Przejdź do zawartości

Sojuz T-10

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz T-10
Dane misji
Indeks COSPAR

1984-14A

Zaangażowani

 ZSRR

Oznaczenie kodowe

Маяк (Latarnia)

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz

Masa pojazdu

6850 kg

Załoga
Załoga

Leonid Kizim (2)
Władimir Sołowjow (1)
Oleg Atkow (1)

Załoga powrotna

Jurij Małyszew (2)
Giennadij Striekałow (3)
Rakesh Sharma (Indie) (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur kompleks 31

Początek misji

8 lutego 1984; 12:07:26 UTC

Orbita okołoziemska
Liczba orbit

3748

Apogeum

219 km

Perygeum

199 km

Inklinacja orbity

51,6°

Lądowanie
Miejsce lądowania

60 km NE od Arkałyku

Lądowanie

22 listopada 1984; 19:58:00 UTC

Czas trwania misji

62 d, 22 h, 41 min, 22 s

Program Sojuz

Sojuz T-10radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca piątą załogową ekspedycję na pokład stacji kosmicznej Salut 7. Trzecia stała załoga Saluta 7 wystartowała z Ziemi 8 lutego 1984 r. w statku, który ponownie oznaczono jako Sojuz T-10. Dzień później dołączyli do bazy.

Stację całkowicie reaktywowano 17 lutego 1984 roku. 23 lutego 1984 roku do bazy przycumował Progress 19 z zaopatrzeniem. 25 i 26 lutego 1984 roku pojazd ten wykorzystano do zmiany orbity stacji Salut 7 do wartości 305/327 km. W dniu 31 marca 1984 roku Progress 19 został odłączony i następnego dnia spłonął w atmosferze[1]. Załogę na orbicie odwiedziły załogi szóstej Sojuz T-11 (na pokładzie znalazło się sześciu kosmonautów) i siódmej Sojuz T-12 ekspedycji[1]. 22 kwietnia 1984 roku do Saluta dokował Progress 20, wystrzelony dwa dni wcześniej. Korzystając z jego silnika wykonano kolejną zmianę parametrów orbity. Lot Progressa 20 połączonego z bazą satelitarną trwał do 6 maja 1984 roku[1].

  • 23 kwietnia 1984 roku Kizim i Sołowiow wyszli na ponad cztery godziny i zamontowali na zewnątrz stacji specjalny trap, a do niego wiele zasobników z różnymi przyrządami.
  • 26 kwietnia 1984 roku w czasie spaceru kosmicznego rozpięli nad częścią bazy ekran osłaniający.
  • 29 kwietnia 1984 roku wyszli na zewnątrz po raz trzeci, na przeszło dwie godziny, w celu remontu rezerwowego rurociągu paliwowego dla silników rakietowych w agregatowej części bazy. Rok wcześniej na stacji doszło do awarii i przerwania przewodu paliwowego.
  • 4 maja 1984 roku, po raz czwarty, prawie na pięć godzin w celu dokończenia czynności związanych z instalowaniem rurociągu. Kolejny Progress dokował 10 maja 1984 roku.
  • 18 maja 1984 roku kosmonauci wyszli po raz piąty na zewnątrz, tym razy w celu domontowania do płyty z fotoogniwami słonecznymi dodatkowych dwóch tac z fotoogniwami. Tym razem na zewnątrz bazy kosmonauci przebywali cztery godziny.
  • Po raz szósty Kizim i Sołowiow wyszli 8 sierpnia 1984 roku na zewnątrz stacji, aby zdjąć fragment pokrycia termoizolacyjnego z części przyrządowej i uruchomili rezerwowy rurociąg paliwowy na powierzchni bazy. Zdemontowali też część płyty z fotoogniwami słonecznymi w celu dostarczenia jej na Ziemię do przeprowadzenia badań laboratoryjnych stopnia zanieczyszczenia jej powierzchni. Pobyt obu kosmonautów trwał pięć godzin, a czas trwania wszystkich wyjść – prawie 23 godziny.

16 sierpnia dokował kolejny Progress 23. Po rozładowaniu statek wykorzystano do kolejnej korekty parametrów orbity do wartości 351/387 km. Po 236 dniach lotu Kizim, Sołowiow i Atkow powrócili na Ziemię w statku kosmicznym Sojuz T-11 2 października 1984 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1997, s. 46. ISBN 83-204-2203-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]