Przejdź do zawartości

Ruch Kibucowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ruch Kibucowy (hebr. התנועה הקיבוצית, Ha-Tenu’a ha-Kibbucit) – największy w Izraelu centralny organ reprezentujący kibuce w kontakcie z władzą państwową oraz zapewniający kibucom i ich członkom usługi związane z różnymi aspektami życia[1]. Wyrażenie ruch kibucowy jako nazwa pospolita odnosi się do ogółu zjawisk związanych z zakładaniem kibuców w ramach osadnictwa żydowskiego na Ziemi Izraela.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ruch Kibucowy powstał w 1999 roku jako efekt połączenia Zjednoczonego Ruchu Kibucowego (התנועה הקבוצית המאוחדת) i ruchu Kibuc Krajowy (הקיבוץ הארצי), związanego z organizacją Ha-Szomer Ha-Cair. Historia Zjednoczonego Ruchu Kibucowego sięga początku XX wieku, gdyż stanowił on kontynuację ruchu Zjednoczony Kibuc (הקיבוץ המאוחד, Ha-Kibuc Ha-Me'uchad) założonego w 1927 roku.

Panorama kibucu Barkaj, jednego z członków Ruchu Kibucowego

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. התנועה הקיבוצית. [dostęp 2010-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-24)]. (hebr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]