Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Wybielacz/Kevin Owens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Osobny artykuł: Kevin Owens.


Kevin Owens
Ilustracja
Owens (jako Kevin Steen) w lipcu 2014
Imię i nazwisko

Kevin Steen[1]

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1984[1]
Saint-Jean-sur-Richelieu, Quebec, Kanada[2]

Współmałżonek

Karina Steen (2007-)

Dzieci

2

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Kevin Owens[3]
Kevin Steen[4]
Super Dragon[5]

Wzrost

1.83 m[6]

Masa ciała

121 kg[6]

Zapowiadany z

Marieville, Quebec, Kanada[7]

Trenerzy

Carl Quellet[1]
Jacques Rougeau[1]
Serge Jodoin[1]
Terry Taylor[8]

Debiut

7 maja 2000[1]

Kevin Steen (ur. 7 maja 1984 w Saint-Jean-sur-Richelieu)[1] jest kanadyjskim profesjonalnym wrestlerem. Jest on zakontraktowany z amerykańską federacją wrestlingu WWE, gdzie występuje pod pseudonimem ringowym Kevin Owens i jest on obecnym WWE Intercontinental Championem przy jego pierwszym panowaniu

Przed dołączeniem do WWE w 2014, Steen walczył pod swoim realnym imieniem i nazwiskiem dla Ring of Honor, gdzie posiadał ROH World Championship i ROH World Tag Team Championship. Walczył również obszernie w niezależnych federacjach przez 14 lat, wliczając pobyty w Pro Wrestling Guerrilla, w którym zdobył PWG World Championship i PWG World Tag Team Championship, oraz w Combat Zone Wrestling, gdzie posiadał CZW Iron Man Championship. Przed swoim debiutem w głównym rosterze WWE w maju 2015, Steen walczył w rozwojówce NXT, gdzie raz zdobył NXT Championship.

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera (2000–2004)

[edytuj | edytuj kod]

Steen zainteresował się profesjonalnym wrestlingiem po obejrzeniu meczu pomiędzy Shawnem Michaelsem i Dieselem na WrestleManii XI w wieku 11 lat[1]. Trzy lata później, jego rodzice pozwolili mu zacząć trenować z Serge Jodoinem, wrestlerem z Quebec[1]. Rok później, zaczął trenować z Jacquesem Rougeau[1]. Trenował również z Terrym Taylorem, którego nazywał "głównym trenerem"[8]. Steen zawalczył po raz pierwszy w swoje szesnaste urodziny w L'Assomption w Quebec 7 maja 2000[1]. Steen trenował dalej z Rougeau i walczył w jego promocji przez cztery lata, dopóki nie zaczął występować w innych kanadyjskich promocjach, w tym International Wrestling Syndicate[1].

Combat Zone Wrestling (2004–2006, 2008)

[edytuj | edytuj kod]
Steen w grudniu 2004

Steen zadebiutował w Combat Zone Wrestling (CZW) 10 września 2004 na gali High Stakes. Przegrał w fatal four-way matchu, w którym brali również udział Sami Zyan, Excess oraz SeXXXy Eddy, gdzie ten ostatni wyszedł zwycięsko. Kontynuował on pojawianie się na galach CZW i niedługo potem założył tag team z El Generico przeciwko Super Dragonowi i Excaliburowo.

14 maja 2005, Steen wziął udział w turnieju "CZW Best of the Best" i doszedł do finału po pokonaniu Kenny'ego The Bastarda w pierwszej rundzie i Chrisa Hero w rundzie drugiej. Nie był w stanie zdobyć głównego trofea, gdyż przegrał w finale, którym był fatal four-way match, a brali w nim udział również B-Boy, Super Dragon oraz Mike Quackenbush. Quackenbush wygrał ową walkę.

Kilka miesięcy później w sierpniu, Steen wygrał swoje pierwsze mistrzostwo w CZW. Przypiął Franky'ego The Mobstera i zdobył CZW Iron Man Championship. Był w stanie obronić mistrzostwo w indywidualnych walkach przeciwko Nate Webbowi, El Generico, Chrisowi Sabinowi oraz Super Dragonowi. Obronił również tytuł w walce, w której brali też udział Necro Butcher, D.J. Hyde, B.J. Whitmer oraz The Messiah.

W cage matchu, który zorganizowany był na gali CZW Trapped i w którym brali udział The Canadians, The Blackout, The Forefathers of CZW oraz Eddie Kingston, Steen stracił Iron Man Championship na rzecz żeńskiej wrestlerki LuFisto. Stracił on mistrzostwo na jeden dzień przed pierwszą rocznicą posiadania tytułu. Po tym wydarzeniu opuścił federację na rzecz touru z federacją Dragon Gate i nie powrócił do CZW do lutego 2008, gdzie wziął udział w jednej walce z Vordellem Walkerem, która zakończyła się bez rozstrzygnięcia.

Pro Wrestling Guerrilla (2005–2008, 2010–2014)

[edytuj | edytuj kod]

Podczas pobytu w CZW, Steen rozpoczął również pracę dla Pro Wrestling Guerilla (PWG). 13 maja 2005 na Jason Takes PWG, Steen rozpoczął swój pierwszy feud w owej federacji, kiedy to pomógł Excaliburowi pokonać Super Dragona w Guerrilla Warfare matchu, odkrywając jednocześnie że był on fałszywym Super Dragonem, który przez ostatnie miesiące atakował tego prawdziwego[9]. 6 sierpnia 2005, Steen zdobył PWG Championship pokonując A.J. Stylesa na Zombies Shouldn't Run[10]. Steen trzymał tytuł przez niespełna cztery miesiące, dopóki nie stracił mistrzostwa na rzecz Joey'a Ryana na Chanukah Chaos (The C's Are Silent) po interwencji Super Dragona[11]. Rywalizacja Steena z Super Dragonem zakończyła się 16 grudnia 2005 na Astonishing X-Mas, kiedy to został pokonany w Guerrilla Warfare matchu[12].

W 2006, Steen rozpoczął współpracować drużynowo z El Generico i zaczęli walczyć w celu zdobycia PWG World Tag Team Championship. 29 lipca 2007 na Giant Size Annual #4, Steen i Generico pokonali panujących mistrzów PACa i Rodericka Stronga stając się posiadaczami owych tytułów[13]. Przez kolejne trzy miesiące skutecznie bronili tytułów, dopóki nie stracili ich na rzecz Davey'go Richardsa i Super Dragona 27 października w Anglii na gali, która była częścią "European Vacation II" touru[14]. Następnej nocy Steen wraz z PACiem próbowali odzyskać tytuły od Dragona i Richarsa, gdzie Steen ogłosił, że jeżeli ich nie zdobędzie, to natychmiastowo opuści federację. Steen i PAC przegrali, wskutek czego Steen opuścił PWG[15].

Jednakże, Steen powrócił do PWG i wraz z El Generico zdobyli tytuły po raz drugi, tym razem od The Dynasty (Joey'a Ryana i Scotta Losta) 21 marca 2008 w zaimprowizowanej walce[16]. Steen i Generico stali się pierwszą drużyną w historii PWG, która była częścią corocznego turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title, w którym bronili tytułów w każdej walce, którą mieli. W finale turnieju stracili tytuły na rzecz Jacka Evansa i Rodericka Stronga, kończąc tym samym ich drugie panowanie[17]. Ostatecznie, Steen opuścił PWG. Według niego, nie mógł walczyć dla ROH i PWG w tym samym czasie, dlatego wybrał ROH z powodu większych pieniędzy i wypromowania nazwiska[18].

Steen na gali federacji GCW w grudniu 2011

Kiedy Steen opuścił ROH w 2010, jego przyjaciel Super Dragon namówił go do ponownego uczestnictwa w PWG, na co Steen się zgodził[18]. 11 grudnia 2010, Steen zawalczył z Akirą Tozawą, zdobywając pierwsze zwycięstwo w PWG od dwóch lat[19]. Powrócił do federacji w bardziej znaczącej roli po kilku sporadycznych występach (pojawił się tylko pięć razy pomiędzy 2009 i 2010). 29 stycznia 2011, Steen został pokonany przez Chrisa Hero na corocznym evencie PWG WrestleReunion. Później tego samego wieczoru, po four-way tag team matchu mającym wyłonić cztery drużynę, która miałyby wziąć udział w turnieju DDT4 2011, Steen wbiegł do ringu i zaatakował ewentualnych zwycięzców, the RockNES Monsters (Johnny'ego Goodtime'a i Johnny'ego Yumę), po czym zadeklarował chęć zwycięstwa turnieju DDT4[20]. 2 lutego 2001 zostało ogłoszone, że Steen połączy siły z Akirą Tozawą w turnieju, który miał miejsce 4 marca[21]. W pierwszej rundzie, Steen i Tozawa, znani również jako Nightmare Violence Connection, zdobyli zaskakujące zwycięstwo nad Briscoe Brothers (Jay'em i Markiem Briscoe). Po kolejnej zaskakującej wygranej nad panującymi ROH World Tag Team Championami, The Kings of Wrestling (Chrisem Hero i Claudio Castagnolim), Steen i Tozawa przeszli do finału turnieju, w którym zostali pokonani przez The Young Bucks (Matta i Nicka Jacksona)[22]. 23 lipca na gali z okazji ośmiolecia PWG, Steen pokonał PACa w singles matchu, a ponadto przedtem wraz z CIMĄ pokonali PWG World Tag Team Championów, The Young Bucks, w non-title matchu. Po tym jak Claudio Castagnoli pokonał Chrisa Hero w walce wieczoru broniąc PWG World Championship, Steen wyzwał go do walki o tytuł i w jego trzecim pojedynku tej nocy, pokonał Castagnoliego zdobywając PWG World Championship drugi raz w swej karierze[23]. Na następnej gali 20 sierpnia, Steen wziął udział w 2011 Battle of Los Angeles, pokonując Dave'a Finlay'a i Eddiego Edwardsa w pierwszej rundzie i w półfinale. Później tej samej nocy, Steen został pokonany w finale przez starego rywala El Generico[24]. 10 września, Steen po raz pierwszy obronił PWG World Championship, pokonując wcześniejszego mistrza Davey'go Richardsa[25]. 22 października, Steen stracił PWG World Championship na rzecz El Generico w ladder matchu po tym jak zainterweniowali The Young Bucks. Po walce, Super Dragon pojawił się po raz pierwszy od trzech lat i wraz ze Steenem zaakceptowali wyzwanie The Young Bucks o walkę w Guerrilla Warfare matchu[26]. 10 grudnia, Steen i Dragon, znani jako "Appetite for Destruction", pokonali The Young Bucks w Guerrilla Warfare matchu zdobywając PWG World Tag Team Championship[27]. 17 marca, Steen pokonał El Generico i Eddiego Edwardsa w three-way matchu wygrywając PWG World Championship po raz trzeci w karierze[28]. Steen po raz pierwszy obronił tytuł 21 kwietnia, pokonując Sami'ego Callihana w open challenge'u[29]. 25 maja, Steen obronił tytuł przeciwko Brianowi Cage-Taylorowi. Tej samej nocy, Steenowi i Dragonowi zostały odebrane PWG World Tag Team Championship, po tym jak Dragon został połączył siły z heelową stajnią[30]. 21 lipca na Threemendous III, gali z okazji dziewięciolecia istnienia PWG, Steen po raz trzeci skutecznie obronił PWG World Championship, tym razem przeciwko Williemu Mackowi[31]. 1 września, Steen został wyeliminowany z 2012 Battle of Los Angleles w pierwszej rundzie przez Ricocheta, po tym jak Steenowi przeszkodził Brian Cage[32]. Po tym jak jego pas mistrzowski został ukradziony przez zwycięzcę 2012 Battle of Los Angeles, Adama Cole'a[33], 27 października Steen skutecznie obronił tytuł w three-way matchu, w którym brali też udział Michael Elgin i Ricochet[34], po czym wyzwał Cole'a do walki 1 grudnia[35]. Podczas owej walki, Steen stracił PWG World Championship na rzecz Adam Cole'a w Guerrilla Warfare matchu[36][37]. Po tym jak El Generico zgodził się na przejście do WWE, on i Steen ponownie zjednoczyli się 12 stycznia 2013, dołączając do turnieju 2013 Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament. Po pokonaniu Briscoe Brothers i Future Shock (Adama Cole'a i Kyle'a O'Reilly'ego), w finale zostali pokonani przez The Young Bucks[38]. 31 sierpnia, Steen przeszedł heelturn i uformował nową stajnię nazwaną "The Mount Rushmore of Wrestling", której członkami byli też PWG World Champion Adam Cole i PWG World Tag Team Championi The Young Bucks[39][40]. 26 lipca 2014, Steen został pokonany przez Trevora Lee w jego ostatniej walce w PWG[41].

Ring of Honor

[edytuj | edytuj kod]

Utworzenie zespołu i rywalizacja z El Generico (2007-2010)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Kevin Steen i El Generico.

17 lutego 2007, Steen powrócił do Ring of Honor i wraz z El Generico przegrali z Briscoe Brothers. 14 kwietnia, Mark Briscoe powrócił w środku walki pomiędzy Steenem, Generico, jego bratem Jay'em i Erickiem Stevensem. Mark został zaatakowany przez Steena i Generico, a jego brat został przypięty przez Steena po wykonaniu package piledrivera. 11 maja, Steen (jako heel) i Generico (jako face) pokonali Jasona Blade'a i Eddiego Edwardsa. Na gali Respect is Earned, Steen i El Generico pokonali The Irish Airborne (Jake'a i Dave'a Crista), Pelle Primeau i Mitcha Franklina, oraz Jimmy'ego Rave'a i Adama Pearce'a w Tag Team Scramble dark matchu. Tej samej nocy, Steen i El Generico brali udział w brawlu z Briscoe Brothers, przy czym Mark Briscoe odniósł łagodny wstrząs mózgu po ataku stalowym krzesełkiem. Na gali Driven, Briscoe Brothers pokonali Steena i El Generico, utrzymując przy sobie ROH World Tag Team Championship. Steen i Generico później ponieśli trzy porażki na rzecz Briscoes na gali Caged Rage w Steel Cage matchu, gali Manhattan Mayhem II w two out of three falls matchu i gali Man Up w ladder matchu. Jedyną wygraną odnieśli w non-title Boston Street Fight na gali Death BEfore Dishonor V Night 1.

Steen (po lewej) i Generico (po prawej) razem w tag teamie w 2008

6 czerwca 2008, Steen i Generico wzięli udział w turnieju trwającym jedną noc wyłaniającym nowych ROH World Tag Team Championów. Pokonali oni Go Shiozakiego i ROH World Championa Nigela McGuinessa w pierwszej rundzie, następnie Chrisa Hero i Adama Pearce'a w drugiej, jednakże przegrali z Jimmym Jacobsem i Tylerem Blackiem w finale.

27 czerwca w Dayton, Ohio, Steen i Generico pokonali członków The Age of the Fall, Tylera Blacka i Joey'a Matthewsa, kiedy to Steen przypiął Matthewsa po wykonaniu package piledrivera. Następnego dnia w Chicago Ridge w Illinois, Steen i Generico zostali pokonani przez Blacka i Necro Butchera - Butcher przypiął Steena po ataku krzesełkiem w twarz i roll upie. 25 lipca, Steen zawalczył z ROH World Championem Nigelem McGuinessem w title matchu, lecz Steen przegrał walkę.

19 września na nagraniach pay-per-view w Bostonie, Steen i Generico pokonali The Age of the Fall w końcu zdobywając ROH World Tag Team Championship[42]. Była to także realizacja obietnicy Steena, który twierdził, że zdobędzie tytuły w ROH przed 21 listopada na gali w Dayton. Para straciła mistrzostwa na rzecz The American Wolves (Eddiego Edwardsa i Davey'go Richardsa) na tapingach telewizyjnych 10 kwietnia 2009[42].

19 grudnia 2009 na Final Battle 2009, pierwszym pay-per-view ROH na żywo, po przegranej walce z The Young Bucks, Steen przeszedł heelturn atakując tego tag team partnera El Generico[43]. Steen znalazł nowego partnera, jakim okazał się Steve Corino[44][45]. Na przyszłej gali The Big Bang!, Generico i Cabana pokonali Steena i Corino przez dyskwalifikację, kiedy to Steen użył krzesełka na jego byłym partnerze[46]. 19 czerwca na Death Before Dishonor VIII, Steen pokonał El Generico w singles matchu[47]. 11 września na Glory By Honor IX, Generico i Cabana pokonali Steena i Corino w Double Chain matchu, kiedy Cabana zmusił Corino do odklepania. Po walce, Steen zaatakował El Generico i zdjął mu maskę[48]. 18 grudnia na Final Battle 2010, Steen i Generico zakończyli swoją roczną rywalizację w unsanctioned Fight Without Honor matchu, gdzie Steen położył na szali swoją karierę w ROH, zaś Generico swoją maskę. Jednakże, Steenowi nie spodobała się da idea, gdyż straciłby pieniądze gdyby przegrał, ale ostatecznie zgodził się na walkę, ponieważ myślał, że ROH użyja Generico jako ważniejszego wrestlera w rywalizacji[18]. Ostatecznie El Generico wygrał walkę i zmusił Steena do opuszczenia ROH[49]. Rywalizacja ta została mocno doceniona, gdyż Wrestler Observer Newsletter ocenił ją jako Best Feud of the Year 2009.

Przed odejściem, 4 listopada 2010, kontrakt Kevina Steena został zakończony, co doprowadziło do pełnej zgody na stypulację w walce[18]. Steen napisał większość jego storyline'owej rywalizacji z El Generico, gdyż nie miał zbyt dobrych relacji z nowym bookerem Jimem Cornettem, który nie miał zainteresowania wobec Steena i Generico, co doprowadziło wściekłości Steena[18]. Podczas rywalizacji, booker ROH Adam Pearce obiecał Steenowi, że będzie walczył w walce wiecozru Final Battle, lecz Cornette chciał, by to walka Davey Richards-Eddie Edwards kończyła galę, zaś Steen-Generico odbyło się po gali[18].

Wrestling's Worst Nightmare (2011-2013)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: S.C.U.M. (wrestling).

Kiedy Steen został wycofany z gal ROH, prezydent federacji Cary Silkin wciąż płacił mu miesięczne wynagrodzenie[18]. Cornette powiedział Steenowi, że zostanie przywrócony kilka miesięcy później, więc Steen schudł w tym czasie 18 kg, lecz kiedy ROH zostało sprzedane, Cornette powiedział mu, aby przeczekał kolejne sześć miesięcy[18]. Steen był nieszczęśliwy, a dodatkowo przez ten czas przytył do 132 kg[18]. Jego kontrakt wygasł w lutym 2011[18]. Po podpisaniu kolejnego kontraktu z promocją[18], Steen powrócił do Ring of Honor 26 czerwca 2011 na gali Best in the World 2011, będąc wprowadzonym przez Corino, który podczas krótkiej przerwy Steena przeszedł faceturn, po czym razem stwierdzili, że potrzebują odkupienia win. Jednakże, sprawujący władzę ROH zmusili go do opuszczenia areny dopóki nie pokaże, że jest odmienionym mężczyzną. Po tym jak Corino został pokonany przez Michaela Elgina, Steen wbiegł i uratował Corino z rąk House of Truth, lecz ostatecznie odwrócił się od niego i jego sponsora Jimmy'ego Jacobsa. Po tym wydarzeniu, Steen został zabrany na zaplecze, podczas gdy Jim Cornette obiecał, że już nigdy nie zawalczy w ROH[50]. Oryginalnym pomysłem było to, aby przedstawić Steena jako odmienionego wrestlera. Jednakże, Steen odrzucił propozycję, ponieważ nie chciał "wyglądać jak The Bravado Brothers"[18]. Pomimo, że Steen był bookowany jako heel w storyline, fani trzymali jego stronę i buczeli Cornette'a[51]. Storyline był kontynuowany do 22 lipca, kiedy to Steen nawiedził oficjalną tablicę informacyjną ROH i pisał posty chwalące Pro Wrestling Guerrilla[23]. 15 września, tablica informacyjna ROH została "zhackowana" i wyświetlała się tam informacja, w której Steen ogłosił jego pojawienie się na gali Death Before Dishonor IX w nadchodzący weekend[52].

Na gali pay-per-view 17 września, Steen zainterweniował w walce pomiędzy El Generico i Jimmym Jacobsem i wezwał Steve'a Corino, który w tym czasie walczył w Japonii, po czym wykonał powerbomb na Jacobsie w krawędź ringu. Steen po tym skonfrontował się z Jimem Cornettem i prezydentem ROH Cary Silkinem, któremu chciał wykonać Package Piledrive, lecz został wyniesiony z areny przez ochronę[53]. 5 listopada na odcinku Ring of Honor Wrestling, Steen ponownie pokazał się, tym razem z członkiem Ohio Valley Wrestling Christianem Mascagni, jako jego doradca prawny, grożąc pozwem Jima Cornetta i Ring of Honor, jeżeli nie zostanie przywrócony w przeciągu trzech tygodni[54]. 3 grudnia na Ring of Honor Wrestling, Steenowi została boiecana walka ze Stevem Corino na Final Battle 2011, a na szali miała być jego przyszłość w ROH[55]. Na gali, Steen pokonał Corino, dzięki czemu przywrócono jego karierę w ROH. Po walce wykonał package piledriver Jimmy'emu Jacobsowi, po czym ten sam ruch wykonał El Generico przez stół. Na koniec gali skonfrontował się z Davey'm Richardsem i obiecał, że zostanie ROH World Championem w 2012[56]. 4 marca 2012 na gali z okazji dziesięciolecia ROH, Steen pokonał Jimmy'ego Jacobsa w No Holds Barred matchu i zakończył pay-per-view kolejną konfrontacją z Daveym Richardsem[57]. Steen kontynuował jego pasmo wygranych podczas weekendu Showdown in the Sun, na początek pokonując El Generico z pomocą Jimmy'ego Jacobsa w Last Man Standing matchu 30 marca, a następnie Eddiego Edwardsa w singles matchu 31 marca[58][59]. 12 maja na Border Wars, Steen pokonał Davey'a Richardsa zdobywając ROH World Championship po raz pierwszy, stając się jednocześnie pierwszym Kanadyjczykiem posiadającym owe mistrzostwo[60][61].

Steen walczący z Eddiem Edwardsem na Showdown in the Sun w 2012

Po walce, Steve Corino wszedł do ringu i przytulił Steena i Jacobsa[60]; później owa trójka utworzyła stajnię nazwaną S.C.U.M. (Suffering, Chaos, Ugliness, and Mayhem)[62]. Steen po raz pierwszy skutecznie obronił tytuł 15 czerwca, pokonując Eddiego Edwardsa[63]. 24 czerwca na Best in the World 2012: Hostage Crisis, Steen pokonał Davey'go Richardsa i obronił ROH World Championship[64]. Na następnym pay-per-view, Boiling Point mającym miejsce 11 sierpnia, Steen obronił tytuł przeciwko Chikara Grand Championowi Eddiemu Kingstonowi[65]. 15 września na Death Before Dishonor X: State of Emergency, Steen po raz kolejny obronił tytuł walcząc z Rhino[66]. 6 października, walka o tytuł pomiędzy Steenem i Jay'em Lethalem zakończyła się bez rozstrzygnięcia, kiedy to Steen zastraszył rodziców Lethala stojących w pierwszych rzędach[67][68]. Siedem dni później na internetowym pay-per-view, Glory By Honor XI: The Unbreakable Hope, Steen obronił tytuł w walce przeciwko Michaelowi Elginowi. Po walce, Steen otworzył pudełko, w której znajdowała się maska El Generico[69]. 16 grudnia na Final Battle 2012: Doomsday, Steen pokonał powracającego El Generico w ladder matchu i obronił ROH World Championship[70]. 2 marca 2013 na gali z okazji 11-lecia ROH, Steen pokonał Jay'a Lethala w grudge matchu broniąc ROH World Championship[71]. 5 kwietnia na Supercard of Honor VII, Steen stracił ROH World Championship na rzecz Jay'a Briscoe[72].

Ostatnie rywalizacje (2013-2014)

[edytuj | edytuj kod]
Steen na gali Ring of Honor w 2013

Na następnych tapingach Ring of Honor Wrestling, S.C.U.M. odwróciło się od Steena, gdzie Corino obiecał, że nigdy więcej nie zobaczymy Steena w ROH[73]. Jednakże Steen powrócił do ROH 4 maja, tym razem pracując jako face i zastępując Jay'a Lethala w tag team matchu, gdzie on i Michael Elgin zawalczyli z członkami S.C.U.M. - Cliffem Comptonem i Jimmym Jacobsem. Walka zakończyła się przypięciem Steena przez Jacobsa, po czym Elgin wyszedł z ringu bez Steena[74]. Steen kontynuował jego rywalizacje ze S.C.U.M 22 czerwca na Best in the World 2013, gdzie został pokonany przez Matta Hardy'ego w No Disqualification matchu[75]. Następnego dnia, Steen zastąpił The Briscoes przez ich kontuzję w Steel Cage Warfare matchu i zmusił jego byłe ugrupowanie do opuszczenia ROH, pomimo interwencji Corino i Hardy'ego, kiedy to przypiął Jimmy'ego Jacobsa wygrywając walkę[76][77]. 3 sierpnia, Steen wziął udział w turnieju o zwakowany ROH World Championship, pokonując Briana Kendricka w pierwszej rundzie[78]. 17 sierpnia, Steen przeszedł do półfinałów turnieju po pokonaniu Rodericka Stronga[79]. 20 września na Death Before Dishonor XI, Steen został wyeliminowany z turnieju z powodu przegranej z Michaelem Elginem[80]. Tuż po zakończeniu turnieju, Steen zaczął feud z Michaelem Bennettem[81]. Ta dwójka spotkała się 26 października na Glory By Honor XII, gdzie Bennett wyszedł zwycięsko, gdyż jego dziewczyna Maria Kanellis skutecznie odwróciła uwagę Steena[82]. 14 grudnia na Final Battle 2013, Steen pokonał Bennetta w Stretcher matchu, gdzie przegrany musiał być zmuszony do zaprzestania używania piledrivera[83]. 8 lutego 2014, Steen otrzymał title shot na ROH World Championship po pokonaniu Jay'a Lethala, Michaela Elgina i Tommaso Ciampy w four-way number one contender's matchu[84]. Steen otrzymał walkę o tytuł 10 maja w Toronto na Global Wars, lecz został pokonany przez panującego mistrza, Adama Cole'a[85]. 17 maja, po przegranej z Shinsuke Nakamurą na gali War of the Worlds wyprodukowanej przez Ring of Honor i New Japan Pro Wrestling, Steen ogłosił, iż opuszcza ROH. Doprowadziło to do interrupcji i bycia zaatakowanym przez Silasa Younga[86]. Po pokonaniu Younga 22 czerwca na Best in the World 2014, Steen ogłosił, że jego kontrakt wygasa za półtora miesiąca[87]. 19 lipca na tapingach Ring of Honor Wrestling, Steen pokonał Steve'a Corino w jego ostatniej walce w ROH[88].

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2014–2015)

[edytuj | edytuj kod]

12 sierpnia 2014, WWE ogłosiło, że Steen podpisał z nimi kontrakt, oraz że dołączy do rozwojówki NXT 25 sierpnia[89]. Otrzymał on nowy pseudonim ringowy Kevin Owens, a WWE zaczęło wydawać filmiki o nim na tygodniówkach NXT od 20 listopada, promując jego przyszły debiut[90]; Owens opowiedział, że walczył już 14 lat przed przejściem do WWE, walcząc (i tworząc drużyny) z różnymi obecnymi gwiazdami WWE i NXT w niezależnych federacjach. Dodał, że zawalczy z kimkolwiek, gdyż walka to najlepsza droga do utrzymania rodziny[91][92][93].

11 grudnia na NXT TakeOver: R Evolution, Owens pokonał CJ'a Parkera w swoim debiucie. Podczas walki, Parker lekko złamał noc Owensa swoim znakiem strajkowym. Tej samej nocy, kiedy Sami Zayn (znany wcześniej jako El Generico) zdobył NXT Championship, Owens wszedł do ringu aby pogratulować Zaynowi, lecz po chwili wykonał na nim powerbomb, ustanawiając się w federacji jako heela[94]. 18 grudnia 2014 na odcinku NXT, Owens zawalczył z poprzednim mistrzem NXT Adrianem Nevillem, lecz walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem, a po niej Owens wykonał powerbomb Nevillem o krawędź ringu[95]. Po kolejnym ataku po walce przez Owensa na Zaynie, zirytowany Zayn wyzwał Owensa do walki[96][97], lecz Owens odmówił dopóki mistrzostwo nie znajdzie się na szali. Zayn zgodził się na title match, który ustanowiono na galę NXT TakeOver: Rival 11 lutego 2015[98]. Na gali, Owens zdobył tytuł (w dwa miesiące po debiucie) od Zyana po tym jak sędzia zdecydował przerwać walkę, kiedy to Owens wykonał pięć razy powerbomb Zaynowi i szykował się na szósty atak[99]. 25 marca na NXT, Owens sukcesywnie obronił NXT Championship w walce z Finnem Bálorem. Na NXT TakeOver: Unstoppable, rewanż Owensa z Zaynem o tytuł zakończył się bez rozstrzygnięcia, gdyż Owens kontynuował atak na kontuzjowanym Zaynie, dopóki nie zadebiutował Samoa Joe i zmusił Owensa do wycofania z ringu[100]. Po tygodniach rosnącego napięcia pomiędzy tą dwójką, Owens zawalczył z Joe 17 czerwca na odcinku NXT. Po walce, która zakończyła się bez rozstrzygnięcia, dwójka kontynuowała brawl dopóki nie zostali rozdzieleni[101].

4 lipca w Tokio w Japonii na specjalnej gali emitowanej tylko na WWE Network nazwanej "The Beast in the East", Owens stracił NXT Championship na rzecz Finna Bálora, kończąc jego 143-dniowe panowanie[102]. Na NXT TakeOver: Brooklyn, Owens otrzymał rewanż o tytuł w ladder matchu przeciwko Bálorowi, lecz nie zdołał pokonać rywala[103]. Ponadto była to ostatnia jego walka w NXT.

Intercontinental Champion (2015–obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Owens niezapowiedzianie zadebiutował w głównym rosterze 18 maja 2015 na Raw, odpowiadając na "Open Challegne" Johna Ceny o United States Championship, jednakże, zamiast brania udziału w walce, Owens zaatakował Cenę i przygniótł stopą pas mistrzowski dając oznakę braku szacunku. Doprowadziło to do non-title matchu pomiędzy tą dwójką 31 maja na Elimination Chamber[104], który Owens czysto wygrał przez przypięcie[105]. Ich rewanż odbył się w czerwcu na Money in the Bank, który wygrał Cena, lecz po walce Owens wykonał powerbomb Ceną o krawędź ringu[106]. Owens później wyzwał Cenę do walki o United States Championship - walka ta odbyła się 20 lipca na Battleground, a wygrał nią Cena przez submission, kończąc ich rywalizację[107]. Po przegranej z Ceną, Owens wziął udział w rywalizacji z Cesaro[108] pokonując go w dwój walkach - na SummerSlam 23 sierpnia[109] oraz na Raw osiem dni później[110].

20 września na Night of Champions, Owens pokonał Rybacka zdobywając swój pierwszy tytuł w głównym rosterze, Intercontinental Championship[111]. Owens po raz pierwszy skutecznie obronił tytuł w walce na gali w Madison Square Garden, gdzie pokonał Chrisa Jericho[112]. 25 października na Hell in a Cell, Owens obronił tytuł w rewanżu przeciwko Rybackowi[113]. Po gali, Owens wziął udział w turnieju o zwakowany WWE World Heavyweight Championship: po pokonaniu Titusa O'Neila[114] i Neville'a[115], Owens przegrał z Deanem Ambrosem w półfinale na Survivor Series[116].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

W 2012, Ring of Honor (ROH) wydało dwa dwupłytowe wydania DVD nazwane Kevin Steen: Ascension to the Top, skupiające się na jego dwóch pierwszych latach z federacją, oraz Kevin Steen: Decent into Madness, tym razem skupiające się na jego przygodzie w latach 2009-2010. W 2013, ROH wydało DVD Kevin Steen: Hell Rising, które zawiera jego najlepsze walki i shootowe wywiady, w których Steen wyszczególnił jego relacje z Jimem Cornettem i jego bookingiem w ROH[18]. DVD zostało wycofane ze sklepu online federacji tuż po wydaniu[51][117]. Było ono później dostępne raz jeszcze podczas sezonu świątecznego 2013[118]. Po opuszczeniu federacji, ROH wydało kolejne DVD zawierające trzy płyty nazwane Thanks Steen Thanks, w którym były zawarte walki pod koniec jego panowania jako mistrz oraz jego ostatnia walka w ROH.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Dorastający w Marieville w Quebec, Steen jest Quebekczykiem i jego pierwszorzędnym językiem jest Francuski[119][120]. Steen brał udział w sportach takich jak hokej, piłka nożna i koszykówka. Nigdy jednak nie myślał o rozwoju kariery w którymś z tych kierunków, a w szczególności piłki nożnej, kiedy odniósł kontuzję w wieku 11 lat. Jednakże, postanowił ukierunkować się w stronę profesjonalnego wrestlingu po obejrzeniu nagrania WrestleManii XI na VHSach z ojcem[121]. Steen nauczył się mówić po Angielsku jako nastolatek oglądając Monday Night Raw i naśladując wygłaszane proma i cytaty komentatorów, które usłyszał[120].

Steen i jego żona Karina[122][123] mają syna Owena (nazwanego na cześć Owena Harta)[124] i córkę Élodię Leila[125]. W maju 2008 pod koniec gali DDT4 Night One, ośmiomiesięczny syn Steena pojawił się w segmencie z Excaliburem, w którym Excalibur nazwał go brzydkim. Steen wykonał trzy package piledrivery na Excaliburze, po czym pozwolił synowi go przypiąć[126].

Ruchy używane we wrestlingu

[edytuj | edytuj kod]
Steen (na górze) wykonujący Cannonball na Twiggym
Steen (na górze) wykonuj��cy Super rolling fireman's carry slam na Alessandro del Bruno
Steen (po prawej) wykonujący Superkick na Adamie Cole'u
  • Finishery
    • Jako Kevin Owens
      • Pop-up powerbomb[6]
    • Jako Kevin Steen
  • Przydomki
    • "The Anti-Christ of Pro Wrestling"[7]
    • "Mr. Wrestling"[7]
    • "Wrestling's Worst Nightmare"[130]
    • "The Prizefighter"

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Steen jako były ROH World Champion
Steen (pod pseudonimem Kevin Owens) jako NXT Champion
  • Capital City Championship Combat
    • C*4 Championship (1 raz)[158]
    • C*4 Tag Team Championship (1 raz) – z Mikem Bailey'em[159]
  • Combat Revolution Wrestling
    • CRW Tag Team Championship (1 raz) – z Patem Skillzem[160]
    • C4 Tag Team Championship (1 raz) – z Bailey'em[161]
  • Elite Wrestling Revolution
    • EWR Heavyweight Championship (2 razy)[4]
    • Elite 8 Tournament (2005)
  • North Shore Pro Wrestling
    • NSPW Championship (1 raz)[158]

Rekordy Lucha de Apuesta

[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzca Przegrany Lokacja Gala Data Notka
El Generico (maska) Kevin Steen (kariera w ROH) Nowy Jork, Nowy Jork Final Battle 2010 2010-12-18 18 grudnia 2010(dts) [49]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Yves LeRoux: Steen believes in goals, not dreams; Montreal grappler expanding his horizons. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2005-02-26. [dostęp 2010-10-23].
  2. ↑ Biography. KillSteenKill (official website). [dostęp 2012-05-14].
  3. ↑ Mike Johnson: Kevin Steen update. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-20. [dostęp 2014-11-20].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Kevin Steen. Online World of Wrestling. [dostęp 2010-10-23].
  5. ↑ James Caldwell: 5/13 PWG in Hollywood, Calif.: Styles vs. Daniels goes 60 Minutes, Pseudo Dragon revealed. Pro Wrestling Torch, 2005-05-14. [dostęp 2009-11-30].
  6. ↑ a b c Kevin Owens. WWE. [dostęp 2014-12-12].
  7. ↑ a b c d Kevin Steen. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2011-12-27].
  8. ↑ a b Kenny Herzog: Who Is Kevin Owens? The Guy Who Gatecrashed 'Raw' Speaks. [w:] Rolling Stone [on-line]. 2015-05-18. [dostęp 2015-05-19].
  9. ↑ Jason Takes PWG. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  10. ↑ Zombies Shouldn't Run. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  11. ↑ Chanukah Chaos (The C's Are Silent). [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  12. ↑ Astonishing X-Mas. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  13. ↑ Giant-Size Annual #4. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  14. ↑ European Vacation II – England. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  15. ↑ European Vacation II – Germany. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  16. ↑ 1.21 Gigawatts. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  17. ↑ Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament – Night 2. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  18. ↑ a b c d e f g h i j k l m ROH Hell Rising. Ring of Honor, 2013.
  19. ↑ Cyanide: A Loving Tribute to Poison. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  20. ↑ Matt Massingham: 1/29 PWG results in Los Angeles: Complete "virtual-time" coverage of PWG Title match, Kaval vs. Davey, Roberts retirement, Legends Battle Royal. Pro Wrestling Torch, 2011-01-30. [dostęp 2011-03-05].
  21. ↑ James Caldwell: PWG News: Eight teams announced for DDT4 tag tournament – ROH tag champions, TNA tag team, Briscoes, American Wolves, more. Pro Wrestling Torch, 2011-02-02. [dostęp 2011-03-05].
  22. ↑ Matt Massingham: 3/4 PWG results in Reseda, Calif.: complete DDT4 tag tournament results – TNA tag team in finals, PWG Title match announced for next show. Pro Wrestling Torch, 2011-03-05. [dostęp 2011-03-05].
  23. ↑ a b c James Caldwell: PWG News: New PWG champion – impromptu title match concludes "PWG 8" Saturday night. Pro Wrestling Torch, 2011-07-24. [dostęp 2011-07-24].
  24. ↑ Matt Massingham: 8/20 PWG results in Reseda, Calif.: BOLA tournament winner, Young Bucks not shaking hands turned into angle, Tag Title match, Finlay debuts. Pro Wrestling Torch, 2011-08-21. [dostęp 2011-08-21].
  25. ↑ PWG: title match results from Saturday night, main event for next show. Pro Wrestling Torch, 2011-09-11. [dostęp 2011-09-11].
  26. ↑ Matt Massingham: 10/22 PWG results Reseda, Calif.: PWG Title change, SoCal character returns, Young Bucks vs. Future Shock for Tag Titles. Pro Wrestling Torch, 2011-10-23. [dostęp 2011-10-23].
  27. ↑ a b Matt Massingham: 12/10 PWG "Fear" results Reseda, Calif.: Hero surprise return, new PWG tag champs, Generico vs. Dick Togo, American Wolves. Pro Wrestling Torch, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-11].
  28. ↑ a b James Caldwell: PWG Title changes hands Saturday. Pro Wrestling Torch, 2012-03-18. [dostęp 2012-03-18].
  29. ↑ Joey Ryan: 4/21 PWG results Reseda, Calif.: Super Smash Bros. win DDT4 tag tournament, Steen defends PWG Title in Open Challenge. Pro Wrestling Torch, 2012-04-22. [dostęp 2012-04-22].
  30. ↑ 5/25 PWG results Reseda, Calif.: New PWG tag champs, Steen PWG Title defense, Elgin debut, Joey Ryan post-Gut Check. Pro Wrestling Torch, 2012-05-26. [dostęp 2012-05-26].
  31. ↑ Matty Pirrello: 7/21 PWG results Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, three-team Tag Title ladder match, Elgin vs. Callihan, Edwards, Strong, Joey Ryan. Pro Wrestling Torch, 2012-07-22. [dostęp 2012-07-22].
  32. ↑ Matt Massingham: 9/1 PWG results Reseda, Calif.: BOLA First Round features Steen, Richards vs. Elgin MOTYC re-match, Gut Check'er. Pro Wrestling Torch, 2012-09-02. [dostęp 2012-09-02].
  33. ↑ Matt Massingham: 9/2 PWG results Reseda, Calif.: Complete results from BOLA Night 2 with finals of tourney. Pro Wrestling Torch, 2012-09-02. [dostęp 2012-10-28].
  34. ↑ Patrick Settles: Show Results: 10/27 PWG in Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, Kenny Omega returns, Callihan vs. Richards. Pro Wrestling Torch, 2012-10-28. [dostęp 2012-10-28].
  35. ↑ Jason Namako: 10/27 PWG Results: Reseda, California. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-28. [dostęp 2012-10-28].
  36. ↑ Nick: Show Results – 12/1 PWG in Reseda, Calif.: New PWG champ crowned, Joey Ryan's farewell match, Strong & Edwards. Pro Wrestling Torch, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
  37. ↑ Jason Namako: 12/1 PWG Results: Reseda, California. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
  38. ↑ Matt Massingham: Show Results – 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more. Pro Wrestling Torch, 2013-01-13. [dostęp 2013-01-13].
  39. ↑ John C.: 2013 Pro Wrestling Guerrilla Battle of Los Angeles winner is...... [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-09-01. [dostęp 2013-09-01].
  40. ↑ PWG – 2013 BOLA – The Mount Rushmore of Wrestling. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. YouTube, 2013-09-01. [dostęp 2013-09-03].
  41. ↑ James Caldwell: Show results – 7/26/27 PWG "Eleven" in Reseda, Calif.: Anniversary show features new PWG Tag Champs, PWG Title match, Guerrilla Warfare, Kevin Steen's farewell, more. Pro Wrestling Torch, 2014-07-27. [dostęp 2014-07-27].
  42. ↑ a b c Ring Of Honor Tag Team Championship. Ring of Honor. [dostęp 2010-04-05].
  43. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV Report 12/19: Ongoing "virtual time" coverage of ROH's first online PPV – Austin Aries vs. Tyler Black. Pro Wrestling Torch, 2009-12-19. [dostęp 2009-12-20].
  44. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Recap – 2/1/10. WrestleView, 2010-02-09. [dostęp 2010-02-20].
  45. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Results – 2/8/10. WrestleView, 2010-02-12. [dostęp 2010-02-20].
  46. ↑ Sean Radican: Radican's ROH The Big Bang PPV Blog 4/3: Black vs. Aries vs. Strong, Briscoes vs. KOW. Pro Wrestling Torch, 2010-04-03. [dostęp 2010-09-12].
  47. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 6/19: Ongoing "virtual time" coverage of Death Before Dishonor VIII Internet PPV. Pro Wrestling Torch, 2010-06-19. [dostęp 2010-09-12].
  48. ↑ James Caldwell: 9/11 ROH internet PPV live results: Caldwell & Radican's coverage of "Glory by Honor IX" – ROH Title match, Haas & Benjamin debut. Pro Wrestling Torch, 2010-09-11. [dostęp 2010-09-12].
  49. ↑ a b James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 12/18: Ongoing "virtual time" coverage of "Final Battle 2010" – Strong vs. Richards, Generico vs. Steen. Pro Wrestling Torch, 2010-12-18. [dostęp 2010-12-18].
  50. ↑ Sean Radican: Radican's "Best in the World" internet PPV report 6/26: Ongoing "real-time" coverage of live PPV from New York City. Pro Wrestling Torch, 2011-06-26. [dostęp 2011-06-27].
  51. ↑ a b Sean Radican: Radican's ROH DVD Review Series: "Kevin Steen: Hell Rising" – Steen discusses relationship with Cornette, run as ROH champ, new details on time away from ROH in 2011. Pro Wrestling Torch, 2013-06-30. [dostęp 2013-12-18].
  52. ↑ ROH vs. Kevin Steen feud continues – what did Steen do this time?. Pro Wrestling Torch, 2011-09-15. [dostęp 2011-09-15].
  53. ↑ Sean Radican: Radican's ROH Death Before Dishonor Internet PPV report 9/17: Ongoing "virtual-time" coverage of ROH in New York City. Pro Wrestling Torch, 2011-09-17. [dostęp 2011-09-17].
  54. ↑ Sean Radican: Radican's ROH TV report 11/5 – Elgin vs. Jones, Haas & Benjamin vs. Coleman & Alexander. Pro Wrestling Torch, 2011-11-07. [dostęp 2011-12-23].
  55. ↑ Sean Radican: Radican's ROH TV report 12/3 – Final Battle hype kicks into high gear, Steen-Cornette confrontation, Young Bucks-Future Shock main event. Pro Wrestling Torch, 2011-12-12. [dostęp 2011-12-23].
  56. ↑ Sean Radican: Radican's ROH "Final Battle 2011" iPPV report 12/23 – Richards defends ROH World Title vs. Edwards, Haas & Benjamin vs. Briscoes. Pro Wrestling Torch, 2011-12-23. [dostęp 2011-12-24].
  57. ↑ Sean Radican: Radican's ROH "10th Anniversary Show" iPPV report – live coverage of iPPV from Manhattan. Pro Wrestling Torch, 2012-03-04. [dostęp 2012-03-05].
  58. ↑ Jason Namako: ROH Showdown in the Sun iPPV Results- 3/30/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-30. [dostęp 2012-04-02].
  59. ↑ Jason Namako: ROH Showdown in the Sun iPPV Results – 3/31/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-31. [dostęp 2012-04-02].
  60. ↑ a b c Jason Namako: ROH Border Wars iPPV Results- 5/12/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-05-12. [dostęp 2012-05-12].
  61. ↑ Patric Laprade: Kevin Steen: 'Vindication is a fantastic thing'. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2012-05-14. [dostęp 2012-05-14].
  62. ↑ James Caldwell: ROH Vid – Kevin Steen S.C.U.M. promo. Pro Wrestling Torch, 2012-07-18. [dostęp 2012-09-09].
  63. ↑ Jason Namako: 6/15 ROH Results: Charleston, West Virginia. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-06-16. [dostęp 2012-06-17].
  64. ↑ Dave Meltzer: ROH Best in the World iPPV coverage from New York. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2012-06-24. [dostęp 2012-06-24].
  65. ↑ Sean Radican: Radican's ROH Boiling Point iPPV report 8/11: Live report from Providence – Steen vs. Kingston title main event, Steen punches fans after main event. Pro Wrestling Torch, 2012-08-11. [dostęp 2012-08-11].
  66. ↑ Chris Gee Schoon Tong: 9/15 ROH iPPV results Chicago: Steen defends ROH Title in main event, new ROH tag champs determined, Matt Hardy confronts TV champ. Pro Wrestling Torch, 2012-09-16. [dostęp 2012-09-16].
  67. ↑ Chris Gee Schoon Tong: 10/6 ROH results Rahway, N.J.: Steen defends ROH Title vs. Lethal, S.C.U.M. defends Tag Titles, Richards in singles action. Pro Wrestling Torch, 2012-10-07. [dostęp 2012-10-28].
  68. ↑ Jason Namako: ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-13. [dostęp 2012-10-28].
  69. ↑ a b Jason Namako: ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-13. [dostęp 2012-10-13].
  70. ↑ Jason Namako: ROH Final Battle Results – 12/16/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-12-16. [dostęp 2012-12-16].
  71. ↑ Stuart Carapola: Complete ROH 11th Anniversary Show iPPV coverage: two title changes hands, SCUM doubles in size, and a ton of great wrestling as ROH presents their best overall event in years. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-03-02. [dostęp 2013-03-02].
  72. ↑ Sean Radican: Radican's ROH "Supercard of Honor VII" iPPV blog 4/5 – Steen defends vs. Jay Briscoe, ROH vs. S.C.U.M. Ten Man Tag. Pro Wrestling Torch, 2013-04-05. [dostęp 2013-04-06].
  73. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 4/6 ROH TV taping spoilers: Results & News from Saturday's TV taping post-iPPV. Pro Wrestling Torch, 2013-04-07. [dostęp 2013-04-07].
  74. ↑ Jason Namako: 5/4 ROH Border Wars iPPV Results: Toronto, Canada (Briscoe vs. Cole). [w:] WrestleView [on-line]. 2013-05-05. [dostęp 2013-05-05].
  75. ↑ James Caldwell: Show results – 6/22 ROH BITW iPPV in Baltimore, Md.: Briscoe vs. Briscoe for ROH Title, Hardy tops Steen in No DQ match, more. Pro Wrestling Torch, 2013-06-23. [dostęp 2013-06-23].
  76. ↑ James Caldwell: ROH Spoilers – 6/23 ROH TV tapings in Baltimore, Md.: Results from ROH Title match & Steel Cage Warfare. Pro Wrestling Torch, 2013-06-23. [dostęp 2013-06-24].
  77. ↑ William Barnes: SCUM VS. ROH climaxes:second ROH on Sinclair TV spoiler report from yesterday. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-06-24. [dostęp 2013-06-25].
  78. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/3 ROH in Toronto, Canada: New Tag Champions, Whitmer injured, Title Tourney results. Pro Wrestling Torch, 2013-08-04. [dostęp 2013-08-04].
  79. ↑ James Caldwell: Show results – 8/17 ROH in New York City: New ROH tag champions, ROH Title tournament continues, Homicide returns with a friend, more. Pro Wrestling Torch, 2013-08-18. [dostęp 2013-08-18].
  80. ↑ Mike Johnson: New ROH Champion crowned: complete ROH Death Before Dishonor XI coverage from Philadelphia, PA. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-09-20. [dostęp 2013-09-21].
  81. ↑ Chris Gee Schoon Tong: ROH spoilers – 9/21 ROH in Philadelphia, Pa.: Results for TV episodes following Death Before Dishonor. Pro Wrestling Torch, 2013-09-22. [dostęp 2013-09-23].
  82. ↑ James Caldwell: Show results – 10/26 ROH in Chicago, Ill.: "Glory by Honor" features eight-man tag main event, Outlaw, Inc., Tara-Maria, more. Pro Wrestling Torch, 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].
  83. ↑ Stuart Carapola: Complete coverage of ROH Final Battle 2014: Eddie Edwards' mystery partner ends with a shocking twist, a new champion is crowned, a familiar face returns, and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-12-14. [dostęp 2013-12-15].
  84. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 2/8 ROH in San Antonio, Tex.: Briscoe retains his version of the ROH Title, new #1 contender, tag champs lose, Bennett uses Punk's finisher, more. Pro Wrestling Torch, 2014-02-09. [dostęp 2014-02-09].
  85. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH vs. New Japan iPPV report 5/10: Complete "virtual-time" coverage of iPPV from Toronto – ROH Title match, IWGP Jr. Tag Titles, Styles, Tanahashi, Okada, top NJPW stars. Pro Wrestling Torch, 2014-05-10. [dostęp 2014-05-10].
  86. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH iPPV results 5/17: Complete "virtual-time" coverage of War of the Worlds – ROH Title & IWGP Title main events, new ROH tag champs, Steen vs. Nakamura, more. Pro Wrestling Torch, 2014-05-17. [dostęp 2014-05-17].
  87. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH "Best in the World" PPV results 6/22: Ongoing "virtual-time" coverage of live cable PPV debut. Pro Wrestling Torch, 2014-06-22. [dostęp 2014-06-23].
  88. ↑ Chris Gee Schoon Tong: TV taping results – 7/19 ROH in Dearborn, Mich.: Steen's farewell match, Elgin defends ROH Title, #1 contenders, more. Pro Wrestling Torch, 2014-07-20. [dostęp 2014-07-20].
  89. ↑ James Caldwell: WWE news: Kevin Steen officially signs with WWE, Steen talks how he found his way to NXT. Pro Wrestling Torch, 2014-08-12. [dostęp 2014-08-12].
  90. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT report: we have a main event for the next Takeover special; someone is coming on the 11th. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-20. [dostęp 2014-11-20].
  91. ↑ 11/27 Zim's WWE NXT Coverage. [dostęp 2015-03-28].
  92. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT report: final show before R Evolution; Neville and Zayn; Balor and Itami in action; Bull and Baron try to have a match with a negative length; and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-12-04. [dostęp 2015-01-02].
  93. ↑ James's WWE NXT report 12/4 – Week 129: Final hype for "Takeover" special, Neville-Zayn final promo exchange, Itami & Balor tag main event, Charlotte; Overall Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-01-02].
  94. ↑ a b c James Caldwell: Caldwell's WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires. Pro Wrestling Torch, 2014-12-11. [dostęp 2014-12-11].
  95. ↑ NXT: Owens continues mean streak. Slam Wrestling. [dostęp 2015-02-07].
  96. ↑ James Caldwell: WWE NXT report 1/14 – Week 135: New timeslot kicks off with Zayn vs. Neville NXT Title re-match, plus Charlotte & Natalya, Balor vs. Kidd, Corbin vs. Dempsey; Overall Reax. Pro Wrestling Torch, 2015-01-14. [dostęp 2015-01-15].
  97. ↑ NXT: NXT Championship contender tourney kicks off. Slam Wrestling. [dostęp 2015-02-07].
  98. ↑ NXT: Tournament and contract signing heat up. Slam Wrestling. [dostęp 2015-02-07].
  99. ↑ Justin James: WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women's Title semi-main event, Neville-Balor; Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-02-13].
  100. ↑ Trionfo, Richard: WWE NXT TAKEOVER UNSTOPPABLE REPORT: BANKS VS. LYNCH, OWENS VS. ZAYN, A NEW DEBUT, WHO IS THE NUMBER ONE CONTENDER, AND MORE. 2015-05-20. [dostęp 2015-05-21].
  101. ↑ Trionfo, Richard: WWE NXT report: Joe versus Owens. 2015-06-17. [dostęp 2015-06-18].
  102. ↑ Caldwell, James: WWE Network Special report 7/4: Complete "virtual-time" coverage of "Beast in the East" - Lesnar's in-ring return, Owens vs. Balor for NXT Title, more. 2015-07-04. [dostęp 2015-07-04].
  103. ↑ Witner, Emerson: WWE NXT TakeOver live results & main card: Finn Balor vs. Kevin Owens, Sasha Banks vs. Bayley, Samoa Joe, Jushin "Thunder" Liger. 2015-08-22. [dostęp 2015-08-22].
  104. ↑ John Cena vs. Kevin Owens. WWE. [dostęp 2015-05-19].
  105. ↑ a b Caldwell, James: CALDWELL'S WWE E. CHAMBER PPV REPORT 5/31: Ongoing "virtual-time" coverage of WWE Title match, Cena vs. Owens, two Elimination Chamber matches, more. Pro Wrestling Torch, 2015-05-31. [dostęp 2015-05-31].
  106. ↑ a b c d e f Caldwell, James: CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 6/14: Complete "virtual-time" coverage of Dusty Rhodes 10-bell salute, WWE Title match, MITB match, Cena vs. Owens II, more. 2015-06-14. [dostęp 2015-06-15].
  107. ↑ United States Champion John Cena def. Kevin Owens. WWE. [dostęp 2015-07-19].
  108. ↑ Kevin Owens issues a warning to Cesaro: July 29, 2015. 2015-07-29. [dostęp 2015-07-29].
  109. ↑ Caldwell, James: CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches. 2015-08-23. [dostęp 2015-08-23].
  110. ↑ WWE Raw results, Aug. 24, 2015: The Dudley Boyz return to WWE and Sting stakes his claim on the WWE World Heavyweight Championship. [dostęp 2015-08-27].
  111. ↑ Wade Keller: Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20. Pro Wrestling Torch, 2015-09-20. [dostęp 2015-09-25].
  112. ↑ Intercontinental Champion Kevin Owens def. Chris Jericho. WWE, 2015-10-03. [dostęp 2015-10-03].
  113. ↑ http://www.wrestleview.com/wwe-hell-in-a-cell-2015/56660-wwe-hell-in-a-cell-ppv-results-10-25-15-live-from-los-angeles
  114. ↑ WWE RAW Results - 11/9/15 (WWE Title Tournament starts). 2015-11-09. [dostęp 2015-11-11].
  115. ↑ WWE RAW Results - 11/16/15 (Final Survivor Series hype). 2015-11-16. [dostęp 2015-11-17].
  116. ↑ Dean Ambrose def. Kevin Owens (WWE World Heavyweight Championship Tournament Semifinals). WWE, 2015-11-22. [dostęp 2015-11-22].
  117. ↑ Kevin Ford: 100 Percent Fordified: Ring of Honor Kevin Steen – Hell Rising. [w:] 411Mania [on-line]. 2013-06-25. [dostęp 2013-12-18].
  118. ↑ Kevin Steen: Hell Rising 2 disc set. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2014-12-04].
  119. ↑ Top 10 Raw Moments: WWE Top 10, June 22, 2015
  120. ↑ a b Leaders of the new school. 2014-09-18. [dostęp 2015-08-26].
  121. ↑ Biography.
  122. ↑ http://www.wrestlinginc.com/wi/news/2015/0519/594438/kevin-owens-wife-posts-video-of-their-son-reacting-to-his-dad/
  123. ↑ https://instagram.com/karinaleilas/
  124. ↑ Kevin Steen: Owen Steen. Twitter, 2012-05-07. [dostęp 2015-06-02].
  125. ↑ Kevin Steen: Élodie Leila Steen. Twitter, 2014-04-22. [dostęp 2014-04-23].
  126. ↑ Bayani Domingo: Pro Wrestling Guerrilla: Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament Night 1 – 5.17.08. 411Mania, 2008-05-18. [dostęp 2010-02-21].
  127. ↑ Mike Metzger: Metzger's ROH TV results 5/25: Maintenance show post-NYC includes Kevin Steen main event, TV Title match, more. Pro Wrestling Torch, 2014-05-26. [dostęp 2014-08-30].
  128. ↑ Jason Namako: Jason Namako recaps PWG Is your Body Ready?. [w:] WrestleView [on-line]. 2013-08-08. [dostęp 2014-05-10].
  129. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 2/11/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-02-13. [dostęp 2012-02-22].
  130. ↑ a b Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 2/18/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-02-20. [dostęp 2012-02-22].
  131. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 3/10/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-12. [dostęp 2012-03-16].
  132. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Recap – 2/15/10. WrestleView, 2010-02-12. [dostęp 2010-02-19].
  133. ↑ a b c d e f g h i j Kevin Steen. Wrestlingdata.com. [dostęp 2014-02-22].
  134. ↑ "Mr. Wrestling" Kevin Steen Title History. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2015-11-29].
  135. ↑ Caldwell, James (July 20, 2015). "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/20: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Battleground fall-out, Taker-Lesnar pullapart, big six-man tag main event, Divas, more ". Pro Wrestling Torch. Retrieved July 20, 2015.
  136. ↑ Zah (June 16, 2015). "Raw thoughts". The World According To Zah. Retrieved June 16, 2015.
  137. ↑ JP Nichols: The Independent Insight: CZW "Best of the Best V" 5.14.05. 411Mania, 2007-01-24. [dostęp 2009-11-30].
  138. ↑ Dave Musgrave: ROH TV report – ROH title tournament matches. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2013-09-22. [dostęp 2014-04-19].
  139. ↑ Mike Metzger: Metzger's ROH TV results 4/19: Steen vs. Elgin for an IWGP Title shot, The Decade six-man tag from Mania Weekend. Pro Wrestling Torch, 2014-04-20. [dostęp 2014-04-19].
  140. ↑ Jason Namako (March 25, 2015). "WWE NXT RESULTS - 3/25/15 (KEVIN OWENS VS. FINN BALOR)". Wrestleview. Retrieved March 25, 2015.
  141. ↑ Sean Ross Sapp (May 31, 2015)."WWE Elimination Chamber: John Cena Vs. Kevin Owens". Wrestling Inc. Retrieved May 31, 2015.
  142. ↑ Caldwell, James (August 23, 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". Pro Wrestling Torch. Retrieved August 23, 2015.
  143. ↑ Neil Docking: WWE Elimination Chamber 2015: Results and review - Kevin Owens in stunning debut victory over John Cena. Daily Mirror, 2015-06-01. [dostęp 2015-11-06].
  144. ↑ Justin James: JAMES'S WWE NXT REPORT 12/18 - WEEK 131: Takeover fall-out, including Neville vs. Owens, Zayn's tiitle win, more; Overall Reax. PWTorch, 2015-12-18. [dostęp 2015-11-06].
  145. ↑ Sean Ross Sapp (May 31, 2015). "WWE Elimination Chamber: John Cena Vs. Kevin Owens". Wrestling Inc. Retrieved May 31, 2015.
  146. ↑ Justin James (December 18, 2014). "JAMES'S WWE NXT REPORT 12/18 - WEEK 131: Takeover fall-out, including Neville vs. Owens, Zayn's tiitle win, more; Overall Reax ". Pro Wrestling Torch. Retrieved December 18, 2014.
  147. ↑ Larry Csonka (November 5, 2015). "411’s WWE Smackdown Report 11.05.15". 411Mania. Retrieved November 5, 2015.
  148. ↑ Caldwell, James (November 22, 2015). "11/22 SURVIVOR SERIES RESULTS – Caldwell’s Complete PPV Report". Pro Wrestling Torch. Retrieved November 22, 2015.
  149. ↑ Brad Garoon: BG Says: PWG Beyond the Thunderdome. 411Mania, 2008-01-24. [dostęp 2009-11-30].
  150. ↑ Tony Acero (August 10, 2015). "411’s WWE RAW Report 8.10.15". 411Mania. Retrieved August 10, 2015.
  151. ↑ Caldwell, James (August 23, 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". Pro Wrestling Torch. Retrieved August 23, 2015.
  152. ↑ COMPLETE ROH 11TH ANNIVERSARY SHOW iPPV COVERAGE: TWO TITLES CHANGE HANDS, SCUM DOUBLES IN SIZE, AND A TON OF GREAT WRESTLING AS ROH PRESENTS THEIR BEST OVERALL EVENT IN YEARS By Stuart Carapola.
  153. ↑ ROH ON HDNET REPORT: COLT CABANA & EL GENERICO TAKE ON KEVIN STEEN & STEVE CORINO IN AN ANYTHING GOES MATCH THAT MAY BE THE BEST MATCH ON THE BEST EPISODE OF ROH ON HDNET THIS YEAR By Stuart Carapola.
  154. ↑ a b c d Themes. [w:] Cagematch [on-line]. [dostęp 2012-03-11].
  155. ↑ VSplanet ROH themes.
  156. ↑ WWE NXT: Fight (Kevin Owens) – Single. [w:] WWE [on-line]. iTunes, 2014-12-12. [dostęp 2014-12-13].
  157. ↑ Show results – 11/30 AAW in Berwyn, Ill.: Steen captures AAW Title, Finals of Allegiance Tag Tournament more. Pro Wrestling Torch, 2013-12-01. [dostęp 2013-12-01].
  158. ↑ a b c Cagematch title listing.
  159. ↑ C*4 "Domination 2K11" Official Results.
  160. ↑ Historique du Titre Tag Team de la CRW. [w:] Combat Revolution Wrestling [on-line]. [dostęp 2014-01-19]. (fr.).
  161. ↑ C*4 "Domination 2K11" Results.
  162. ↑ CZW New Horror Champions. Combat Zone Wrestling. [dostęp 2010-10-23].
  163. ↑ Independent Wrestling Results – June 2004. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-07-05].
  164. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Champion: "Mr. Wrestling" Kevin Steen. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  165. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  166. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen (2nd Reign). Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  167. ↑ Greg Oliver: Lots of Canadian content on PWI 500. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2013-08-26. [dostęp 2013-08-31].
  168. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015. [w:] The Internet Wrestling Database [on-line]. [dostęp 2015-10-05].
  169. ↑ a b 2011 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. 2012-10-02. [dostęp 2015-08-07].
  170. ↑ SoCal UNCENSORED Awards 2005. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. [dostęp 2010-04-09].
  171. ↑ 2012 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. 2013-03-04. [dostęp 2015-08-07].
  172. ↑ 2CW Event results. [w:] The 2CW Fancast [on-line]. [dostęp 2012-06-24].
  173. ↑ a b Dave Meltzer. Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue. , s. 1–40, 2011-01-26. ISSN 10839593. 
  174. ↑ Dave Meltzer. Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news. „Wrestling Observer Newsletter”, 2012-01-30. Campbell, CA. ISSN 10839593. 
  175. ↑ Dave Meltzer. The 2012 Wrestling Observer Newsletter Annual Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, 2013-01-23. Campbell, California. ISSN 10839593. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Inni
(„wolni agenci”)
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Dion Lennox
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Skylor Clinton
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
  • Vincent Winey
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Derrian Gobourne
  • Destinee Brown
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Sędziowie
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Producenci i Scenarzyści
Personel wykonawczy
Posiadacze NXT Championship
2012–2019
2020–2029
Posiadacze WWE Intercontinental Championship
1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029

Kategoria:Urodzeni w 1984 Kategoria:Amerykańscy wrestlerzy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Wybielacz/Kevin_Owens&oldid=74005071”