Przejdź do zawartości

The Iron Sheik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Iron Sheik
Ilustracja
The Iron Sheik w 1982 roku
Imię i nazwisko

Hossein Khosrow Ali Vaziri

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1942
Damghan, Iran

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2023
Fayetteville

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Ali Vaziri,
Khosrow Vaziri,
Col. Mustafa,
Great Hussein Arab,
Hussein Arab,
The Iron Sheik,
Shasta Mustafa[1]

Wzrost

183 cm[2]

Masa ciała

117 kg[2]

Zapowiadany z

Teheran, Iran[3]

Trenerzy

Verne Gagne

Debiut

28 stycznia 1973

Emerytura

2000

Hossein Khosrow Ali Vaziri (ur. 15 marca 1942 w Damghan, zm. 7 czerwca 2023 w Fayetteville[4]) – irański wrestler, lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako The Iron Sheik. Słynął z odgrywania postaci irańskiego antyamerykańskiego heela. W grudniu 1983 zdobył pas WWF Heavyweight Championship, który stracił miesiąc później przegrywając z Hulkiem Hoganem. W 1985 wraz z Nikolaiem Volkoffem zdobył World Tag Team Championship. W 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame.

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 marca 1942 jako Hossein Khosrow Ali Vaziri[5] w Damghan w prowincji Semnan w Iranie. W młodości trenował zapasy[2].

Kariera wrestlerska

[edytuj | edytuj kod]

Zimą 1972 wraz z Richardem Morganem Fliehrem, Gregiem Gange’em, Jimem Brunzellem i Kenem Paterą wziął udział w pierwszym obozie wrestlingowym Verne'a Gagne'a[6]. Debiutował przed publicznością jako wrestler 28 stycznia 1973[2]. Gdy pracował dla organizacji Mid-South Wrestling, przyjął pseudonim ringowy The Iron Sheik (pl. Żelazny Szejk)[1]. Jego finisherem był The Camel Clutch[1].

W 1983 dołączył do organizacji World Wrestling Federation (WWF) i 26 grudnia zdobył pas WWF Heavyweight Championship pokonując w walce ówczesnego mistrza, Boba Backlunda na arenie Madison Square Garden. Więził przeciwnika w chwycie Camel Clutch, aż manager Backlunda, Arnold Skaaland, rzucił ręcznik na ring, co oznaczało poddanie. 23 stycznia 1984 Sheik stracił mistrzostwo, przegrywając walkę z Hulkiem Hoganem[3].

W 1985 wziął udział w turnieju King of the Ring. Pokonał B. Brian Blaira w pierwszej rundzie, Ricky’ego Steamboata w ćwierćfinale i Jima Brunzella w półfinale, po czym został pokonany przez Dona Muraco w finale[2].

The Iron Sheik (z lewej) ze swoim partnerem tag teamowym, Nikolaiem Volkoffem (z prawej z tyłu) i managerem „Classy” Freddiem Blassiem (z prawej z przodu).

Jedną z najsłynniejszych rywalizacji Sheika była ta z Sgt. Slaughterem, która zakończyła się zwycięstwem Slaughtera w walce typu Boot Camp Match na arenie Madison Square Garden. Później Sheik częściej walczył w tag teamie u boku Nikolaia Volkoffa, z którym zdobył World Tag Team Championship w 1985 na gali WrestleMania I, pokonując U.S. Express[3].

W 1986 wystartował w turnieju King of the Ring i odpadł już po pierwszej walce, przegrywając z Billym Jackiem Haynesem[2].

W 1988 opuścił WWF i krótko występował w World Championship Wrestling (WCW) w 1989. Potem powrócił do WWF w 1991 jako Colonal Mustafa, aby stworzyć tag team z dawnym rywalem, Sgt. Slaughterem, który w okresie I wojny w Zatoce Perskiej został sympatykiem Iraku i Saddama Husajna[3].

W 1992 wziął udział w bitwie na Royal Rumble. Wszedł jako dwudziesty czwarty i został wyeliminowany jako szesnasty, przez Randy’ego Savage’a[7].

W 1997 był managerem wrestlera o pseudonimie The Sultan.

W 2000 ogłosił przejście na emeryturę[2].

1 kwietnia 2001 wystąpił na gali WrestleMania X-Seven, w trakcie której wygrał walkę battle royal gimmicków[3].

2 kwietnia 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame przez Sgt. Slaughtera[8].

Trenował wrestlerów: Bucka Zumhofe, Gino Martino, Ricky’ego Steamboata i Toma Pricharda[2].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]
The Iron Sheik 13 czerwca 2009 na konwencie Big Apple Comic Con

W 1985 wystąpił wraz z innymi wrestlerami WWF w teledysku do piosenki Cyndi Lauper, The Goonies 'R' Good Enough[9].

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]

Odpowiadająca mu postać pojawiła się w siedmiu grach komputerowych: Legends Of Wrestling (GC, Xbox, PS2, 2001), Legends Of Wrestling II (GC, Xbox, PS2, 2002), WWE SmackDown! Here Comes The Pain (PS2, 2003), Showdown: Legends Of Wrestling (Xbox, PS2, 2004), WWE Legends Of WrestleMania (Xbox360, PS3, 2009), WWE 2K15 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2014) i WWE 2K16 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2015)[2].

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
The Iron Sheik w swoim charakterystycznym stroju w 2008

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Iron Sheik [online], Online World of Wrestling [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  2. a b c d e f g h i j Iron Sheik [online], Cagematch.net [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  3. a b c d e The Iron Sheik [online], WWE [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  4. The Iron Sheik, pro wrestling legend and Hall of Famer, dies at 81. espn.com. [dostęp 2023-06-07]. (ang.).
  5. Axel Saalbach, The Iron Sheik [online], The World’s Largest Wrestling Database [dostęp 2018-05-12] (ang.).
  6. Chapter 2: Breaking into the business!, [w:] Ric Flair, Ric Flair: To Be the Man, Simon and Schuster, 11 maja 2010, ISBN 978-1-4391-2174-0 (ang.).
  7. Rumble Match 1992 [online], WWE [dostęp 2018-05-13] (ang.).
  8. WWE Hall of Fame 2005. Sylvester Stallone, Hulk Hogan, Roddy Piper 2005-04-02. [dostęp 2018-05-13].
  9. Cyndi Lauper: The Goonies 'R' Good Enough (TV Short 1985). Cyndi Lauper [dostęp 2018-04-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]