Przejdź do zawartości

Reijo Ståhlberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reijo Ståhlberg
Data i miejsce urodzenia

21 września 1951
Tammisaari

Wzrost

194 cm

Informacje klubowe
Klub

Esbo Idrottsförening

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Mediolan 1978 pchnięcie kulą
złoto Wiedeń 1979 pchnięcie kulą
złoto Grenoble 1981 pchnięcie kulą
Uniwersjada
srebro Meksyk 1979 pchnięcie kulą

Reijo Ståhlberg (ur. 21 września 1952 w Tammisaari) – fiński lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.

W 1974 r. uplasował się na jedenastej pozycji podczas mistrzostw Starego Kontynentu. Dwa lata później był dwunasty na igrzyskach olimpijskich, a w 1977 r. zajął czwarte miejsce w halowych mistrzostwach Europy. W sezonie 1978 wywalczył pierwsze w karierze halowe mistrzostwo Europy[1] oraz był czwarty w europejskim czempionacie na stadionie w Pradze. Rok później ponownie zdobył złoto halowych mistrzostw[1] oraz uplasował się na drugim miejscu uniwersjady[2]. Tuż za podium, na czwartej pozycji, zakończył udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie (1980). Trzecie halowe mistrzostwo Europy zdobył w 1981 roku[1]. Medalista mistrzostw kraju[3][4], czterokrotny rekordzista Finlandii na stadionie[5] i wielokrotny halowy rekordzista kraju[6] oraz uczestnik pucharu Europy[7].

Rekordy życiowe: stadion – 21,69 m (5 maja 1979, Fresno); hala – 20,54 m (11 lutego 1979, Otaniemi). Wynik kulomiota z Fresno jest nadal aktualnym rekordem Finlandii[8].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1973 Półfinał pucharu Europy Celje 2. miejsce 20,14
1973 Finał pucharu Europy Wielka Brytania Edynburg 2. miejsce 20,27
1974 Mistrzostwa Europy Włochy Rzym 11. miejsce 19,25
1975 Uniwersjada Włochy Rzym 4. miejsce 18,32
1976 Igrzyska olimpijskie Kanada Montreal 12. miejsce 18,99
1977 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania San Sebastián 4. miejsce 19,83
1977 Finał A pucharu Europy Finlandia Helsinki 2. miejsce 20,90
1977 Puchar świata Düsseldorf 2. miejsce 20,46
1978 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Mediolan 1. miejsce 20,48
1978 Mistrzostwa Europy Czechosłowacja Praga 4. miejsce 20,17
1979 Halowe mistrzostwa Europy Austria Wiedeń 1. miejsce 20,47
1979 Półfinał pucharu Europy Szwajcaria Genewa 2. miejsce 20,68
1979 Finał B pucharu Europy Karlovac 1. miejsce 19,85
1979 Uniwersjada Meksyk Meksyk 2. miejsce 19,96
1980 Igrzyska olimpijskie Moskwa 4. miejsce 20,82
1981 Halowe mistrzostwa Europy Francja Grenoble 1. miejsce 19,88
1981 Półfinał pucharu Europy Finlandia Helsinki 4. miejsce 19,22
1982 Mistrzostwa Europy Grecja Ateny 9. miejsce 19,49

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
  2. World Student Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
  3. Finnish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
  4. Finnish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
  6. Ed Gordon: TAFWA Indoor List 2009. 2009.
  7. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  8. Mirko Jalava, National Record Finland [online], tilastopaja.eu [dostęp 2017-02-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]