Przejdź do zawartości

Shinobu Asagoe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shinobu Asagoe
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1976
Hyogo

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1997

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (18 kwietnia 2005)

Australian Open

2R (2005, 2006)

Roland Garros

4R (2004)

Wimbledon

4R (2003)

US Open

QF (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

13 (8 maja 2006)

Australian Open

SF (2006)

Roland Garros

QF (2002, 2005)

Wimbledon

3R (2003, 2005)

US Open

3R (2005, 2006)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska azjatyckie
srebro Pusan 2002 gra drużynowa
brąz Pusan 2002 gra pojedyncza
Uniwersjada
złoto Fukuoka 1995 gra podwójna
brąz Katania 1997 gra podwójna

Shinobu Asagoe (jap. 浅越しのぶ Asagoe Shinobu; ur. 28 czerwca 1976 r. w Kamigōri, w prefekturze Hyōgo)tenisistka japońska, zwyciężczyni turniejów deblowych, reprezentantka w Pucharze Federacji.

Status tenisistki zawodowej posiada od 1 lutego 1997 r. W tym samym roku debiutowała w cyklu WTA Tour, w turnieju w Tokio (Princess Cup), już w pierwszym meczu pokonując jedną z czołowych zawodniczek, Amerykankę Rubin (w II rundzie przegrała z Hiszpanką Sánchez Vicario).

W kolejnych latach grała w większości w turniejach niższej rangi, w cyklu WTA występując sporadycznie. W 2000 r. awansowała po raz pierwszy do czołowej setki rankingu światowego. W 2001 r. odniosła pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej dziesiątki na świecie (Amandą Coetzer z RPA) oraz dotarła do pierwszego półfinału turniejowego (w Oklahoma City). Rok później wygrała swoje pierwsze turnieje w grze podwójnej (Birmingham, w parze z Belgijką Els Callens; Tokio, Japan Open, z rodaczką Naną Miyagi).

W 2003 r. awansowała do czołowej pięćdziesiątki rankingu światowego, głównie dzięki dwóm wynikom z kortów trawiastych – finałowi w Birmingham (w półfinale pokonała Rosjankę Mariję Szarapową, w finale przegrała z Bułgarką Magdaleną Maleewą) oraz w IV rundzie (1/8 finału) wielkoszlemowego Wimbledonu (pokonała m.in. Słowaczkę Hantuchovą).

Była także w III rundzie US Open (w I rundzie zrewanżowała się Maleewej za porażkę w Birmingham). Kontynuowała udane występy w 2004 r., osiągając ćwierćfinał US Open. Pokonała w tym turnieju m.in. reprezentantkę Izraela Annę Smasznową oraz Argentynkę Paolę Suárez, a przegrała z Amerykanką Lindsay Davenport. W finale turnieju w Hobart przegrała z Amerykanką Amy Frazier.

W styczniu 2005 r. doszła do finału turnieju w Auckland. Imprezę tę udało się jej wygrać w deblu, a partnerowała jej Słowenka, Katarina Srebotnik – finałowa rywalka w singlu. Tego samego roku dotarła także m.in. do półfinału turnieju w Tokio (Pan Pacific), jako pierwsza Japonka od czasu Kimiko Date w 1995 r. Występy te zapewniły jej dalszy awans w rankingu – w kwietniu 2005 r. była klasyfikowana na pozycji nr 21 w singlu, a w czerwcu – jako nr 18 w deblu.

Do września 2005 r. wygrała sześć turniejów deblowych, w dalszych dwóch była w finałach. Jednym z jej bardziej znaczących sukcesów był półfinał debla Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004 r.), w parze z Sugiyamą. Japonki przegrały półfinał z Hiszpankami Conchitą Martínez i Ruano Pascual. Nie udało im się również zdobyć brązowego medalu po porażce z Argentynkami Paolą Suárez i Patricią Tarabini.

Od 1999 r. Asagoe jest regularną reprezentantką Japonii w Pucharze Federacji. Występuje zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej.

Wygrane turnieje WTA

[edytuj | edytuj kod]

gra podwójna (9)

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]