Przejdź do zawartości

Supermax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cela więzienia Supermax

Supermax – typ nowoczesnego więzienia, w którym zastosowano szerokie środki kontroli nad skazanymi, między innymi stałe monitorowanie oraz identyfikatory pozwalające na zlokalizowanie więźnia. Przykładem jest zakład karny Souza-Baranowski. Liczba więzień tego typu w USA to 31, znajdują się w nich przestępcy skazani za najpoważniejsze przestępstwa. Każdy skazany ma osobną celę, nie kontaktuje się on w żaden sposób z innymi współwięźniami. Cela składa się z łóżka, toalety, prysznica, stolika, stołka, telewizora i wąskiego okienka. Nie odnotowano ucieczek z tego typu więzień. W 2005 roku skazani wygrali proces o niehumanitarne traktowanie (całkowitą izolację). Obecnie odchodzi się od więzień tego typu ze względu na prawdopodobnie wyższy odsetek recydywistów, być może powodowany izolacją i samotnością, które mają gorszy wpływ na resocjalizację[1][2][3]. Inne badania jednak przeczą temu poglądowi[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Scientific American
  2. SUPERMAX INCARCERATION AND RECIDIVISM - MEARS - 2009 - Criminology - Wiley Online Library [online], onlinelibrary.wiley.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  3. From Supermax to Society: A Study of Recidivism Rates [online], citation.allacademic.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-18].
  4. Does solitary confinement fuel more crime? | MSUToday | Michigan State University [online], msutoday.msu.edu [dostęp 2017-11-26] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]