Przejdź do zawartości

Teodozjusz (Lazor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodozjusz
Theodosius
Frank Lazor
Metropolita całej Ameryki i Kanady
Ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 października 1933
Canonsburg

Data i miejsce śmierci

19 października 2020
Canonsburg

Metropolita całej Ameryki i Kanady
Okres sprawowania

1977–2002

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny w Ameryce

Śluby zakonne

1961

Diakonat

1961

Prezbiterat

1961

Nominacja biskupia

1967

Chirotonia biskupia

6 maja 1967

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 maja 1967

Miejscowość

Waszyngton

Miejsce

Sobór św. Mikołaja

Konsekrator

Sylwester (Haruns)

Współkonsekratorzy

Sylas (Kokkinakis), Marek (Lipa)

Teodozjusz, imię świeckie Frank Lazor (ur. 27 października 1933 w Canonsburgu, zm. 19 października 2020 tamże[1]) – zwierzchnik Kościoła Prawosławnego w Ameryce w latach 1977–2002.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie emigrantów z Galicji. Jego rodzice John i Mary Lazor[1] pochodzili spod Sanoka[2]. W młodym wieku był lektorem i ministrantem w cerkwi św. Jana Chrzciciela w Canonsburgu[1]. Ukończył studia teologiczne w seminarium św. Włodzimierza w Nowym Jorku w 1960. Następnie ukończył studia podyplomowe w Bossey. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w 1961 złożył śluby zakonne na ręce biskupa Bostonu Ireneusza, w kaplicy św. Sergiusza w Oyster Cove w stanie Nowy Jork, przyjmując imię zakonne Teodozjusz na cześć św. Teodozjusza Czernihowskiego[1]. W tym samym roku został kolejno hierodiakonem i hieromnichem. Święceń diakońskich udzielił mu 14 października tegoż roku biskup waszyngtoński Cyprian, zaś święcenia kapłańskie hierodiakon Teodozjusz przyjął 22 października 1961 z rąk arcybiskupa Pittsburgha i Wirginii Zachodniej Beniamina[1]. Służył jako proboszcz parafii Narodzenia Matki Bożej w Madison oraz jako pomocniczy kapelan wojskowy[1].

W 1967 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego diecezji waszyngtońskiej oraz na tymczasowego administratora diecezji Alaski. Uroczysta chirotonia miała miejsce 6 maja 1967 r. w soborze Opieki Matki Bożej w Nowym Jorku[1]. Od 17 listopada tego samego roku był biskupem ordynariuszem diecezji Alaski. W czasie swojego zarządzania diecezją przeprowadził odbudowę soboru św. Michała Archanioła w Sitce, zniszczonego rok wcześniej przez pożar[1]. W maju 1970 stał na czele delegacji, która odebrała w Moskwie tomos – akt przyznania autokefalii Kościołowi Prawosławnemu w Ameryce. W tym samym roku współorganizował na Alasce kanonizację mnicha Hermana z Alaski[1].

W 1972 został przeniesiony do Diecezji Zachodniej Pensylwanii. Pięć lat później, po rezygnacji metropolity Ireneusza został wybrany na metropolitę całej Ameryki i Kanady. Od 1981 łączył ten urząd ze zwierzchnością nad nowo powstałą diecezją Waszyngtonu. W czasie zwierzchnictwa w Kościele nawiązał liczne kontakty międzynarodowe, przyjmował w Stanach Zjednoczonych patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Aleksego II, patriarchę-katolikosa Gruzji Eliasza II i metropolitę warszawskiego i całej Polski Sawę. Działał na rzecz zjednoczenia wszystkich jurysdykcji prawosławnych na terytorium Stanów Zjednoczonych. W czasie wojny w Kosowie wzywał Billa Clintona do zakończenia bombardowań Jugosławii przez siły NATO oraz apelował o uszanowanie prawa wszystkich narodów do zamieszkiwania na spornym obszarze[1].

Po wybuchu skandalu finansowego w Kościele Prawosławnym w Ameryce duchownego oskarżono o przelewanie środków należących do Kościoła na prywatne konto bankowe[3].

1 maja 2001 udał się na czteromiesięczny urlop ze względu na zły stan zdrowia (przeszedł dwa wylewy). 21 czerwca 2002 ostatecznie zrezygnował z urzędu i zamieszkał w pobliżu monasteru św. Tichona w South Canaan[1]. Zmarł po długiej chorobie w 2020 r.[1] i został pochowany na terenie cerkwi św. Jana Chrzciciela w Canonsburgu[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l His Beatitude Metropolitan Theodosius (Lazor). oca.org. [dostęp 2020-10-20]. (ang.).
  2. Dobrze, że jestem stary. Z arcybiskupem przemysko-nowosądeckim Adamem rozmawia Anna Radziukiewicz, Przegląd Prawosławny, nr 11 (293), listopad 2009, ISSN 1230-1078, s.12
  3. Павел Круг, Bзлет Ионы
  4. Burial Service for His Beatitude Metropolitan Theodosius [online], www.oca.org [dostęp 2020-10-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]