Pipistrellus kuhlii odnosno belorubi slepi mišić je vrsta slepog miša koja pripada rodu Pipistrellus i familiji večernjaka (Vespertilionidae). Pripadnici ove vrste su prisutni u Srbiji tokom cele godine i najčešće prekidaju hibernaciju već pri prvim toplijim danima proleća, najčešće u martu. P. kuhlii je najurbanizovanija vrsta slepog miša u Srbiji. Većina nalaza je upravo u gradovima i drugim naseljima, bez obzira na tip ili veličinu naselja. U gradovima se često viđa i predstavlja dominantu vrstu. Pri lovu ume da prikazuje agresivno ponašanje prema pripadnicima drugih vrsta slepih miševa. Nalazišta ove vrste su vezana za uski opseg nadmorske visine koji najčešće ne prelazi 200 m (najmanja visina je 40 m, a najviša 247 m).[2]
Ventralna strana P. kuhlii, jasno vidljiv beli rub krila
P. kuhlii je slepi miš malih dimenzija. Dužina podlaktice meri od 30 do 37 cm, a normalna težina jedinke je od 5 do 8 grama. [3]Dorzalno krzno je smeđe, često svetlo smeđe, gotovo bež boje, ventralno je nešto svetlije sivkastosmeđe boje. Lice adulta je crvenkastosmeđe boje dok je kod mlađih jedinki češće tamnosmeđe boje. Uši i tragus su istog oblika kao i kod ostalih vrsta iz roda Pipistrellus. Krila ove vrste su relativno uska, a bočna letna membrana polazi od osnove prstiju stopala. Na rubu krila između petog prsta i stopala uglavnom ima jasno vidljivu belu liniju koja nije prisutna tek kod pojedinih jedinki.[2]
U otvorenim područijima ispuštaju ultrazvuke trajanja 14 ms QCF tipa sa pik frekvencijom od 34 do 38.5 kHz, FM – QCF tipa sa višom pik frekvencijom do 40 kHz; FM signali u blizini prepreka imaju krajnju frekvenciju do 45kHz. Socijalni pozivi (krajnja frekv. od 14 do 17 kHz) su korisni za razlikovanje ove vrste od vrste Pipistrellus nathusii.[3]
P. kuhlii je vrsta široko rasprostranjena u sredozemlju. Na zapadu dolazi do Španije, Portugalije i Francuske, na jugu Evrope naseljava Italiju i Balkansko poluostrvo. Takođe se nalazi i na jugu Nemačke, u Austriji, Sloveniji i Mađarskoj. Na severu dopire do krajnjeg jugozapada Rusije, a na istoku do Pakistana. Na Afričkom kontinentu rasprostranjena je na krajnjoj severnoj obali i ne prodire daleko u kontinent, a u celini naseljava i Arabijsko poluostrvo. Vrsta nije zabeležena u Anatoliji, ali je prisutna duž granica Turske. U poslednjih nekoliko decenija P. kuhlii je pomerio granicu svog areala sa 45 ° sgš na 53 ° sgš, a beleženi su i prvi nalazi u Kini. [2]
P. kuhlii je karakteristični stanovnik urbanih ekosistema i vrlo je sinantropna vrsta. Ova vrsta često nalazi sklonište u zgradama, ispod roletni, ispod crepova, u zidovima itd.
Hranu traži prvenstveno u urbanim sredinama, parkovima, drvoredima i često pri uličnoj rasveti.[2] Hrani se isključivo insektima. U gradovima i vodenim staništima najviše se hrane insektima iz reda Hymenoptera i Diptera. Love u letu, često u grupama. Visina leta je oko 10 m, ali često se mogu videti kako lete i na daleko većim visinama (nekoliko stotina metara) ukoliko love veća jata insekata. Love pred sumrak, a vodu piju iz bara, rezervoara i drugih manjih vodenih tela.[3]
Porodiljske kolonije najčešće broje oko 20 jedinki, retko do 100 jedinki, a mužijaci ostaju uz koloniju u retkim slučajevima.[3] Obično se nalaze u pukotinama fasade, kutijama za roletne, ispod crepova, u zidovima, itd. [2]
Mladunci reproduktivnu zrelost dostižu prvu jesen nakon rađanja. Sezona parenja traje od avgusta do septembra. Često se pare u kolonijama ali i pojedinačno pri čemu mužijaci izvode svadbeni let. Krajem maja i početkom juna rađa se 1-2 mladunaca.[3]
Vrsta se nalazi na listi EUROBATS sporazuma, pored toga je u okiru Bonske konvencije smeštena u Dodatak II.[4] Po Pravilniku o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva ("Službeni glasnik RS", br. 5/2010, 47/2011, 32/2016 i 98/2016) ova vrsta spada u strogo zaštićene vrste (Prilog I).[5] U okviru Bernske konvencije je svrstana u Dodatak II– strogo zaštićene divlje vrste, a u okviru EU direktive o staništima i vrstama u Dodatak IV.[4]
^ abvgdPaunović, Milan, (Mammalogist). Fauna slepih miševa (Mammalia, Chiroptera) Srbije : primljeno na VI skupu Odeljenja hemijskih i bioloških nauka, održanom 15. juna 2018. godine. ISBN978-86-7025-887-7. OCLC1269000355.
^ abPaunović, Milan M. "Rasprostranjenje, ekologija i centri diverziteta slepih miševa (Mammalia, Chiroptera) u Srbiji." Univerzitet u Beogradu (2016).
. Pristupljeno 16. 11. 2021.
Mediji vezani za članak Pipistrellus kuhlii na Vikimedijinoj ostavi