Przejdź do zawartości

Sharon Fichman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sharon Fichman
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1990
Toronto

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Larry Jurovich

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

77 (19 maja 2014)

Australian Open

2Q (2010)

Roland Garros

1R (2014)

Wimbledon

1R (2014)

US Open

1R (2013, 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 21 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (17 stycznia 2022)

Australian Open

QF (2021)

Roland Garros

3R (2021)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

2R (2013)

Sharon Fichman (ur. 3 grudnia 1990 w Toronto) – kanadyjska tenisistka, od 2005 roku reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku wygrała turniej juniorski Banana Open, w finale pokonując Alexandrę Dulgheru. W sierpniu 2006 roku dotarła do finału mistrzostw juniorów Canadian Open w Québecu. Przegrała z reprezentantką Białorusi, Kseniją Mileuską.

Jako juniorka osiągnęła więcej zwycięstw w grze podwójnej, zwłaszcza w turniejach wielkoszlemowych. Na French Open 2005 z Caroline Wozniacki dotarła do półfinału. Z Jade Curtis odpadła już w pierwszej rundzie US Open. Grając z Anastasiją Pawluczenkową wygrała deblowy Australian Open 2006, a potem French Open w tym samym roku (w finale z Agnieszką Radwańską i Caroline Wozniacki). Z Rosjanką doszły do finału US Open. Dla Pawluczenkowej była to szansa zdobycia juniorskiego Wielkiego Szlema w grze podwójnej – tak się jednak nie stało, a zwycięstwo odniosły Rumunki Mihaela Buzărnescu i Raluca Olaru. W Australian Open 2007 z Kateřiną Vaňkovą odpadły w ćwierćfinale.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Sharon Fichman triumfowała w dziewięciu turniejach singlowych cyklu ITF. W grze podwójnej odniosła dwadzieścia jeden zwycięstw w zawodach tej rangi.

Najwyżej notowana była na 77. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour (19 maja 2014) oraz na 21. pozycji w rankingu deblowym (17 stycznia 2022).

Począwszy od 2005 roku reprezentuje Kanadę w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2009 roku osiągnęła pierwszy finał zawodów deblowych WTA Tour. W Estoril razem z Katalin Marosi przegrały w meczu mistrzowskim z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 6:2, 3:6, 5–10. Kolejny finał osiągnęła w Bogocie w 2011 roku. Tym razem wspólnie z Laurą Pous Tió uległy parze Edina Gallovits-HallAnabel Medina Garrigues 6:2, 6:7(6), 9–11. Pierwszy triumf odniosła w 2014 roku w Auckland, gdzie w parze z Marią Sanchez pokonały Lucie Hradecką i Michaëllę Krajicek 2:6, 6:0, 10–4.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Fichman, Bob i Julia, są inżynierami. Ma brata Thomasa. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku pięciu lat.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 8 (4–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 9 maja 2009 Estoril Ceglana Węgry Katalin Marosi Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
6:2, 3:6, 5–10
Finalistka 2. 19 lutego 2011 Bogota Ceglana Hiszpania Laura Pous Tió Rumunia Edina Gallovits-Hall
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
6:2, 6:7(6), 9–11
Zwyciężczyni 1. 4 stycznia 2014 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Maria Sanchez Czechy Lucie Hradecká
Holandia Michaëlla Krajicek
2:6, 6:0, 10–4
Finalistka 3. 25 maja 2019 Norymberga Ceglana Stany Zjednoczone Nicole Melichar Kanada Gabriela Dabrowski
Xu Yifan
6:4, 6:7(5), 5–10
Zwyciężczyni 2. 28 lipca 2019 Jurmała Ceglana Serbia Nina Stojanović Łotwa Jeļena Ostapenko
Kazachstan Galina Woskobojewa
2:6, 7:6(1), 10–6
Finalistka 4. 29 lutego 2020 Acapulco Twarda Ukraina Kateryna Bondarenko Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Meksyk Giuliana Olmos
3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 3. 8 marca 2020 Monterrey Twarda Ukraina Kateryna Bondarenko Japonia Miyu Katō
Wang Yafan
4:6, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 4. 16 maja 2021 Rzym Ceglana Meksyk Giuliana Olmos Francja Kristina Mladenovic
Czechy Markéta Vondroušová
4:6, 7:5, 10–5

Finały turniejów WTA 125K series

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 16 listopada 2019 Houston Twarda Japonia Ena Shibahara Australia Ellen Perez
Brazylia Luisa Stefani
6:1, 4:6, 5–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 Faza grupowa Meksyk Giuliana Olmos Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková

Chile Alexa Guarachi
Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk

Hsieh Su-wei
Belgia Elise Mertens
4:6, 1:6

6:0, 3:6, 9–11

4:6, 6:7(3)

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 27/11/2005 Izrael Aszkelon 10 000 twarda Turcja Pemra Özgen 6:1, 6:1
2. 25/01/2009 Stany Zjednoczone Lutz 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Lauren Albanese 6:4, 7:6
3. 19/04/2009 Stany Zjednoczone Osprey 25 000 ziemna Ukraina Juliana Fedak 6:4, 6:1
4. 16/01/2011 Stany Zjednoczone Plantation 25 000 ziemna Rumunia Alexandra Cadanțu 6:3, 7:6
5. 10/07/2011 Kanada Waterloo 50 000 ziemna Stany Zjednoczone Julia Boserup 6:3, 4:6, 6:4
6. 15/07/2012 Kanada Waterloo 50 000 ziemna Izrael Julja Gluszko 6:3, 6:2
7. 02/09/2012 Rumunia Mamaja 25 000 ziemna Rumunia Patricia Tig 6:3, 6:7(5); 6:3
8. 20/01/2013 Stany Zjednoczone Port St. Lucie 25 000 ziemna Słowenia Tadeja Majerič 6:3, 6:2
9. 11/05/2014 Francja Cagnes-sur-Mer 100 000 ziemna Szwajcaria Timea Bacsinszky 6:2i, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Kanada
I runda Kanada Gabriela Dabrowski [7]  Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani 6:7(3), 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2006 Australia Australian Open Twarda Rosja A. Pawluczenkowa Francja Alizé Cornet
Włochy Corinna Dentoni
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2006 Francja French Open Ceglana Rosja A. Pawluczenkowa Polska Agnieszka Radwańska
Dania Caroline Wozniacki
6:7(4), 6:2, 6:1
Finalistka 2006 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja A. Pawluczenkowa Rumunia Mihaela Buzărnescu
Rumunia Raluca Olaru
5:7, 2:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]