Przejdź do zawartości

Walenty Ziętara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walenty Ziętara
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 października 1948
Nowy Targ

Obywatelstwo

Polska

Pozycja

napastnik

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Walenty Ziętara (ur. 27 października 1948 w Nowym Targ) – polski hokeista, reprezentant Polski, dwukrotny olimpijczyk (w Sapporo i Innsbrucku), uczestnik 11 turniejów mistrzostw świata. Trener i działacz hokejowy.

Jego synowie Marek i Piotr także zostali hokeistami.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Występował w Podhalu Nowy Targ (19651979), Cracovii (wypożyczenie w 1968), ATSE Graz (1979) i EHC Dübendorf w II lidze szwajcarskiej (19801981, grający trener[1]). Jako trener pracował w Szwajcarii, we Włoszech i w Podhalu Nowy Targ. Wywalczył 12 tytułów mistrza Polski (11 jak zawodnik i raz jako trener). W polskiej lidze rozegrał 467 spotkań i strzelił 380 goli. Trzykrotnie nagradzany nagrodą Złotego Kija (wynik rekordowy). Był kapitanem reprezentacji Polski, w której rozegrał 179 meczów i strzelił 72 gole. Uważany jest za jednego z najlepszych hokeistów Podhala i Polski. Pięciokrotnie był najlepszym strzelcem drużyny nowotarskiej w lidze: 1971 - 41 goli, 1971 - 35, 1974 - 46, 1976 - 24, 1979 - 27[2]. W 1979 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[3].

Radziecki trener kadry Polski Anatolij Jegorow wypowiedział się o nim: Gdybym naprzeciw niego ustawił hydrant wodny, to Ziętara i tak by się przez niego przebił. To prawdziwy magik z zaczarowaną laską[4].

28 maja 2013 został Szefem Wyszkolenia w klubie MMKS Podhale Nowy Targ.

Wraz z synem Piotrem organizują obozy hokejowe dla młodzieży trenującej hokej na lodzie.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Klubowe zawodnicze
Indywidualne
Klubowe szkoleniowe
  • Złoty medal mistrzostw Polski (1 raz): 1987 z Podhalem Nowy Targ
Wyróżnienia
  • Złoty Kij (3 razy): 1979, 1977, 1972
  • „Super Orzeł” w plebiscycie Hokejowe Orły za całokształt pracy na rzecz polskiego hokeja: 2014[6]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Depesze. „Nowiny”, s. 2, Nr 176 z 15-17 sierpnia 1980. 
  2. Stefan Leśniowski: Spotkanie rekordzistów. sportowepodhale.pl, 2013-03-01. [dostęp 2017-08-07].
  3. 1000 meczów Walentego Ziętary. „Dziennik Polski”, s. 4, Nr 119 z 29 maja 1979. 
  4. Stefan Leśniowski: Marek Ziętara: Wyjść z cienia ojca. tygodnikpodhalanski.pl, 2008-11-19. [dostęp 2017-08-07].
  5. Championnat d'Europe 1968 des moins de 19 ans. passionhockey.com. [dostęp 2017-08-07]. (fr.).
  6. Hokejowe Orły 2014 - znamy zwycięzców. hokej.net, 2 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-04].
  7. M.P. z 2001 r. nr 4, poz. 74

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]