Edukira joan

Argizarizko katilu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Argizarizko katilua
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaPezizomycetes
OrdenaPezizales
FamiliaPezizaceae
GeneroaPeziza
Espeziea Peziza cerea
Sowerby, 1796

Argizarizko katilua (Peziza cerea) Pezizaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da sukaldean erabiltzen.

Karpoforoa: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa. Errezeptakulu sesila edo oin oso txikikoa. Hasieran kopa forma du, gero zabaltzeko, batzuetan modo uhinduan. Barnealdea (himenioa) hori-okre kolorekoa da eta kanpoaldea zurixka eta irintsua.

Hanka: Bat ere ez edo oso txikia.

Haragia: Mehea eta zuria.[2]

Etimologia: Peziza terminoa, grekotik dator, oin txikiko onddoak izendatzen zituen "pezis" hitzetik. Cerea epitetoa latinetik dator, argizarizko, esan nahi duen "ceraus" hitzetik. Bere itxura eta loditasunagatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Peziza vesiculosa delakoaren antzekoa da, besikuletan bereizten da; Peziza cerea txikiagoa da eta bere esporak handiagoak dira. Kolore bereko Pezizak bereizteko, azterketa mikroskopikoa egin behar da.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian eta udazkenean agertzen da, zuraren hondarretan, zerrautsetan, lorategietan eta bide bazterretan. Oso ohikoa.[5]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Amerika.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 748 or. ISBN 84-404-0530-8...
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 548 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 557 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 484 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]