Vitezovi Alcantare
| |||
| Kratica naziva: | |||
| Godina osnivanja: | 1156. ili 1166. | ||
| Godina reorganiziranja: | |||
| Reorganizator: | |||
| Mjesto osnivanja: | |||
| utemeljitelj: | |||
| krilatica: | |||
| Službeni jezik: | |||
| Sjedište: | Alcántara | ||
| Veliki majstor: | španjolski kralj Felipe VI | ||
| čelni čovjek: | Veliki majstor | ||
| Roditeljski red: | Cisterciti | ||
| Redovi nastali iz ovog reda: | |||
| Podredovi: | |||
| Broj pripadnika: | |||
| Poznati pripadnici: | |||
| Odijelo: | Bijeli habit sa grimiznim križem | ||
| ... | |||
Vitezovi Alcántare (španjolski: Orden de Alcántara) bio je katolički viteški red čiji je sa cilj bio obrana kršćanske Španjolske od Maura.[1]
Red je navodno osnovao neki Suero Fernández Barrientos oko 1156. ili 1166. koji je izgleda bio i njihov prvi Veliki majstor[1], iako se spominje da je to bio neki Gómez.
Prvi put su priznati kao viteški red od pape Celestina III 1197. Svojim statutom prihvatili su cistercitska pravila i bijeli habit sa grimiznim križem.[2] Nakon tog ih je priznao i papa Aleksandar III -1177. svojom bulom iz 1177.
Kralj Leona Alfonso IX dao im je 1218. [[grad Alcantaru, koji je sljedeća dva vijeka bio njihovo sjedište iz kog su kretali u kampanje protiv Al-Andalusa.[1]
Vitezovi od Alcántare su stekli brojne utvrde i feude, uglavnom na račun muslimana. Zgrnuli su veliko bogatstvo od ratnog plijena i od donacija, koje ih je dovelo do svađa i razmirica.[2] Na svom vrhuncu imali su preko 100.000 redovnika-viteza i godišnji prihod između 40,000 i 50,000 dukata.[1]
Nakon što su Katolički kraljevi Fernando II i Izabela I podvrgnuli viteške redove pod svoju vlast 1493., feudi Reda Alcántara postali su dio kraljevske domene.[1]
Vitezovi Alcántare postoje i danas, ali kao ceremonijalni red, kom je Veliki majstor aktualni španjolski kralj|.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Order of Alcántara Christian military order” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 24.05.2024.
- ↑ 2,0 2,1 „Military Order of Alcántara” (engleski). Catholic Encyclopedia. Pristupljeno 24.05.2024.
