Przejdź do zawartości

Włodzimierz Czerkawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Aleksander Czerkawski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1866
Bursztyn

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1913
Kraków

profesor nauk ekonomicznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1890

Habilitacja

1893

Profesura

1906

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres zatrudn.

1890-1913

dziekan Wydziału Prawa

Włodzimierz Aleksander Czerkawski (ur. 17 lutego 1866 w Bursztynie, zm. 18 grudnia 1913[1] w Krakowie) – polski ekonomista, statystyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem Józefa i Joanny z Ritterów. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie (1885), następnie studiował ekonomię na Uniwersytecie Lwowskim (1885-1886) i Jagiellońskim (1886-1889). W 1890 obronił doktorat praw na UJ, uzupełniał studia na uniwersytetach w Berlinie i Paryżu (1891-1892). W 1893 przedstawił na UJ pracę habilitacyjną Teorya czystego dochodu z ziemi i został zatrudniony na uczelni jako docent w Katedrze Ekonomii Politycznej i Statystyki; w 1897 mianowany profesorem nadzwyczajnym, objął kierownictwo Katedry (które pełnił do końca życia). W 1906 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, w roku akademickim 1909/1910 był dziekanem Wydziału Prawa. W 1910 został wybrany na członka Akademii Umiejętności, pracował nad powołaniem Komisji Statystycznej AU w Krakowie. Z Michałem Rostworowskim założył katolicką partię ludową. Do grona jego uczniów zaliczali się Adam Alojzy Krzyżanowski, Roman Rybarski, Edward Strasburger, Edward Taylor. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

Charakterystyka twórczości

[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się ekonomią polityczną, statystyką, polityką agrarną, skarbowością, demografią, socjologią. Dokonał reformy pojęcia potrzeb ekonomii, dzieląc je na ogólne i klasowe.

W pracy Polityka ekonomiczna (1905, z Józefem Milewskim) dał syntetyczne opracowanie zagadnień dobrobytu, komunikacji, ubezpieczeń, polityki przemysłowej i kwestii robotniczej w aspekcie ekonomii; szczególnie wiele uwagi poświęcił problemowi dobrobytu. Wykazał, że wielka własność podnosi z jednej strony bogactwo narodowe, ale jednocześnie przyczynia się do pogorszenia sytuacji klasy robotniczej.

Interesował się problemem wynaradawiania Polaków na emigracji w USA, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Brazylii; jako przyczynę tego zjawiska podawał brak jednostek wykształconych, brak wpływu na sprawy polityczne i brak własnych organizacji.

Najważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Ruch społeczny a socjalizm (1891)
  • Statystyka parcelacyi w Austrii (1891)
  • O znaczeniu większych gospodarstw w ekonomii społecznej (1896)
  • Wielkie gospodarstwa – ich istota i znaczenie (1896)
  • Naczelne zasady organizacji gospodarstwa społecznego (1898)
  • Rezultaty podatku osobisto-dochodowego w Austrii w roku 1898 (1900)
  • Badania nad ilością Polaków i o ich ugrupowaniu w krajach zagranicznych (1902)
  • Ludność Galicji Wschodniej według wyznania i narodowości (1903)
  • Polityka ekonomiczna (1905, 2 tomy, z J. Milewskim)[3][4]
  • Drożyzna (1912)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksander Włodzimierz Czerkawski doktor praw, profesor Uniw. Jagiell., członek koresp. Akad. Umiejętności przeżywszy lat 45 [...] zasnął w Panu dnia 18. grudnia 1913. roku, Kraków 1913.
  2. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 53, ISBN 978-83-233-4527-5.
  3. Polityka ekonomiczna. T. 1, Józef Milewski, Wł. Czerkawski., polona.pl [dostęp 2020-05-12].
  4. Polityka ekonomiczna. T. 2, Józef Milewski, Wł. Czerkawski., polona.pl [dostęp 2020-05-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]