatuje ku niebu.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
Obsada polskiego dubbingu[1]:

Opracowano na podst. materiału źródłowego:[2][3][4]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Kategoria Odbiorca Wynik Źródło
Nagroda Akademii Filmowej Najlepszy film Walt Disney, Bill Walsh Nominacja
Najlepszy reżyser Robert Stevenson Nominacja
Najlepsza aktorka Julie Andrews Wygrana
Najlepszy scenariusz Bill Walsh, Don DaGradi Nominacja
Najlepsze zdjęcia (Kolor) Edward Colman Nominacja
Najlepsza scenografia (Kolor) Carroll Clark, William H. Tuntke, Emile Kuri, Hal Gausman Nominacja
Najlepsze kostiumy (Kolor) Tony Walton Nominacja
Najlepszy montaż Cotton Warburton Wygrana
Najlepsza muzyka Richard M. Sherman, Robert B. Sherman Wygrana
Najlepsza muzyka (ścieżka dźwiękowa) Irwin Kostal Nominacja
Najlepsza piosenka Chim Chim Cher-ee (Richard M. Sherman, Robert B. Sherman) Wygrana
Najlepszy dźwięk Robert O. Cook Nominacja
Najlepsze efekty specjalne Peter Ellenshaw, Hamilton Luske, Eustace Lycett Wygrana
Złoty Glob Najlepszy film komediowy lub musical Nominacja
Najlepszy aktor w filmie komediowym lub musicalu Dick Van Dyke Nominacja
Najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu Julie Andrews Wygrana
Najlepsza muzyka w filmie komediowym lub musicalu Richard M. Sherman, Robert B. Sherman Nominacja
Nagroda BAFTA Najbardziej obiecująca aktorka zagraniczna Julie Andrews Wygrana
Nagroda Grammy Najlepsza ścieżka dźwiękowa filmu lub programu telewizyjnego Mary Poppins: Original Cast Soundtrack (Julie Andrews, Dick Van Dyke, Glynis Johns, David Tomlinson, Ed Wynn) Wygrana
Najlepsza ścieżka dźwiękowa filmu lub programu telewizyjnego Richard M. Sherman, Robert B. Sherman Wygrana

Soundtrack

[edytuj | edytuj kod]
# Piosenka Wykonawca Tekst i muzyka
1 „A Spoonful of Sugar” Julie Andrews Robert B. Sherman i Richard M. Sherman
2 „Jolly Holiday” Dick Van Dyke i Julie Andrews
3 „I Love to Laugh” Dick Van Dyke, Julie Andrews i Ed Wynn
4 „Chim-Chim-Cheree” Dick Van Dyke
5 „Feed the Birds (Tuppence a Bag)” Julie Andrews
6 „Step in Time” Dick Van Dyke
7 „Stay Awake” Julie Andrews
8 „Sister Suffragette” Glynis Johns
9 „A Man Has Dreams” Dick Van Dyke i David Tomlinson
10 „The Life I Lead” David Tomlinson
11 „Let’s Go Fly a Kite” Glynis Johns i David Tomlinson
12 „Fidelity Fiduciary Bank” Dick Van Dyke i David Tomlinson
13 „The Perfect Nanny” Karen Dotrice i Matthew Garber
14 Supercalifragilisticexpialidocious Robert B. Sherman i Richard M. Sherman

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dezerter: Disney Channel: „Mary Poppins”. polski-dubbing.pl, 2013-07-23. [dostęp 2021-11-01]. (pol.).
  2. Mary Poppins (1964) | Cast. The Movie Database. [dostęp 2024-05-11]. (ang.).
  3. Thomas S. Hischak: Disney Voice Actors: A Biographical Dictionary. Jefferson: McFarland & Company, 2011, s. 241. ISBN 978-0-7864-8694-6. (ang.).
  4. Mary Poppins Curiosities. Julei Andrews Online. [dostęp 2024-05-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]