Przejdź do zawartości

Psittacus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Psittacus
Linnaeus, 1758[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – żako większa (P. erithacus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi afrykańskie

Rodzaj

Psittacus

Typ nomenklatoryczny

Psittacus erithacus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Psittacusrodzaj ptaków z podrodziny papug afrykańskich (Psittacinae) w obrębie rodziny papugowatych (Psittacidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w zachodniej i środkowej Afryce[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 28–39 cm (długość skrzydła 203–257 mm, długość ogona 74–100 mm, długość skoku 22–27,1 mm, długość dzioba 29–37 mm); masa ciała 402–490 g[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w publikacji własnego autorstwa poświęconej systematyce królestwa zwierząt[1]. Linneusz wymienił ponad trzydzieści gatunków – Psittacus Macao, Psittacus Ararauna, Psittacus obscurus (nomen dubium), Psittacus nobilis, Psittacus severus, Psittacus borneus, Psittacus solstitialis, Psittacus carolinensis, Psittacus alexandri, Psittacus pertinax, Psittacus canicularis, Psittacus æruginosus[c], Psittacus rufirostris (nomen dubium), Psittacus ornatus, Psittacus agilis, Psittacus cristatus (nomen dubium), Psittacus niger, Psittacus sordidus, Psittacus erythroleucus (= Psittacus erithacus), Psittacus erithacus, Psittacus garrulus, Psittacus auroræ (nomen dubium), Psittacus Domicella, Psittacus lory, Psittacus cærulocephalus (nomen dubium), Psittacus leucocephalus, Psittacus æstivus, Psittacus paradisi (nomen dubium), Psittacus festivus, Psittacus brasiliensis, Psittacus autumnalis, Psittacus accipitrinus, Psittacus melanocephalus, Psittacus collarius, Psittacus pullarius, Psittacus Galgulus i Psittacus passerinus – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Psittacus erithacus (żako większa)[7].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Psittacus (Psitcacus, Psittica): łac. psittacus ‘papuga’, od gr. ψιττακος psittakos ‘papuga’[8].
  • Jaco: francuska nazwa Jaco dla żako[9]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): „Le perroquet gris” z Cuviera (= Psittacus erithacus Linnaeus, 1758).
  • Rhodurus: gr. ῥοδον rhodon ‘róża’; ουρα oura ‘ogon’[10].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Psittacus Linnaeus, 1758.
  2. Nowa nazwa dla Psittacus Linnaeus, 1758, ponieważ autor uważał, że jest błędnie nadana afrykańskim papugom.
  3. Podgatunek Eupsittula pertinax.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 96. (łac.).
  2. P. Boddaert: Table des planches enluminéez d’histoire naturelle de M. D’Aubenton: avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precedé d’une notice des principaux ouvrages zoologiques enluminés. Utrecht: 1783, s. 51. (fr.).
  3. R.-P. Lesson: Manuel d’ornithologie, ou description des genres et des principales espèces d’oiseaux. T. 2. Paris: Roret, 1828, s. 151. (fr.).
  4. C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 59. (szw. • łac.).
  5. J.P. Hume: Extinct Birds. Wyd. 2. London: Bloomsbury Publishing, 2017, s. 161. ISBN 978-1-4729-3745-2. (ang.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, New World and African Parrots (Psittacidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.psitta3.01 [dostęp 2024-02-13] (ang.), Psittacus. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 52. (ang.).
  8. The Key to Scientific Names, Psittacus [dostęp 2024-02-13].
  9. The Key to Scientific Names, Jaco [dostęp 2024-02-13].
  10. The Key to Scientific Names, Rhodurus [dostęp 2024-02-13].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Psittacinae Rafinesque, 1815 - papugi afrykańskie (wersja: 2023-12-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).