Przejdź do zawartości

Agnelo Rossi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnelo Rossi
Kardynał biskup
Ilustracja
Herb duchownego Oportet illum regnare
Trzeba, aby on królował
Kraj działania

Brazylia

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1913
Joaquím Egidio

Data i miejsce śmierci

21 maja 1995
Indaiatuba

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

19 grudnia 1986–31 maja 1993

Arcybiskup São Paulo
Okres sprawowania

1 listopada 1964–22 października 1970

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

27 marca 1937

Nominacja biskupia

5 marca 1956

Sakra biskupia

15 kwietnia 1956

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

Gran Madre di Dio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 kwietnia 1956

Konsekrator

Paulo de Tarso Campos

Współkonsekratorzy

Helder Pessoa Câmara
Vicente Angelo José Marchetti Zioni

Agnelo Rossi (ur. 4 maja 1913 w Joaquím Egidio, zm. 21 maja 1995 w Indaiatuba) – brazylijski kardynał, dziekan kolegium kardynalskiego w latach 1986-1993.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Joaquim Egidio w diecezji Campinas. W wieku 20 lat wyjechał na studia do Rzymu, gdzie studiował teologię m.in. na papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. 27 marca 1937 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Luigiego Traglii (przyszłego kardynała). Krótko potem powrócił do Brazylii. Do 1956 pracował m.in. w seminarium w São Paulo i na uniwersytecie w Campinas, gdzie został wicerektorem.

W dniu 5 marca 1956 wybrano go na biskupa Barra do Pirai. Sakrę biskupią otrzymał od biskupa Campinos Paulo de Tarso Campos w dniu 15 kwietnia tego samego roku. 6 września 1962 awansował na arcybiskupa Ribeirão Preto, a 1 listopada 1964 został arcybiskupem São Paulo. Uczestniczył w II soborze watykańskim. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Brazylii 1963-1970.

Papież Paweł VI na konsystorzu 22 lutego 1965 mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Gran Madre di Dio. W latach 1967–1987 regularnie uczestniczył w zgromadzeniach Światowego Synodu Biskupów. Prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów od 22 października 1970 do 9 kwietnia 1984, następnie przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej (do 6 grudnia 1989). Uczestniczył w sierpniowym i wrześniowym konklawe 1978. Tytularny biskup diecezji suburbikarnej Sabina e Poggio Mirteto od 25 czerwca 1984 aż do śmierci. W dniu 19 grudnia 1986 został wybrany na stanowisko dziekana Kolegium Kardynałów, w związku z czym otrzymał dodatkowo godność tytularnego biskupa Ostii. W związku z ukończeniem 80. roku życia, 4 maja 1993 utracił prawo do uczestniczenia w konklawe a 31 maja tego samego roku zrezygnował z funkcji dziekana Kolegium Kardynalskiego i tytułu biskupa Ostii, po czym powrócił do Brazylii[1]. Zmarł w Indaiatuba. Został pochowany w Campinas w ufundowanym przez siebie sanktuarium poświęconym Matce Bożej z Guadelupy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Był to pierwszy w historii przypadek przejścia kardynała-dziekana na emeryturę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]