Przejdź do zawartości

Natalie Bennett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalie Bennett
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1966
Sydney

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Partia Zielonych Anglii i Walii

Natalie Bennett (ur. 10 lutego 1966) – brytyjska dziennikarka i polityk.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Australii w rodzinie robotniczej, wychowywała się na przedmieściach Sydney[1].

Po studiach w dziedzinie nauk rolnych, studiów azjatyckich i komunikacji masowej[2] pracowała jako dziennikarka m.in. w regionalnych gazetach w Nowej Południowej Walii. Następnie przez pięć lat mieszkała w Tajlandii, gdzie pisała do Bangkok Post i zajmowała się działalnością na rzecz praw kobiet i praw dzieci w Azji południowo-wschodniej i południowej[3]. Jest autorką raportu dla WHO o dostępie kobiet do ochrony zdrowia[4] i dla ILO o zapobieganiu przymusowej pracy dzieci[5].

W Anglii mieszka od 1999[1]. Pracowała jako dziennikarka w The Times, The Independent oraz The Guardian, gdzie w latach 2007–2012 była redaktorką „Guardian Weekly”[3].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Do Partii Zielonych Anglii i Walii wstąpiła 1 stycznia 2006[1]. Kilkakrotnie kandydowała w wyborach samorządowych i parlamentarnych. 3 września 2012 wygrała wybory na liderkę Partii Zielonych Anglii i Walii, pokonując troje innych kandydatów[6]. W swoim przekazie silnie wiąże kwestie ekologiczne ze sprawiedliwością społeczną[2]. Mówi o sobie, że jest „jedyną brytyjską liderką partyjną, która umie strzyc owce”[7]. We wrześniu 2016 roku Bennet przestała być liderką partii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Carmela Ferraro: Force of nature. Inside Story, 17 kwietnia 2013. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  2. a b Kayte Rath: Profile: Green Party leader Natalie Bennett. BBC, 3 września 2012. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  3. a b Natalie Bennett Profile. The Guardian. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  4. Natalie Bennett: Women’s Health in Thailand. styczeń 1998. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  5. Natalie Bennett: Child labour in Thailand. styczeń 1998. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  6. New Leader and Deputy Leader announcement. greenparty.org.uk, 3 września 2012. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  7. Charlie Cooper: Green Party welcomes only political leader who can shear sheep. The Independent, 3 września 2012. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]