Przejdź do zawartości

Stachanowskaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stachanowskaja
Стахановская
Ilustracja
Peron stacji
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Dzielnica

Południowo-wschodni okręg administracyjny, rejon Riazanskij

Projektant

Mosinżprojekt

Data otwarcia

27 marca 2020

Liczba peronów

2

Liczba krawędzi
peronowych

2

Długość peronu

163 m

Głębokość stacji

19 m


Niekrasowskaja
Poprzednia stacja

Niżegorodskaja (Нижегородская)

Następna stacja

Okskaja (Окская)

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stachanowskaja”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stachanowskaja”
Ziemia55°43′30″N 37°45′43″E/55,725000 37,761944

Stachanowskaja (ros. Стахановская) – stacja linii Niekrasowskiej metra moskiewskiego, znajdująca się w południowo-wschodnim okręgu administracyjnym Moskwy w rejonie Riazańskim (ros. Рязанский). Otwarcie miało miejsce 27 marca 2020 roku w ramach inauguracji odcinka między stacjami LefortowoKosino[1].

Stacja dwunanowa typu płytkiego kolumnowego z dwoma peronami bocznymi położona jest na głębokości 19 metrów. Projekt architektoniczny opracowało biuro „Mosinżprojekt” (ros. Мосинжпроект)[2], natomiast głównym wykonawcą była firma „Mospromstroj” (ros. ПАО «Моспромстрой»).

Projekt architektoniczny opracowano w duchu radzieckiej awangardy dwudziestolecia międzywojennego. W założeniu dekoratorów przystanek, zgodnie ze swoją nazwą, ma być hołdem dla przodowników pracy (inaczej stachanowców – od nazwiska Aleksieja Stachanowa). Konstrukcyjnie stacja przypomina poprzednie przystanki – stacje Okską i Jugo-Wostoczną. Dominująca paleta kolorystyczna to czernie, szarości i czerwienie. Posadzki wyłożono granitem i ułożonym pod innym kątem gabrem. Na ścianach znalazły się trzy rodzaje paneli: z szarego gresu oraz z szarego i czerwonego metalu o perłowym wykończeniu. Strop w międzytorzu podtrzymują prostopadłościenne czarne filary. Pod sufitem na peronach zawieszono dekoracyjne mleczne oświetlenie w formie chaotycznie rozłożonych belek rozporowych. Mają one przypominać konstrukcje hal fabrycznych[3].

Przystanek ma dwa wejścia/wyjścia po południowo-wschodniej stronie skrzyżowania Prospiektu Riazańskiego i Wtorogo Grajworonowskiego Projezdu[4].

Na 2024 rok w bezpośrednim sąsiedztwie obiektu planowane jest otwarcie stacji szybkiej kolei miejskiej o tej samej nazwie (linia Jarosławsko-Pawielecka [D5] moskiewskich centralnych średnic)[5].

Zakładany potok pasażerski to 11,9 tys. osób na godzinę[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Мэр Москвы открыл Некрасовскую линию метро [online], Моя Москва.онлайн [dostęp 2021-09-22] (ros.).
  2. Станция метро «Стахановская» [online], Мосинжпроект [dostęp 2021-10-11] (ros.).
  3. Новые станции Некрасовской линии: конструктор Lego, авиация и «стахановское движение» [online], Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы [dostęp 2021-09-23] (ros.).
  4. Stakhanovskaya metro station [online], Yandex [dostęp 2021-09-23] (ang.).
  5. Хуснуллин: утверждена программа развития МЦД до 2025 года [online], Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы [dostęp 2021-09-23] (ros.).
  6. Станции Некрасовской линии метро: камни из магмы, конструктор «Лего» и лунная дорога [online], Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы [dostęp 2021-09-05] (ros.).