Przejdź do zawartości

biegły

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈbʲjɛɡwɨ], AS[bʹi ̯egu̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający dużą wiedzę lub umiejętności w danej dziedzinie
(1.2) reg. łódz. zaradny, obrotny[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) praw. ekspert powoływany przez sąd, mający wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiający zrozumienie związanych z dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lm, nmos, przesz. od: biec
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Mój kolega jest biegły w naprawianiu samochodów.
(1.2) Ona to jest biegła, wszystko ci załatwi.
(2.1) Po katastrofie w elektrowni sąd powołał biegłego z dziedziny fizyki jądrowej.
składnia:
(1.1) biegły w + Ms.
kolokacje:
(2.1) biegły sądowypowoływać biegłego z dziedziny ochrony ppoż./atomistyki/transportu/…
synonimy:
(1.1) doświadczony, wprawiony, wprawny
antonimy:
(2.1) laik
hiperonimy:
(2.1) ekspert, specjalista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biegłość ż
forma żeńska biegła ż
przysł. biegle
czas. biec
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(3.1) nie mylić z biegały (od biegać)
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 177.