Przejdź do zawartości

Palladiusz (Gankiewicz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palladiusz
Pawieł Gankiewicz
Arcybiskup wołyński i żytomierski
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data urodzenia

17 sierpnia 1823

Data śmierci

13 stycznia 1893

Miejsce pochówku

Ławra Poczajowska

Arcybiskup wołyński i żytomierski
Okres sprawowania

1885–1889

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

16 sierpnia 1860

Prezbiterat

27 września 1853

Chirotonia biskupia

22 sierpnia 1871

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 sierpnia 1871

Palladiusz, imię świeckie Pawieł Fiodorowicz Gankiewicz (ur. 5 sierpnia?/17 sierpnia 1823, zm. 1 stycznia?/13 stycznia 1893) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Mohylewie w 1847, a następnie w 1851 Petersburską Akademię Duchowną. W 1852 obronił dysertację kandydacką. 27 września 1853 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później uzyskał tytuł naukowy magistra nauk teologicznych. Od 1857 służył w soborze w Mohylewie, zaś od 1859 był inspektorem miejscowego seminarium duchownego.

16 sierpnia 1860 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Palladiusz. Natychmiast otrzymał godność igumena, zaś w 1862 został podniesiony do godności archimandryty. W roku następnym objął stanowisko rektora seminarium duchownego w Mohylewie oraz przełożonego Brackiego Monasteru w tym samym mieście.

22 sierpnia 1871 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wyborskiego, wikariusza eparchii petersburskiej i ładoskiej. W 1873, nadal będąc biskupem pomocniczym tejże eparchii, został biskupem ładoskim. W 1876 objął katedrę tambowską i szacką. Następnie od 1885 do 1889 był arcybiskupem wołyńskim i żytomierskim. Odszedł w stan spoczynku na własną prośbę i do śmierci żył w Ławrze Poczajowskiej. Tam też został pochowany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]