Przejdź do zawartości

Gilles Panizzi

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilles Panizzi
Ilustracja
Gilles Panizzi w 2005
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

19 września 1965
Roquebrune-Cap-Martin

Sezon 1990–2006
Seria

Rajdowe mistrzostwa świata

Zespół

Peugeot, Mitsubishi

Sukcesy

1996: Rajdowe Mistrzostwa Francji (mistrzostwo)
1997: Rajdowe Mistrzostwa Francji (mistrzostwo)

Gilles Panizzi (ur. 19 września 1965 w Roquebrune-Cap-Martin) – francuski kierowca rajdowy. Był fabrycznym kierowcą zespołów Peugeota i Mitsubishi. Przez jego całą karierę pilotem był brat Hervé Panizzi.

Swoją karierę rajdową Panizzi rozpoczął 1987 roku, a jego pierwszym samochodem był Opel Manta GTE. W styczniu 1997 roku zadebiutował w Rajdowych Mistrzostwach Świata jadąc samochodem Lancia Delta HF Integrale. W debiutanckim Rajdzie Monte Carlo zajął 16. miejsce. W latach 1996 i 1997 wywalczył dwa tytuły mistrza Francji. W kwietniu 1997 roku podczas Rajdu Katalonii 1997 po raz pierwszy w karierze stanął na podium w rajdzie mistrzostw świata – zajął trzecią pozycję. Z kolei w 2000 roku wygrał swój pierwszy rajd w mistrzostwach świata, Rajd Korsyki. W swojej karierze był członkiem dwóch fabrycznych teamów: Peugeota (1999-2003) i Mitsubishi (2004-2005). W okresie startów w mistrzostwach świata Panizzi był uważany za specjalistę od jazdy na nawierzchniach asfaltowych[1].

W swojej karierze Panizzi wygrał łącznie siedem rajdów w mistrzostwach świata, wszystkie rozgrywane na nawierzchniach asfaltowych. 14 razy w swojej karierze stawał na podium w rajdach mistrzostw świata. Zdobył w nich 134 punktów. Wygrał 91 odcinków specjalnych[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Panizzi urodził się w mieście Roquebrune-Cap-Martin, leżącym w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jako młody chłopiec oglądał zmagania rajdowców w odbywających się niedaleko Rajdzie Monte Carlo i Rajdzie Antibes. W 1987 roku kupił A-grupowego Opla Mantę 400 i wystartował nim w Rajdzie Nice, w którym zajął dwudzieste trzecie miejsce[3]. W 1988 roku jego pilotem został młodszy brat Hervé. W tym samym roku bracia Panizzi zajęli 2. miejsce w lidze rajdowej Cote d'Azur[4]. Przez kolejne dwa sezony jeździł samochodem Renault 5 GT Turbo w rajdach francuskich i włoskich. W 1989 roku został wybrany „Debiutantem Roku” przez czasopismo Echappement[3].

W styczniu 1990 roku Panizzi wypożyczył samochód Lancia Delta HF Integrale i wystartował nią w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. Zajął w nim szesnaste miejsce w klasyfikacji generalnej oraz czwarte w grupie N[5]. W tym samym roku uległ wypadkowi i złamał obojczyk, w efekcie czego przez pół roku nie brał udziału w żadnych zawodach[4]. Po powrocie w 1991 roku wziął udział w serii Volant Peugeot Shell. Wystartował w niej N-grupowym Peugeotem 309 GTi 16 i wygrał dwa spośród siedmiu rajdów[6]. W 1992 roku wygrał ten Puchar Shella. W całej serii odniósł sześć zwycięstw. Zajął też siódme miejsce w mistrzostwach Francji. Te wyniki spowodowały, iż w 1993 roku Panizzi podpisał kontrakt z zespołem Peugeot Talbot Sport. W sezonie 1993 startował samochodem Peugeot 106 XSi[4]. W Rajdzie Antibes zajął pierwsze miejsce w swojej grupie A6, podobnie jak w kolejnym rajdzie, Rajdzie Ronde Cevenole. Do końca sezonu wygrał wszystkie sześć eliminacji mistrzostw Francji w swojej grupie, w których brał udział[6]. W maju 1993 wystartował też w swoim drugim w karierze rajdzie mistrzostw świata, Rajdzie Francji. Nie ukończył go jednak na skutek wypadku na pierwszym odcinku specjalnym[7]. W sezonie 1994 ponownie startował Peugeotem 106, a w drugiej połowie roku przesiadł się do Peugeota 306 S16[3].

Rok 1995 Panizzi rozpoczął od startów Peugeotem 306 S16 i nim też pojechał w majowym Rajdzie Korsyki. Zajął w nim dwunaste miejsce w klasyfikacji generalnej oraz trzecie w klasie F2[8]. Następnie otrzymał z zespołu Peugeota model 306 Maxi i pojechał nim w kilku rajdach mistrzostw Francji. Zajął nim drugie miejsce w Rajdzie Rourgue, trzecie w Rajdzie Mont Blanc i czwarte w Rajdzie Cevennes[6]. W 1996 roku Panizzi wraz z bratem wywalczyli swój pierwszy tytuł mistrza Francji. Zwyciężyli w sześciu rajdach, a czterokrotnie zajmowali drugą pozycję. Z kolei w 1997 roku obronili tytuł mistrzowski[3]. W kwietniu 1997 Panizzi wziął udział w Rajdzie Katalonii. Pierwszy odcinek specjalny tego rajdu, La Trona 1, był pierwszym wygranym odcinkiem specjalnym w karierze Panizziego[2]. Łącznie w Rajdzie Katalonii wygrał ich sześć i przyjechał na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej. Przegrał jedynie z Finem Tommim Mäkinenem oraz Włochem Piero Liattim[9]. W maju 1997 Panizzi ponownie stanął na podium rajdu mistrzostw świata. W Rajdzie Francji był trzeci za Brytyjczykiem Colinem McRae oraz Hiszpanem Carlosem Sainzem[10]. W 1998 roku wziął udział w większej liczbie rajdów w mistrzostwach świata. W Rajdzie Monte Carlo był dziewiąty, W Rajdzie Katalonii – szósty, a w Rajdzie Korsyki – czwarty. Z kolei w październikowym Rajdzie Włoch zajął piątą pozycję. W mistrzostwach świata startował także w Rajdzie Finlandii Peugeotem 106 Rallye (trzydzieste piąte miejsce) i w Rajdzie Wielkiej Brytanii Subaru Imprezą WRX[11]. W sezonie 1998 zdobył łącznie 6 punktów w mistrzostwach świata i zajął w nich dwunastą pozycję[12].

1999-2003: Peugeot

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1999 Panizzi rozpoczął od styczniowego występu w Rajdu Monte Carlo samochodem Subaru Impreza WRC. Od 4. do 7. odcinka specjalnego Panizzi był liderem. Następnie spadł na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej rajdu, jednak na 11. odcinku specjalnym uległ wypadkowi i był zmuszony wycofać się z zawodów[13]. Wiosną 1999 Panizzi rozpoczął testy nowym samochodem rajdowym Peugeota, Peugeotem 206 WRC. Jeden z pierwszych modeli „206” został rozbity przez Panizziego podczas tych testów, gdy Francuz uderzył w betonowy murek[14]. Debiut Peugeota 206 WRC nastąpił w maju 1999 podczas Rajdu Korsyki. Jednak zarówno Panizzi, jak i jego partner z zespołu, François Delecour, nie ukończyli rajdu na skutek problemów technicznych samochodu[15]. Natomiast w sierpniu bracia Panizzi wystartował w Rajdzie Finlandii i zajęli w nim trzydzieste trzecie miejsce[16]. W październiku 1999 Panizzi po raz trzeci w karierze stanął na podium w mistrzostwach świata. Był drugi w Rajdzie San Remo i przegrał o 18 sekund z Finem Tommim Mäkinenem[17]. W sezonie 1999 wystartował w jeszcze jednych zawodach, Rajdzie Wielkiej Brytanii, który ukończył na siódmej pozycji[18].

W 2000 roku Panizzi w barwach zespołu Peugeota wziął udział w większej liczbie rajdów niż w 1999 roku. Pierwszych dwóch rajdów, w których pojechał, nie ukończył. Zarówno w Rajdzie Monte Carlo, jak i w Rajdzie Safari powodem wycofania się były problemy techniczne Peugeota Panizziego[11]. Na przełomie marca i kwietnia Panizzi pojechał w asfaltowym Rajdzie Hiszpanii i był w nim szósty[19]. Jesienią 2000 Panizzi odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w mistrzostwach świata w karierze. Przyjechał pierwszy na metę Rajdu Korsyki. Wygrał z François Delecourem (33,5 sekundy straty) oraz Hiszpanem Carlosem Sainzem (1 minuta i 12,6 sekund straty)[20]. Trzy tygodnie po zwycięskim Rajdzie Korsyki Panizzi ponownie wygrał rajd mistrzostw świata. Na trasach Rajdu San Remo był pierwszy przed Delecourem i Mäkinenem[21]. Starty w sezonie 2000 Panizzi zakończył na Rajdzie Australii, którego nie ukończył i Rajdzie Wielkiej Brytanii, w którym był ósmy[11]. w sezonie 2000 zajął siódmą lokatę w klasyfikacji mistrzostw świata. Zdobył 21 punktów[22].

Rok 2001 Panizzi rozpoczął od nieukończenia Rajdu Monte Carlo. Na 3. odcinku specjalnym miał wypadek i wycofał się z rajdu[23]. W marcu 2001 pojechał Peugeotem 206 WRC z teamu HF Grifone w szutrowym Rajdzie Portugalii. Zajął w nim dwunastą pozycję[24]. W trzecim swoim starcie w sezonie 2000 Panizzi stanął na podium. Był drugi za rodakiem Didierem Auriolem w Rajdzie Katalonii, a drugie miejsce zdobył także dzięki dwuminuotwej karze dla lidera do 14. odcinka specjalnego, Philippe’a Bugalskiego, który spadł ostatecznie z pierwszej na ósmą pozycję w klasyfikacji generalnej[25]. W kolejnych trzech szutrowych rajdach, Rajdzie Cypru, Rajdzie Grecji i Rajdzie Finlandii, Panizzi pojechał w zespole HF Grifone, jednak ukończył tylko ten trzeci rajd (był na nim czternasty)[11]. W październiku 2001 Panizzi po raz drugi z rzędu został zwycięzcą Rajdu San Remo i była to jego trzecia wygrana w karierze w mistrzostwach świata. Na mecie rajdu wyprzedził rodaków Sébastiena Loeba i Didiera Auriola[26]. W Rajdzie Korsyki, także odbywającym się w październiku 2001, Panizzi do ostatniego odcinka specjalnego walczył o zwycięstwo z Hiszpanem Jesúsem Purasem w Citroënie Xsarze WRC, jednak ostatecznie przegrał z nim o 17,5 sekundy i zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej[27]. W sezonie 2001 Panizzi wystartował jeszcze w dwóch rajdach w mistrzostwach świata, w szutrowych Rajdzie Australii i Rajd Wielkiej Brytanii. W pierwszym z nich był dziewiąty, a drugiego nie ukończył[11]. W sezonie 2001 Panizzi był ósmy w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. Zdobył 22 punkty[28].

W pierwszych dwóch rajdach sezonu 2002 Panizzi nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. W styczniowym Rajdzie Monte Carlo był siódmy, a w lutowym Rajdzie Szwecji – szesnasty[11]. W marcu 2002, w Rajdzie Korsyki, Panizzi wygrał dziewięć na szesnaście odcinków specjalnych, dzięki temu odniósł swoje czwarte zwycięstwo w karierze. Wygrał o 40,5 sekundy z partnerem z zespołu Peugeota, Finem Marcusem Grönholmem i o 52,4 sekundy z innym kierowcą Peugeota, Brytyjczykiem Richardem Burnsem[29]. W tym samym miesiącu wystartował też w Rajdzie Katalonii. Prowadził w nim od pierwszego do ostatniego odcinka specjalnego. Łącznie w całym rajdzie wygrał ich jedenaście (odbyło się ich piętnaście). Na mecie rajdu był przed Richardem Burnsem i Philippe'em Bugalskim[30]. Następnie Panizzi wystartował w czterech szutrowych rajdach: Rajdzie Cypru, Argentyny, Grecji i Safari. Na Cyprze był dziesiąty, na Safari – szósty, a zarówno argentyńskiego, jak i greckiego rajdu nie ukończył[11]. We wrześniu 2002 Panizzi, pomimo urazu barku, po raz trzeci z rzędu zwyciężył we włoskim Rajdzie San Remo. Na metę rajdu przyjechał przed Marcusem Grönholmem i Petterem Solbergiem[31]. W sezonie 2002 Francuz pojechał jeszcze w dwóch rajdowych imprezach, Rajdzie Nowej Zelandii (siódme miejsce) i Rajdzie Wielkiej Brytanii (jedenaste miejsce)[11]. Sezon 2002, w którym zdobył 31 punktów w klasyfikacji generalnej, zakończył na szóstej pozycji[32].

W sezonie 2003 Panizzi wystartował w pięciu rajdach w fabrycznym zespole Peugeota oraz w czterech w teamie Bozian Racing. Styczniowego Rajdu Monte Carlo nie ukończył, a następnie był piąty w Rajdzie Turcji i siódmy w Rajdzie Grecji. W czerwcu miał awarię silnika w Rajdzie Cypru, a w lipcu był dziesiąty w Rajd Niemiec 2003[11]. W październiku był bliski odniesienia czwartego z rzędu zwycięstwa w Rajdzie San Remo. Ostatecznie ukończył go jednak na drugim miejscu, o 28,3 sekundy za zwycięzcą Sébastienem Loebem[33]. W kolejnym asfaltowym rajdzie, Rajdzie Francji Panizzi był szósty[34]. W październiku Panizzi odniósł siódme zwycięstwo w karierze. Wygrał Rajd Hiszpanii wyprzedzając Sébastiena Loeba i Markko Märtina. Hiszpański rajd był ostatnim dla Panizziego w barwach fabrycznego zespołu Peugeota[35]. W listopadzie 2003 pojechał w Rajdzie Wielkiej Brytanii w zespole Bozian Racing. Nie ukończył go jednak z powodu awarii skrzyni biegów[36]. W sezonie 2003 zdobył 27 punktów i był dziesiąty w mistrzostwach świata[37].

2004-2005: Mitsubishi

[edytuj | edytuj kod]
Gilles Panizzi na trasie Rajdu Finlandii 2004.

Na skutek przepisów wprowadzonych w sezonie 2004 Panizzi nie mógł być trzecim kierowcą fabrycznym zespołu Peugeota, toteż odszedł z niego. Jeszcze latem 2003 podpisał obowiązujący od 2004 roku kontakt z zespołem Mitsubishi na starty samochodem Mitsubishi Lancer WRC. Zastąpił w nim Brytyjczyka Alistera McRae, a jego partnerem w Mitsubishi został Włoch Gianluigi Galli[38]. Swój debiut w zespole Mitsubishi Panizzi zaliczył w styczniu 2004 podczas Rajdu Monte Carlo. Dojechał w nim na szóstej pozycji[39]. Na 4. odcinku specjalnym Rajdu Szwecji Panizzi miał awarię skrzyni biegów i był zmuszony wycofać się z zawodów[40]. W Rajdzie Meksyku Panizzi był ósmy, a dwóch kolejnych imprez, Rajdu Nowej Zelandii i Rajdu Cypru nie ukończył. Także w dwóch następnych rajdach Francuz nie zdobył punktów w mistrzostwach świata. Zajął dziesiątą pozycję w Rajdzie Grecji oraz odpadł z Rajdu Turcji[11]. W lipcu 2004 był siódmy w Rajdzie Argentyny i zdobył 2 punkty do klasyfikacji generalnej WRC[41]. Do końca sezonu 2004 Panizzi pojechał jeszcze w trzech rajdach. W Rajdzie Finlandii był jedenasty, a na 9. odcinku specjalnym Rajdu Niemiec miał wypadek, w związku z czym wycofał się z rajdu. Z kolei pod koniec października 2004 Panizzi zajął dwunastą pozycję w asfaltowym Rajdzie Hiszpanii[11]. W całym sezonie 2004 Panizzi zdobył łącznie 6 punktów w mistrzostwach świata. Sezon zakończył na trzynastej pozycji w klasyfikacji generalnej[42].

Gilles Panizzi podczas Rajdu Cypru 2005.

Przed sezonem 2005 nowym pierwszym kierowcą zespołu Mitsubishi został Fin Harri Rovanperä, a Panizzi został zdegradowany do roli drugiego kierowcy, którą miał dzielić z Gianluigim Gallim[43]. W styczniu 2005 roku w Rajdzie Monte Carlo Panizzi stanął na podium, po raz pierwszy i jedyny za czasów jazdy w zespole Mitsubishi. Był trzeci za Sébastienem Loebem w Citroënie Xsarze WRC i Tonim Gardemeisterem w Fordzie Focusie WRC[44]. W następnym rajdzie, którym Panizzi startował, w Rajdzie Meksyku, zdobył jeden punkt do klasyfikacji mistrzostw świata za zajęte ósme miejsce[45]. Kolejnym startem w sezonie 2005, który zaliczył Panizzi, był Rajd Cypru. Zajął w nim jedenastą pozycję[46]. Jedenasty był również w szutrowym Rajdzie Japonii, który odbywał się na przełomie września i października[47]. W 2005 roku pojechał jeszcze w Rajdzie Francji, jednak nie ukończył go z powodu awarii silnika w Mitsubishi[48]. W sezonie 2005 w pięciu startach Panizzi zdobył 7 punktów i był piętnasty w klasyfikacji generalnej kierowców[49]. W grudniu 2005 roku zespół Mitsubishi wycofał się ze startów w rajdach w sezonie 2006, a Panizzi nie podpisał kontraktu z żadnym z pozostałych fabrycznych zespołów[50].

Od 2006 roku

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2006 Panizzi wystartował w pierwszym rajdzie sezonu 2006, Rajdzie Monte Carlo. Jadąc Škodą Fabią WRC w barwach zespołu Red Bull Škoda Team zajął w nim dziesiątą pozycję[51]. W mistrzostwach świata 2006 w zespole Red Bull Škoda Team Panizzi wystartował jeszcze w Rajdzie Katalonii, w którym także był dziesiąty[52]. W 2006 roku Panizzi pojechał także w sierpniowym Rajdzie Madery w ramach mistrzostw Europy. Jadąc samochodem Renault Clio S1600 zajął w nim szóste miejsce[53]. W 2007 roku Panizzi wystartował za kierownicą Peugeota 207 S2000 z pilotem Xavierem Panserim w Rajdzie San Remo w ramach serii Intercontinental Rally Challenge i mistrzostw Włoch. Dojechał w nim na ósmej pozycji[54]. W 2010 roku Panizzi ponownie wziął udział w Rajdzie San Remo. Jadąc Protonem Satrią Neo S2000 zajął w nim dwudzieste drugie miejsce[55].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Panizzi jest żonaty z Michele. Ma z nią córkę Salome. Mieszka z rodziną w Monako[56]. Jest bratem młodszego o dwa lata Hervé Panizziego. Hervé Panizzi był od 1988 roku pilotem Gilles’a i razem jeździli w mistrzostwach świata do 2006 roku[57].

Zwycięstwa w Mistrzostwach Świata

[edytuj | edytuj kod]
Nr Rajd Sezon Pilot Samochód
1 Francja Rajd Francji 2000 Hervé Panizzi Peugeot 206 WRC
2 Włochy Rajd Włoch
3 Włochy Rajd Włoch 2001
4 Francja Rajd Francji 2002
5 Hiszpania Rajd Hiszpanii
6 Włochy Rajd Włoch
7 Hiszpania Rajd Hiszpanii 2003

Starty w rajdach WRC

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Samochód 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Punkty Miejsce
1990 Gilles Panizzi Lancia Delta HF Integrale MCO
16
POR
KEN
FRA
GRE
NZL
ARG
FIN
AUS
ITA
CIV
GBR
0 -
1993 Gilles Panizzi Peugeot 106 XSI Monako
Szwecja
Portugalia
Kenia
Francja
NU
Grecja
Argentyna
Nowa Zelandia
Finlandia
Australia
Włochy
Hiszpania
Wielka Brytania
0 -
1995 Gilles Panizzi Peugeot 306 XSI Monako
Szwecja
Portugalia
Francja
12
Nowa Zelandia
Australia
Hiszpania
Wielka Brytania
0 -
1997 Peugeot Sport Peugeot 306 Maxi Monako
Szwecja
Kenia
Portugalia
Hiszpania
3
Francja
3
Argentyna
Grecja
Nowa Zelandia
Finlandia
Indonezja
Włochy
Australia
Wielka Brytania
8 10.
1998 Peugeot Sport
Gilles Panizzi
Peugeot 306 Maxi[a]
Peugeot 106 Rallye[b]
Subaru Impreza WRX[c]
Monako
9
Szwecja
Kenia
Portugalia
Hiszpania
6
Francja
4
Argentyna
Grecja
Nowa Zelandia
Finlandia
35
Włochy
5
Australia
Wielka Brytania
NU
6 12.
1999 Gilles Panizzi
Peugeot Esso
Subaru Impreza WRC[d]
Peugeot 206 WRC
Monako
NU
Szwecja
Kenia
Portugalia
Hiszpania
Francja
NU
Argentyna
Grecja
Nowa Zelandia
Finlandia
33

Włochy
2
Australia
Wielka Brytania
7
6 10.
2000 Peugeot Esso Peugeot 206 WRC Monako
NU
Szwecja
Kenia
NU
Portugalia
Hiszpania
6
Argentyna
Grecja
Nowa Zelandia
Finlandia
Cypr
Francja
1
Włochy
1
Australia
NU
Wielka Brytania
8
21 7.
2001 Peugeot Total
HF Grifone[e]
Peugeot 206 WRC Monako
NU
Szwecja
Portugalia
12
Hiszpania
2
Argentyna
Cypr
NU
Grecja
NU
Kenia
Finlandia
14
Nowa Zelandia
Włochy
1
Francja
2
Australia
9
Wielka Brytania
NU
22 8.
2002 Peugeot Total
Bozian Racing[f]
Peugeot 206 WRC Monako
7
Szwecja
16
Francja
1
Hiszpania
1
Cypr
10
Argentyna
NU
Grecja
NU
Kenia
6
Finlandia
Niemcy
Włochy
1
Nowa Zelandia
7
Australia
Wielka Brytania
11
31 6.
2003 Marlboro Peugeot Total
Bozian Racing[g]
Peugeot 206 WRC Monako
NU
Szwecja
Turcja
5
Nowa Zelandia
Argentyna
Grecja
7
Cypr
NU
Niemcy
10
Finlandia
Australia
Włochy
2
Francja
6
Hiszpania
1
Wielka Brytania
NU
27 10.
2004 Mitsubishi Motors Motorsports Mitsubishi Lancer WRC Monako
6
Szwecja
NU
Meksyk
8
Nowa Zelandia
NU
Cypr
NU
Grecja
10
Turcja
NU
Argentyna
7
Finlandia
11
Niemcy
NU
Japonia
Wielka Brytania
Włochy
Francja
Hiszpania
12
Australia
6 13.
2005 Mitsubishi Motors Motorsports Mitsubishi Lancer WRC Monako
3
Szwecja
Meksyk
8
Nowa Zelandia
Włochy
Cypr
11
Turcja
Grecja
Argentyna
Finlandia
Niemcy
Wielka Brytania
Japonia
11
Francja
NU
Hiszpania
Australia
7 15.
2006 Red Bull Škoda Team Škoda Fabia WRC Monako
10
Szwecja
Meksyk
Hiszpania
10
Francja
Argentyna
Włochy
Grecja
Niemcy
Finlandia
Japonia
Cypr
Turcja
Australia
Nowa Zelandia
Wielka Brytania
0 -

Starty w rajdach IRC

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Samochód 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Punkty Miejsce
2006 Gilles Panizzi Renault Clio S1600 RPA
YPR
MAD
6
SAN
3 19.
2007 Racing Lions SRL Peugeot 207 S2000 SAF
TUR
YPR
ROS
MAD
BAR
SAN
7
VAL
CHI
2 40.
2010 Proton R3 Malaysia Proton Satria Neo S2000 MON
KUR
ARG
KAN
SAR
YPR
AZO
MAD
BAR
SAN
22
SZK
CYP
0 -
  1. Peugeotem 306 Maxi startował w Rajdzie Monte Carlo, Hiszpanii, Francji i Włoch.
  2. Peugeotem 106 startował jedynie w Rajdzie Finlandii.
  3. Subaru Imprezą WRX startował jedynie w Rajdzie Wielkiej Brytanii.
  4. Subaru Imprezą WRC startował jedynie w Rajdzie Monte Carlo.
  5. W zespole HF Grifone startował w Rajdzie Portugalii, Cypru, Grecji, Finlandii i Wielkiej Brytanii.
  6. W zespole Bozian Racing startował w Rajdzie Szwecji, Grecji i Wielkiej Brytanii.
  7. W zespole Bozian Racing startował w Rajdzie Turcji, Grecji, Cypru i Wielkiej Brytanii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Panizzi: Asphalt expert. BBC Sport. [dostęp 2011-12-13]. (ang.).
  2. a b Gilles Panizzi profile. juwra.com. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  3. a b c d Gilles Panizzi profile. Rally Paradise. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  4. a b c World Rally Driver Profile: Gilles Panizzi. Info Rally. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  5. 58ème Rallye Automobile de Monte-Carlo: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  6. a b c Gilles Panizzi. Hoga.pl. [dostęp 2011-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (pol.).
  7. 37ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  8. 39ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  9. Rally Catalunya 1997. worldrally.net. [dostęp 2011-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-05)]. (ang.).
  10. 41ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  11. a b c d e f g h i j k Gilles Panizzi: profile. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  12. 1998 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  13. 67. Rallye Monte Carlo 1999: results. eWRC-results.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  14. Peugeot 206 WRC. Rajdy.v10.pl. [dostęp 2011-12-16]. (pol.).
  15. 43ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  16. 49th Neste Rally Finland: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  17. 41º Rallye Sanremo – Rallye d’Italia: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  18. 55th Network Q Rally of Great Britain: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  19. 36º Rallye Catalunya-Costa Brava (Rallye de España): results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  20. Panizzi and Peugeot take Corsica. Drive. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  21. 42º Rallye Sanremo – Rallye d’Italia: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  22. 2000 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  23. 69ème Rallye Automobile de Monte-Carlo: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  24. 35º TAP Rallye de Portugal: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  25. Rally of Catalunya: Bugalski's misfortune hands Auriol victory. The Telegraph. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  26. San Remo Rally 2001: Gilles Panizzi wins in Peugeot 206 WRC. RallyBuzz. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  27. Puras clinches maiden victory. BBC Sport. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  28. 2001 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  29. Panizzi seals Corsica win. BBC Sport. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  30. Panizzi triumphs in Catalunya. BBC Sport. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  31. San Remo hat-trick for Panizzi. Crash.net. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  32. 2002 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  33. Loeb stays on track to win Rallye Sanremo. Motorsport.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  34. 47ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  35. Panizzi wins in Catalunya for Peugeot. Crash.net. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  36. 59th Wales Rally of Great Britain: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  37. 2003 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  38. Mitsubishi sign Panizzi. BBC Sport. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  39. 72ème Rallye Automobile de Monte-Carlo: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  40. 53rd Uddeholm Swedish Rally: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  41. 24º Rally Argentina: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  42. 2004 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  43. Mitsubishi Season 2005. juwra.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  44. Loeb takes third Monte Carlo win in a row. Motorsport.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  45. 19º Corona Rally México: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  46. 33rd Cyprus Rally: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  47. 2nd Rally Japan: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  48. 49ème Tour de Corse – Rallye de France: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  49. 2005 FIA World Rally Championship for Drivers Final classification. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  50. Pitstop: Mitsubishi quits world rally champs. NZ Herald News. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  51. 74ème Rallye Automobile Monte-Carlo: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  52. 42º Rally RACC Catalunya – Costa Daurada: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  53. 47º Rali Vinho da Madeira: results. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  54. 49. Rallye Sanremo 2007: results. eWRC-results.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  55. 52. Rallye Sanremo 2010: results. eWRC-results.com. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  56. Gilles Panizzi Commits To Mitsubishi Motors' WRC Campaign. Mitsubishi Motors Corporation. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).
  57. Hervé Panizzi: profile. RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-15]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]