Przejdź do zawartości

USS Threadfin (SS-410)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Threadfin (SS-410)
Ilustracja
Historia
Stocznia

Portsmouth Naval Shipyard

Położenie stępki

18 marca 1944

Wodowanie

26 czerwca 1944

 US Navy
Nazwa

USS „Threadfin” (SS-410)

Wejście do służby

30 sierpnia 1944

Wycofanie ze służby

1972

 Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa

TGC „I. İnönü” (S 346)

Wejście do służby

1972

Wycofanie ze służby

1998

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni: 1500 t
w zanurzeniu: 2400 t

Długość

95,00 m

Szerokość

8,30 m

USS Threadfin (SS-410), następnie TGC I. İnönü – zbudowany w stoczni Portsmouth Naval Shipyard okręt podwodny US Navy typu Balao, który koło cieśniny Bungo wykrył japoński zespół uderzeniowy w składzie „Yamato”, „Yahagi” i 8 niszczycieli, podczas operacji Ten-gō w 1945 roku. Załoga okrętu nadała meldunek do adm. Mitschera, który wydał swoim 16 lotniskowcom rozkaz zaatakowania zespołu japońskiego. W ataku wzięło udział ok. 300 samolotów. Jak inne jednostki swojego typu, Threadfin został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.