• ՄՀԱ՝ [kʰɛɾˈt͡sɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քեր•ծել 

1. որևէ սուր կամ կարծր բանով մարմնի վրա թեթևակի պատռվածք առաջացնել, գերծել, քերել
2. քերելով մաշել, հողմնահարել

1. գերծել, քերել, ճանկռել, (ժղ․)՝ չանգռել, չանգռել, չանգռթել, ճանկռթել, քերտվել (հնց․) սկրթել, մլմլել, քերցել (գվռ․) լոպկել, լոխպել, լոխպռտել, լպզորել, պռճոկել, քեղրթել, քրփշտել, քեծ տալ
2. տե՛ս մաշել

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։