Przejdź do zawartości

Wyspa Campbella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspa Campbella
Ilustracja
Wyspa Campbella widziana z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
Państwo

 Nowa Zelandia

Akwen

Ocean Spokojny

Powierzchnia

112,68 km²

Najwyższy punkt

Mount Honey, 569 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Oceanu Spokojnego
Mapa konturowa Oceanu Spokojnego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyspa Campbella”
Ziemia52°32′S 169°09′E/-52,533333 169,150000
Mapa wyspy

Wyspa Campbella (ang. Campbell Island, maori: Motu Ihupuku) – największa (112,68 km²) wyspa z subantarktycznej grupy Wysp Campbella, leżących na południe od Nowej Zelandii i do niej należących.

Wyspa jest górzysta, najwyższe wzniesienie (Mount Honey) ma 569 m n.p.m.[1]

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Stacja meteorologiczna na wyspie

Wyspa Campbella jest położona daleko na południe od zamieszkanych wysp Nowej Zelandii i nie była znana Maorysom przed odkryciem przez Europejczyków. Odkrył ją w 1810 r. kapitan Frederick Hasselborough, płynący na brygu Perseverance przeznaczonym do połowu fok, którego właścicielem był armator Campbell & Co z Sydney (stąd nazwa). Archipelag stał się miejscem polowań na foki. Pod koniec XIX wieku na wyspie zaczęto hodować owce; hodowla zakończyła się w 1931 roku wraz z nadejściem wielkiego kryzysu[2]. W 1941 roku, podczas II wojny światowej na wyspie wybudowano niewielką bazę wojskową, która po wojnie stała się stacją meteorologiczną[2], zamieszkaną do 1995 r. Od tego czasu zastąpiła ją stacja automatyczna.

Obecnie wyspa dostępna jest wyłącznie dla celów badawczych.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Rodzime populacje ptaków morskich uległy przetrzebieniu przez zawleczone przez człowieka szczury. W roku 2003, po dwuletnim programie odszczurzania cel został osiągnięty. Od tego czasu odradza się na wyspie oryginalna szata roślinna i zaczynają powracać tu ptaki. Na wyspę powrócił endemiczny podgatunek bekasa auklandzkiego(inne języki) (Coenocorypha aucklandica perseverance), który przetrwał na sąsiedniej wyspie Jacquemart, z wyspy Dent sprowadzono też endemiczne cyraneczki południowe (Anas nesiotis), które dawniej występowały na Wyspie Campbella[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Campbell Island, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-12-10] (ang.).
  2. a b Ian S. Kerr: Campbell Island: A History. Reed, 1976, s. 182. ISBN 978-0-589-00959-5.
  3. Pests and threats on New Zealand's subantarctic islands. [w:] Nature [on-line]. Department of Conservation - Te Papa Atawhai. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).