Przejdź do zawartości

Pepsodent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo marki
Opakowanie pasty do zębów Pepsodent z 1956 roku

Pepsodentmarka pasty do zębów stworzona w 1915 roku w Stanach Zjednoczonych, przez kilkadziesiąt lat zajmująca dominującą pozycję na tamtejszym rynku[1]. Właścicielem marki na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady jest przedsiębiorstwo Church & Dwight, a w pozostałych częściach świata – koncern Unilever[2].

W 1915 roku William M. Ruthrauff, z zawodu sprzedawca podręczników, a wcześniej nauczyciel, uzyskał patent na opracowaną przez siebie pastę do zębów o aromacie mięty pieprzowej. Jej rzekomą właściwością była zdolność do rozpuszczania płytki nazębnej[a][2][3]. W tym samym roku założył on spółkę Pepsodent Company, której nazwa nawiązywała do pepsyny, będącej jednym ze składników preparatu[2]. Rok później Ruthrauff sprzedał firmę oraz prawa do patentu za 250 tys. dolarów inwestorowi z Chicago, Douglasowi Smithowi. Po transakcji siedziba przedsiębiorstwa została przeniesiona z Cimarron, w stanie Nowy Meksyk do Chicago, gdzie również ulokowano zakład produkcyjny[2]. Za sprawą wysoce skutecznej kampanii marketingowej, w którą zaangażowani byli Albert Lasker i Claude C. Hopkins z agencji reklamowej Lord & Thomas, w ciągu kilku lat Pepsodent stał się najlepiej sprzedającą marką pasty do zębów w Stanach Zjednoczonych; pozycję tę utrzymywał do lat 40. XX wieku. Istotnym elementem strategii reklamowej był sponsoring popularnych audycji radiowych na antenie NBC: serialu komediowego Amos ’n’ Andy (1929–1938) oraz prowadzonego przez Boba Hope’a programu komediowego The Pepsodent Show (1938–1948[4])[2][1]. Kampanie reklamowe Pepsodentu miały znaczny wpływ na popularyzację szczotkowania zębów w społeczeństwie amerykańskim[b][2][5].

Pod koniec lat 20. XX wieku produkty marki Pepsodent sprzedawane były w 62 krajach. Poza Stanami Zjednoczonymi produkcję prowadzono w Kanadzie, Meksyku, Francji, Niemczech, Argentynie, Australii i Nowej Zelandii[2]. W latach 30. markę Pepsodent zaczęto wykorzystywać do gamy produktów obejmującej także szczoteczki do zębów, płyn do płukania jamy ustnej oraz proszek do zębów[2][1].

W 1944 roku przedsiębiorstwo Pepsodent Company zostało wykupione przez spółkę Lever Brothers, wchodzącą w skład koncernu Unilever. W latach 50. marka spadła na drugą pozycję pod względem wielkości sprzedaży na rynku amerykańskim, pod koniec lat 60. znajdowała się poza pierwszą piątką. Jednym z czynników było stosunkowo późne, względem konkurentów, wprowadzenie do sprzedaży pasty z dodatkiem fluoru (1962), a te cieszyły się dużym zainteresowaniem konsumentów. Niekorzystne było też uzyskanie w 1960 roku, po raz pierwszy w historii, aprobaty Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego przez produkt konkurencyjnej marki Crest (Procter & Gamble)[2][1]. Na początku lat 90. XX wieku udział marki w rynku amerykańskim wynosił 1,7%[1]. W 2003 roku Unilever sprzedał prawa do marki Pepsodent na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady spółce Church & Dwight[6]. Unilever prowadzi sprzedaż pasty do zębów pod marką Pepsodent m.in. w Indiach[7], Indonezji[8], Nigerii[9], Afryce Południowej[10], Argentynie i Chile[11].

  1. Twierdzenie to było kwestionowane w ówczesnych publikacjach naukowych, mimo to z powodzeniem powoływano się na nie w kampaniach reklamowych co najmniej do 1927 roku[2].
  2. W 1923 roku szczoteczkę do zębów posiadało około 20% Amerykanów[12]. W 1938 roku pastę do zębów miało w domach 65% amerykańskiego społeczeństwa[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Janice Jorgensen: Encyclopedia of consumer brands. Detroit: St. James Press, 1994, s. 417–420. [dostęp 2023-02-25].
  2. a b c d e f g h i j Pepsodent Company, est. 1915. Made in Chicago Museum. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  3. William M. Ruthrauff, US1133250A, United States Patent Office, 23 marca 1915 [dostęp 2023-02-25] (ang.).
  4. 1940s Radio Gold: The Pepsodent Show with Bob Hope. The National WWII Museum, 2022-02-10. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  5. Robert Kelsey: Get Things Done What Stops Smart People Achieving More and How You Can Change. Wiley, 2014, s. 105. ISBN 978-0-85708-308-1. [dostęp 2023-02-25].
  6. Company News; Church & Dwight Buys Toothpaste Unit From Unilever. The New York Times, 2003-09-11. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  7. Pepsodent. Hindustan Unilever Limited. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  8. Pepsodent. Unilever Indonesia. [dostęp 2023-02-25]. (indonez.).
  9. Driving Oral Awareness in Nigeria, the Pepsodent Example. This Day, 2022-05-12. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  10. Pepsodent. Unilever South Africa. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).
  11. Pepsodent. Unilever Latinoamérica Sur. [dostęp 2023-02-25]. (hiszp.).
  12. Sidney J. Rauh. The Teaching of Oral Hygiene in Schools. „The Journal of the Americal Dental Association”. 13 (10), s. 1430, październik 1926. DOI: 10.14219/jada.archive.1926.0237. (ang.). 
  13. Peter Miskell. Cavity Protection or Cosmetic Perfection? Innovation and Marketing of Toothpaste Brands in the United States and Western Europe, 1955-1985. „The Business History Review”. 78 (1), s. 39, wiosna 2004. JSTOR. DOI: 10.2307/25096828. (ang.).