Przejdź do zawartości

Archytas z Tarentu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Archytas z Tarentu (gr. Αρχύτας) (ur. 428 p.n.e., zm. 347 p.n.e.) – grecki uczony: filozof, matematyk, astronom, polityk i strateg[1].

Archytas był pitagorejczykiem, uczniem Filolaosa, zaprzyjaźnionym z Platonem.

Odkrył właściwości liczby jeden, był znany z tego, że każdą rzecz sprowadzał do liczby.

Uznawany za twórcę mechaniki[2].

W Tarencie cieszył się dużym uznaniem nie tylko jako filozof i matematyk, lecz także jako polityk.

Interesował się również skończonością i nieskończonością świata, skłaniając się do poglądu, iż musi być nieskończony. Poszukiwał rozwiązania głośnego problemu podwojenia sześcianu.

Jako pierwszy miał sformułować tezę, że dźwięk powstaje przez drganie powietrza, a wysokość dźwięku zależy od częstości drgania. Dokonał obliczeń matematycznych dla greckiego systemu muzycznego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Archytas z Tarentu, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-30].
  2. Diogenes Laërtius 1925, § 83: Vitae philosophorum (Żywoty i poglądy słynnych filozofów)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Diogenes Laërtius (1925). "Pitagorejczycy: Archytas". Żywoty i poglądy słynnych filozofów. Tom 2:8. Przekład Robert Drew Hicks (wydanie dwutomowe). Biblioteka Klasyczna Loeb.