İçeriğe atla

Amidalı Acacius

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Amidalı Acacıus
Aziz ve Psikopos
DoğumBilinmiyor
Ölüm425
Amida, Mezopotamya Diyarbakır
KutsayanlarKatolik Kilisesi, Ortodoks Kilisesi
Yortu9 Nisan

Amidalı Acacius (ö. 425), Theodosius'un saltanatı sırasında 400'den 425'e kadar Mezopotamya'nın Amida (günümüzde Diyarbakır) piskoposuydu.

Günümüze ulaşan eserleri yoktur, ancak hayatı, Kilise Tarihi'nin 7. kitabının 21. bölümünde Socrates Scholasticus tarafından belgelenmiştir. Orada binlerce köleyi özgürlüğüne kavuşturduğu anlatılır.

Katolikler ve Ortodokslarca aziz kabul edilir ve 9 Nisan da anılır.

Socrates Scholasticus tarafından tam açıklama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Acacius hakkında antik çağlardan beri bilinen her şeyi kaydeden Socrates Scholastic, Church History, Kitabının 7.Bölüm 21. sayfadaki tam açıklaması şöyledir:

Amida piskoposu Acacius'un soylu bir hareketi, o sırada tüm insanlar arasındaki itibarını büyük ölçüde artırdı. Romalı askerler, aldıkları tutsakları Pers kralına hiçbir şekilde geri vermeyeceklerinden, sayıları yaklaşık yedi bin olan bu tutsaklar, Azazen'i harap eden kıtlık nedeniyle ölüyorlardı ve bu, Pers kralını çok üzdü. O zaman Acacius, böyle bir meselenin asla hafife alınamayacağını düşündü; bu nedenle din adamlarını topladıktan sonra onlara şöyle seslendi: 'Kardeşlerim Tanrımız, ne tabaklara ne de fincanlara ihtiyaç duyar; çünkü ne yer, ne içer, ne de bir şeye muhtaçtır. O zamandan beri, kilisenin sadık üyelerinin cömertliği sayesinde, hem altın hem de gümüşten birçok kap var, bu şekilde toplanan parayla tutsakları kurtarabilmemiz ve onlara yiyecek sağlayabilmemiz için onları satmamız bize düşüyor.' Bunları ve buna benzer daha nicelerini söyledikten sonra kapların eritilmesini emretti ve gelirden askerlere esirler için fidye ödedi; sonra onları yolculukları için gerekli olan şeylerle donatıp hükümdarlarına geri gönderdi. Mükemmel Acacius'un bu yardımseverliği, sanki Romalılar savaştaki hünerleri kadar barıştaki iyilikleriyle de düşmanlarını yenmeye alışmışlar gibi, Pers kralını hayrete düşürdü. Ayrıca Pers kralının Acacius'un huzuruna gelmesini, böyle bir adamı görme zevkine sahip olmasını dilediğini söylüyorlar.

O zamanlar Romalılar tarafından yakalanan ve Amida'da tutulan yedi bin Pers esir vardı. Açlık ve sefaletten ölen bu adamların karşısında merhametle dolup taşan Acacius, onlara yardım etmeye karar verdi. Acacius, kilisesinin tüm değerli altın ve gümüş kutsal kaplarını sattı ve yedi bin kişinin fidyesini ödeyip onları azad etti sonra onları aldı, giydirdi ve besledi. Hatta onları bir süre destekledi ve İran'a dönmeleri için ihtiyaç duydukları her şeyi sağladı.[1]

Fidye karşılığı verilen esirler İran'a döndüklerinde, hükümdarlarına Acacius'un yaptığı iyiliği anlattılar. Eylemleri Sasani İmparatoru V. Behram'ı o kadar etkiledi ki, Hıristiyanlara yönelik zulmün sona ermesini emretti.

Pers İmparatoru V. Behram da Acacius'u yüz yüze görmek istedi. Bunun için İmparator II . Theodosius tarafından Acacius'a izin verildi.[2] Acacius'un nezaketi ve yardımseverliği, Doğu Roma İmparatorluğu ile Sasani İmparatorluğu arasındaki düşmanlıkların sona ermesine yol açtı ve Hıristiyanlık, o zamanlar Sasani Persleri tarafından kontrol edilen bölgelerde bir süre gelişebildi.

  1. ^ "Lives of the Saints, For Every Day of the Year" edited by Rev. Hugo Hoever, S.O.Cist., Ph.D., New York: Catholic Book Publishing Co., 1955 pp.145-146
  2. ^ "Socrates Scholasticus' "Church History" (Book VII) Chapter 21 - Kind Treatment of the Persian Captives by Acacius Bishop of Amida". 17 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021.