Przejdź do zawartości

Zuihō

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zuihō
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec

Typ

Zuihō

Historia
Stocznia

arsenał marynarki w Yokosuce

Położenie stępki

20 czerwca 1935 (jako tankowiec „Takasaki”)

Wodowanie

19 czerwca 1936

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

27 grudnia 1940

Wycofanie ze służby

25 października 1944

Los okrętu

zatopiony przez samoloty podczas bitwy o Leyte

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa - 11 262 ton,
pełna - 14 200 ton

Długość

217 m

Szerokość

18,1

Zanurzenie

6,5 m

Napęd
turbiny parowe o mocy: 38 800 kW
Prędkość

28 węzłów

Zasięg

9236 Mm przy prędkości 18 węzłów

Uzbrojenie
8 dział 127 mm/40 cal. (usunięte w 1944),
56 działek przeciwlotniczych 25 mm
Wyposażenie lotnicze
30 samolotów pokładowych
Załoga

785

Zuihō (jap. 瑞鳳) - japoński lotniskowiec lekki typu Zuihō.

Stępkę okrętu położono w 1934, budując pierwotnie szybki tankowiec „Takasaki”. W grudniu 1940 zakończono przebudowę statku na lotniskowiec.

W czerwcu 1942 razem z grupą swoich samolotów „Zuihō” wspierał japońską inwazję w bitwie pod Midway, nie biorąc jednak udziału w starciu sił głównych lotniskowców. W sierpniu tego samego roku, razem z innymi okrętami, został wyznaczony do wspierania operacji na Guadalcanalu. Jednakże, 26 października został uszkodzony przez bombę lotniczą w bitwie pod Santa Cruz.

W kwietniu 1943 „Zuihō” został przydzielony do 11. Floty Powietrznej oraz prowadzenia ostatniej japońskiej ofensywy w regionie wysp Salomona. 25 października 1944 został zatopiony przez amerykańskie samoloty na północny wschód od przylądka Engano.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015, s. 53-77. ISBN 978-83-7976-319-1.