Gaan na inhoud

Bariumkarbonaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Bariumkarbonaat 
IUSTC-naam Bariumkarbonaat
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule BaCO3
Molêre massa 197,34 [g/mol][1]
CAS-nommer 513-77-9[1]  
Voorkoms Swaar, wit vastestof[1]  
Reuk Reukloos[1]
Fasegedrag  
Fase T <800 °C 
Selkonstantes a=531,3pm b=889.6pm c=642,8pm[2]  
Ruimtegroep Pmcn (Pnma) [2][3] 
Nommer 62  
Strukturbericht G0₂ 
Fase 800 °C<T <970 °C 
Selkonstantes a=520,5pm; c=1055pm[4]  
Ruimtegroep R3
Nommer 167  
Fase T >970 °C 
Selkonstantes 696pm[4]  
Ruimtegroep Fm3m ? 
Nommer 225
Smeltpunt 1380 °C (ontbind)[1]
Kookpunt geen (ontbind)[1]
Digtheid 4,275 g/cm3[1]
Oplosbaarheid onoplosbaar in water (14 mg/L @20 °C; oplosbaar in meeste sure, behalwe swaelsuur[1] 
Ksp 5,1 10-9[5] 
Brekingsindeks 1,529; 1,676; 1,677[1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt nie-brandbaar[1] 
LD50 418 [mg/kg] (rot; oraal) [1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Bariumkarbonaat is 'n sout van barium en koolsuur met die formule BaCO3.

Dit kom in die natuur as die mineraal witheriet voor. Dit word gebruik in rottegif, bakstene, keramiekglasure en sement.[1]

Kristalstruktuur

[wysig | wysig bron]

Bariumkarbonaat kristalliseer in die ortorombiese aragoniet-struktuur. (G02 in die strukturbericht-klassifikasie).[3] Bariumkarbonaat het twee hoëtemperatuurmodifikasies. Teen 800 °C gaan dit oor in 'n romboëdriese kalsietstruktuur (G01). Die oorgangsentalpie is 18,79 [kJ/mol]. Teen 970 °C word die struktuur kubies (ΔH= 30,54 [kJ/mol]). Hierdie kubiese fase het dalk die RbNO3-I-struktuur. Die posisies van die karbonaatione vertoon wanorde.[4]

Chemiese eienskappe

[wysig | wysig bron]

Bariumkarbonaat kan as neerslag verkry word deur aan 'n oplossing van natriumkarbonaat (soda) 'n oplossing van bariumchloried by te voeg:[6]

Dit is 'n basis wat gebruik kan word om uit oplossings van chloriede van Al3+, Cr3+ of Fe3+ hidroksiede neer te slaan:[6]

Produksie

[wysig | wysig bron]

Bariumkarbonaat is 'n belangrike industriële materiaal. Die konvensionele metode van BaCO3-bereiding is gebaseer op hoë-temperatuur reduksie van bariet (natuurlike bariumsulfaat) met steenkool, wat 'n groot hoeveelheid CO2 vrystel. Onlangse navorsing bied 'n skoner metode vir BaCO3-produksie met metaan as die reduseermiddel, wat die CO2-emissie aansienlik verminder (tot 75%). [7]

Medies

[wysig | wysig bron]

In teenstelling tot die sulfaat is bariumkarbonaat toksies omdat dit in die maagsuur oplos. Toe bariumkarbonaat verkeerdelik as 'n X-straal-kontrasmedium gebruik is, het ses pasiënte 133 gm elk (ongeveer 1900 mg/kg) oorleef, maar nog een is ná slegs 53 gm dood. Die skrywer het vroeëre verslae aangehaal wat aandui dat so min as 4 gm (ongeveer 57 mg/kg) dodelik was.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 "Barium Carbonate (compound)". PubChem NIH.
  2. 2,0 2,1 "witherite". mindat 4299.
  3. 3,0 3,1 "Aragonite". Aflow.
  4. 4,0 4,1 4,2 Strømme, K. O. (1975). "On the Crystal Structures of the High-temperature Forms of Strontium and Barium Carbonate and Structurally Related Compounds". Acta Chemica Scandinavica: 105–110. doi:10.3891/acta.chem.scand.29a-0105.
  5. "Solubility Product Constants near 25 °C". University of Rhode Island.
  6. 6,0 6,1 R.N. de Haas (1903). Scheikundige oefeningen. Wolter.
  7. E. Jamshidi, H. Ale Ebrahim (2008). "A new clean process for barium carbonate preparation by barite reduction with methane". Chemical Engineering and Processing: Process Intensification. 47 (9–10): 1567–1577. doi:10.1016/j.cep.2007.07.006.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)