Przejdź do zawartości

Neil Patrick Harris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neil Patrick Harris
Ilustracja
Neil Patrick Harris (2019)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1973
Albuquerque

Zawód

aktor, scenarzysta, producent filmowy, reżyser, magik, komik, wokalista

Współmałżonek

David Burtka
(od 2014)

Lata aktywności

od 1988

Neil Patrick Harris (ur. 15 czerwca 1973 w Albuquerque) – amerykański aktor, scenarzysta, producent filmowy, reżyser, piosenkarz, iluzjonista, komik i prezenter telewizyjny[1].

Rozpoznawalność zapewniły mu przede wszystkim telewizyjne role komediowe[2]. Wystąpił jako tytułowy bohater serialu medycznego ABC Doogie Howser, lekarz medycyny (1989–1993), Barney Stinson w sitcomie CBS Jak poznałem waszą matkę (2005–2014, za co był nominowany do czterech nagród Emmy[3]) i Hrabia Olaf w Serii niefortunnych zdarzeń (2017–2019). Był jedną ze stu najbardziej wpływowych osób na świecie w roku 2010 według tygodnika „Time[4].

15 września 2011 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6243 Hollywood Boulevard[5][6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Albuquerque[7] w Nowym Meksyku jako syn Sheili Gail (z domu Scott) i Ronalda „Rona” Gene’a Harrisa[8]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, szkockie i niemieckie[9]. Jego rodzice byli prawnikami i prowadzili restaurację[10][11]. Dorastał w Ruidoso[12] w hrabstwie Lincoln w Nowym Meksyku. Uczęszczał do La Cueva High School w Albuquerque, szkoły publicznej, którą ukończył z wyróżnieniem w 1991[13].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Neil Patrick Harris (2003)

Karierę aktorską rozpoczął jako dziecko. Wystąpił w szkolnej produkcji jako Toto w Czarnoksiężniku z Krainy Oz[14][15] i został odkryty na obozie teatralnym w Las Cruces w Nowym Meksyku przez dramaturga Marka Medoffa[16], który później obsadził go w roli nastoletniego Davida Harta w dramacie Roberta Mulligana Serce Clary (Clara’s Heart, 1988) u boku Whoopi Goldberg i Michaela Ontkeana. Debiutancka rola przyniosła mu nominację do Złotego Globu i Young Artist Award. Wkrótce wystąpił w roli Billy’ego Johnsona w komedii fantastycznej dla dzieci Purpurowy pożeracz ludzi (Purple People Eater, 1988)[17].

W latach 1989–1993 grał tytułowego bohatera w serialu stacji ABC pt. Doogie Howser, lekarz medycyny (Doogie Howser, M.D.). Za rolę 16-letniego lekarza zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Pojawiał się także gościnnie w serialach telewizyjnych, w tym ABC B.L. Stryker (1989) obok Burta Reynoldsa, Roseanne (1992), NBC Zagubiony w czasie (Quantum Leap, 1993) i Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote, 1993). W serialu animowanym Max i szczurza ferajna (Capitol Critters, 1992-95) użyczył głosu Maxowi. Wystąpił jako Henry McNeeley w sitcomie Zakręcony (Stark Raving Mad, 1999-2000).

Neil Patrick Harris na gali rozdania nagród GLAAD, 2007

W 1995 zadebiutował na scenie Off-Broadwayu jako Lester Price w sztuce Szczęście, zryw i cnota (Luck, Pluck, and Virtue) u boku Siobhan Fallon Hogan[18][19][20]. W 1997 odniósł sukces dzięki roli Marka Cohena w musicalu Jonathana Larsona Rent (Czynsz)[21]. Potem w Old Globe Theatre w Balboa Park w San Diego wystąpił jako Romeo Montague w Romeo i Julia (1998). W kolejnych latach zagrał: Tobiasa Ragga w Sweeney Todd Stephena Sondheima w San Francisco Symphony Orchestra (2001). Na Broadwayu wystąpił w roli Hala w Dowodzie (Proof) w Manhattan Theatre Club (2002), biseksualnego Emcee’ego w Kabarecie (Cabaret) Christophera Isherwooda w Stephen Sondheim Theatre (2003) i Lee Harveya Oswalda/Balladeera w Zabójcach (Assassins) w Roundabout Theatre (2004)[22]. Zagrał młodego Antona/Burta Sarrisa w The Paris Letter w Roundabout Theatre (2004), Jona w Tick, Tick... Boom! w Menier Chocolate Factory (2005), Chrisa Kellera w Wszyscy moi synowie (All My Sons) Arthura Millera (2006), Wolfganga Amadeusa Mozarta w Amadeuszu Petera Shaffera w Hollywood Bowl (2006) i Roberta w Spółce (Company) w New York Philharmonic (2011).

W 2005 wcielił się w postać Barneya Stinsona w serialu komediowym stacji CBS Jak poznałem waszą matkę (How I Met Your Mother)[23]. Rola okazała się przełomową w jego karierze, zapewniła mu m.in. zdobycie statuetki Critics’ Choice Television Award.

W 2014 otrzymał Tony Award i Drama Desk Award dla najlepszego aktora musicalowego za rolę Hedwig (drag queen z Berlina Wschodniego) w spektaklu Hedwig and the Angry Inch (Cal do szczęścia) w Belasco Theatre[24].

Wyreżyserował show Nothing to Hide (Nic do ukrycia), w którym wykonywał karciane sztuczki. Wątek ten pojawił się także w kilku odcinkach serialu Jak poznałem waszą matkę. Zdarza mu się występować w hollywoodzkim Magic Castle, klubie magików i sympatyków magii[25].

22 lutego 2015 był gospodarzem 87. ceremonii wręczenia Oscarów odbywającej się w Dolby Theatre w Los Angeles[26]. W trakcie gali poruszył światowe media wyjściem na scenę w samej bieliźnie[27].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Neil Patrick Harris i David Burtka na ceremonii odsłonięcia gwiazdy Harrisa w Alei Gwiazd w Los Angeles, 2011

W listopadzie 2006 na łamach magazynu „People” publicznie oświadczył, że jest gejem i od 2003 żyje w związku z aktorem, Davidem Burtką[28]. 12 października 2010 matka zastępcza urodziła parze: syna, Gideona Scotta, i córkę, Harper Grace[29][30]. 24 czerwca 2011 panowie ogłosili zaręczyny. 6 września 2014 w Perugii zawarli związek małżeński[15][31][32][33].

W satyrycznym filmie Harold i Kumar: Spalone święta[34], w którym Harris grał siebie samego, wyśmiał swój związek z Burtką, twierdząc, że „jest on wymyślony tylko po to, by mógł poznać więcej kobiet”[35].

Serwis internetowy Middle Eastern Broadcasting Center, pierwszej prywatnej arabskiej telewizji satelitarnej, umieścił aktora na swojej „Gejowskiej liście wstydu”[36][37].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
Neil Patrick Harris z nagrodą Streamy, 2009
Neil Patrick Harris, 2013
Gwiazda Neila Patricka Harrisa w Alei Gwiazd w Los Angeles

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]
Filmy
Seriale TV
Gry komputerowe

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
  • 2001: Evening Primrose
  • 2004: Assassins
  • 2006: Wall to Wall: Stephen Sondheim
  • 2008: Dr. Horrible's Sing-Along Blog
  • 2009: Batman: The Brave and the Bold – Mayhem of the Music Meister
  • 2014: Hedwig and the Angry Inch
Single
  • 2010: „Nothing Suits Me Like a Suit” (z płyty How I Met Your Mother sezon 5)
  • 2010: „Dream On” (z udziałem Matthew Morrisona) (z płyty Glee: The Music, Volume 3 Showstoppers)

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Grupa Nagroda Rezultat Produkcja
1989 Young Artist Awards Najlepszy młody aktor Motion Picture - Dramat Nominacja Serce Clary
Złoty Glob Najlepiej zapowiadający się aktor drugoplanowy Motion Picture Nominacja
1990 Young Artist Awards Najlepszy młody aktor w serialu Wygrana Doogie Howser, lekarz medycyny
1991 Wygrana
1992 Wygrana
Złoty Glob Najlepiej zapowiadający się aktor w serialu - Komedia/Musical Nominacja
2007 Teen Choice Awards Choice TV Actor: Komedia Nominacja Jak poznałem waszą matkę
Nagroda Emmy Nominacja
2008 34th People’s Choice Awards Ulubiona gwiazda „kradnąca” sceny Nominacja
Nagroda Emmy Outstanding Supporting Actor in a Comedy Series Nominacja
2009 Złoty Glob Najlepiej zapowiadający się aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub ekranizacji telewizyjnej Nominacja
Streamy Award Najlepszy aktor w serialu komediowym Wygrana Dr. Horrible's Sing-Along Blog

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Neil Patrick Harris. Listal. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  2. Neil Patrick Harris Biography. TV.com. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-17)]. (ang.).
  3. Neil Patrick Harris Awards. AllMovie. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  4. The 2010 Time 100. „Time”, 2 października 2010. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-25)]. (ang.).
  5. Neil Patrick Harris. Walk of Fame. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).
  6. Patrick Kevin Day: Hollywood Star Walk: Neil Patrick Harris. „Los Angeles Times”, 23 czerwca 2011. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).
  7. Neil Patrick Harris Biography. „TV Guide”, 5 marca 2015. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (ang.).
  8. Neil Patrick Harris (actor). Omnilexica. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-11)]. (ang.).
  9. Neil Patrick Harris – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 13 września 2014. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (ang.).
  10. Bill Keveney: Host Neil Patrick Harris gives Emmys a bit of awesomeness. „USA Today”, 14 września 2009. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (ang.).
  11. Brian Hiatt: How Neil Patrick Harris Met Himself. „Rolling Stone”, 22 maja 2014. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (ang.).
  12. Harris, Neil Patrick 1973-. Encyclopedia.com. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  13. Neil Patrick Harris - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  14. Neil Patrick Harris, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-06-05] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  15. a b Neil Patrick Harris Biography. Biography.com. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-25)]. (ang.).
  16. About Neil Patrick Harris. MTV. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (ang.).
  17. Neil Patrick Harris. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  18. Don Braunagel: Luck, Pluck & Virtue. „Variety”, 10 sierpnia 1993. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  19. Vincent Canby: A Morality Tale About Everybody's Fall Guy. „The New York Times”, 5 kwietnia 1995. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  20. Neil Patrick Harris. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  21. Sandra Brennan: Neil Patrick Harris Biography. AllMovie. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  22. Neil Patrick Harris. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  23. Dorastanie przed kamerą. Onet.pl. [dostęp 2018-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (pol.).
  24. Neil Patrick Harris Prepares for 'Hedwig and the Angry Inch'. „The New York Times”. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  25. „Pocałunek Burta Reynoldsa uczynił go gejem”. Gospodarz Oscarów, jakiego nie znacie. TVN24. [dostęp 2021-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (pol.).
  26. Neil Patrick Harris to Host the Oscars. „Variety”. [dostęp 2018-02-20]. (ang.).
  27. Neil Patrick Harris wows as Oscars host. Mobi.iafrica.com. [dostęp 2018-02-20]. (ang.).
  28. EXCLUSIVE: Neil Patrick Harris Tells PEOPLE He Is Gay. „People”. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  29. Neil Patrick Harris Welcomes 'Happy, Healthy' Twins. „People”. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  30. 'We lucked out!': Neil Patrick Harris explains the odd science behind the birth of his fraternal twins. „Daily Mail”. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  31. Who is Neil Patrick Harris dating?. FamousFix.com. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  32. Neil Patrick Harris announces secret engagement. Digital Spy. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  33. The 5 Best Moments At The 2015 Oscars. Cinemablend. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  34. 6 Celebs Who Have Recreated Burt Reynolds’ Naked “Cosmo” Pose. Queerty. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  35. Neil Patrick Harris Not Gay In 'Harold & Kumar Christmas': Here's Why. HuffPost. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  36. Jenn Selby: TV station MBC issues apology for 'Gay list of shame' featuring. „The Independent”, 25 września 2014. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).
  37. Neil Patrick Harris A 'Content Gay Man'. CBS News. [dostęp 2021-06-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]