Przejdź do zawartości

Oblaci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Misjonarze oblaci MN
Dewiza: Głosić Ewangelię ubogim posłał mnie Pan
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej

Nazwa łacińska

Oblati Mariae Immaculatae

Skrót zakonny

OMI

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

św. Eugeniusz de Mazenod

Data założenia

25.01.1816

Data zatwierdzenia

17.02.1826

Przełożony

Luis Ignacio Rois Alonso OMI

Liczba członków

3726 (2021)[1]

Strona internetowa
Oblat ze Świętego Krzyża

Misjonarze oblaci MN, Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI)zgromadzenie zakonne założone 25 stycznia 1816 roku przez późniejszego biskupa Marsylii św. Eugeniusza de Mazenoda, a zatwierdzone w 17 lutego 1826 roku przez papieża Leona XII. Od 2022 superiorem generalnym zgromadzenia jest o. Luis Ignacio Rois Alonso OMI, a wikariuszem generalnym o. Antoni Bochm OMI.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzenie zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix-en-Provence (Prowansja). Na początku znalazł on 4 ochotników, którzy podzielali jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie spustoszonego przez rewolucję francuską Kościoła. Ta wspólnota księży nosiła pierwotnie nazwę "Misjonarzy Prowansji". Poświęcali się oni przede wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych.

W 1823 roku, po nominacji stryja św. Eugeniusza na biskupa, Eugeniusz został mianowany wikariuszem generalnym w Marsylii. W 1825 roku o. Eugeniusz zaczął starać się o papieskie zatwierdzenie Zgromadzenia i uzyskał je 17 lutego 1826 roku. Papież Leon XII zatwierdził Zgromadzenie pod nazwą "Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej". Zgromadzenie liczyło wtedy zaledwie 20 oblatów i 8 nowicjuszy skupionych w 4 domach zakonnych.

W dniu śmierci świętego Eugeniusza de Mazenoda założone przez niego Zgromadzenie liczyło 414 członków i miało placówki w Europie, w Ameryce Północnej i Środkowej, w Azji i w Afryce.

Po śmierci ojca założyciela oblaci MN rozszerzyli swoją działalność misyjną na pozostałe kontynenty, tzn. na Australię i Oceanię oraz Amerykę Południową.

Misjonarze oblaci MN w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce oblaci MN są obecni od 1920 roku. Pracują w 21 domach: Poznaniu, Obrze, Świętym Krzyżu, Bodzanowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Grotnikach, Iławie, Katowicach, Kędzierzynie-Koźlu, Kodniu, Laskowicach, Lublinie, Lublińcu, Kokotku, Opolu, Siedlcach, Warszawie, Wrocławiu, Łebie i Zahutyniu. Dom prowincjalny znajduje się w Poznaniu. Domy formacyjne znajdują się w Obrze - Wyższe Seminarium Duchowne i na Świętym Krzyżu - nowicjat.

Od 2010 do 2014 r. urząd prowincjała Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów MN pełnił o. Ryszard Szmydki OMI. W latach 2014–2017 urząd prowincjała sprawował o. Antoni Bochm OMI. od 17 stycznia 2017 roku do 10 stycznia 2023 roku prowincjałem był o. Paweł Zając OMI. 10 stycznia 2023 roku na urząd prowincjała Polskiej Prowincji mianowany został o. Marek Ochlak OMI.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Polscy duchowni oblaccy.

Święci i błogosławieni

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oblates of Mary Immaculate [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-01-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]