Przejdź do zawartości

Organ ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeden z organów ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego RP – Policja

Organ ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego – to:

Organem takim nie jest natomiast podmiot publiczny nakładający karę umowną, w tym przewoźnik inny niż lotniczy lub morski, np. organizator publicznego transportu zbiorowego albo podwykonawca prywatny wykonujący na jego zlecenie zadania w zakresie nakładania na pasażerów środków publicznego transportu zbiorowego opłat dodatkowych stanowiący dorozumiane kary umowne szczególnego rodzaju za brak biletu lub dokumentu uprawniającego do podróży albo za inny czyn lub zachowanie zabronione regulaminem przewozów (nakładają je np. kontroler biletów, kierowca autobusu, konduktor, kierownik pociągu, motorniczy, kapitan statku żeglugi śródlądowej), gdyż opłaty te dochodzone są w postępowaniu cywilnym, a nie administracyjnym.

Bezpieczeństwo publiczne

[edytuj | edytuj kod]

Bezpieczeństwo publiczne – ogół warunków i instytucji chroniących życie, zdrowie, mienie obywateli oraz majątek ogólnonarodowy, ustrój i suwerenność państwa przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego, a także przed zjawiskami mogącymi zakłócić normalne funkcjonowanie obywateli, godzącymi w ogólno-przyjęte normy postępowania. Bezpieczeństwo publiczne jest także stanem w społeczeństwie, który umożliwia jego sprawne funkcjonowanie. Zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego mogą mieć charakter zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny, czyli mieszczą się tu ingerencje ze strony innych podmiotów państwowych w sprawy wewnętrzne, a także wewnętrzne konflikty i napięcia społeczne. Często przestępczość zakłóca ten ład, co rodzi w społeczeństwie poczucie niesprawiedliwości i braku kontroli państwa nad tym zjawiskiem.

Organy ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Do organów ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce należą funkcjonariusze następujących służb państwowych:

Niekiedy zalicza się do nich także żołnierzy formacji wojskowej, którą jest Żandarmeria Wojskowa.

Podobnie, pojęcie jest czasem rozciągane na organy lub pracowników części publicznych tzw. formacji paramundurowych:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Strona główna – Służba Więzienna [online], www.sw.gov.pl [dostęp 2018-05-25] (pol.).
  2. Biuro Ochrony Rządu [online], bor.gov.pl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-21] (pol.).
  3. Strona główna – Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej [online], www.straz.gov.pl [dostęp 2018-12-11] (pol.).
  4. Dz.U. z 2024 r. poz. 697.