Przejdź do zawartości

Wiesław Zajda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesław Zajda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1925
Rozprza

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1973
Goleniów

Przyczyna śmierci

katastrofa lotnicza

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

pułkownik MO, funkcjonariusz wywiadu, urzędnik, dyplomata

Alma Mater

Szkoła Główna Służby Zagranicznej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Order Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy (1951-2001)

Wiesław Zajda (ur. 13 marca 1925 w Rozprzy, zm. 28 lutego 1973 w Goleniowie) – pułkownik Milicji Obywatelskiej, oficer polskiego wywiadu zagranicznego (Departament I MSW), w latach 1967–1971 wicedyrektor Departamentu IV MSW, zginął w katastrofie samolotu rządowego pod Goleniowem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Anastazji. W latach 1945–1948 członek PPR w Tuszynie, Łodzi i Białymstoku, od 1948 r. w szeregach PZPR. Zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości przed Państwową Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Wydział Oświaty Prezydium WRN w Warszawie 7 maja 1958 r. Absolwent Wydziału Dyplomatyczno-Konsularnego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie w 1960 r. specjalizując się w zakresie historii stosunków międzynarodowych.

W latach 1940–1942 pracował w majątku rolnym jako robotnik, następnie w latach 1942–1943 w firmie budowlanej "Karol Dawid" w Łodzi początkowo jako robotnik, następnie jako dekarz. Związany z aparatem bezpieczeństwa od 1945 r., początkowo jako funkcjonariusz MO, następnie referent gminny Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi. Ukończył Centralną Szkołę MBP w Łodzi, potem skierowany do pracy w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Białymstoku; w latach 1948–1950 kierował PUBP w Augustowie, później, do 1951 r., szef PUBP w Łomży[1]. Od 1 listopada 1951 r. zastępca naczelnika Wydziału V WUBP w Białymstoku. Od 1953 r. funkcjonariusz Departamentu VII MBP, w latach 1954–1956 pracownik rezydentury w Paryżu pod przykryciem attaché Ambasady PRL[2], od 1962 do 1966 r. rezydent ps. „Marek” rezydentury w Rzymie pod przykryciem I sekretarza Ambasady PRL i kierownika Wydziału Konsularnego[3], od 1 listopada 1966 r. naczelnik Wydziału VI Departamentu I MSW, 15 stycznia 1967 r. mianowany zastępcą dyrektora Departamentu IV MSW[4], od 1 czerwca 1971 r. starszy inspektor Grupy do Zleceń Specjalnych MSW[5]. Zginął w katastrofie lotniczej k. Goleniowa wraz z ministrem spraw wewnętrznych Wiesławem Ociepką i delegacją czechosłowackiego MSW. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A33-6-1)[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

21 stycznia 1947 r. zawarł związek małżeński z Janiną Grycuk, z którą posiadał dwoje dzieci.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Sychowicz, Urząd Bezpieczeństwa w Łomży. Powstanie i działalność (1944-1956), Białystok, ISBN 978-83-924938-6-0, OCLC 756901727.
  2. Witold Bagieński, Wywiad cywilny Polski Ludowej w latach 1945-1961, t. II, Warszawa 2017, s. 516, ISBN 978-83-8098-269-7.
  3. Wojciech Kucharski, Dariusz Misiejuk (red.), Sobór oczami polskich komunistów. Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ, Warszawa 2017, s. 115, ISBN 978-83-8098-138-6.
  4. Adam Dziurok i inni, Instrukcje, wytyczne, pisma Departamentu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z lat 1962-1989. Wybór dokumentów, Kraków, ISBN 978-83-7730-368-9, OCLC 1030776803.
  5. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2020-01-30].
  6. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-04-25].