Przejdź do zawartości

pianistka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pianistka (język polski)

[edytuj]
pianistka (1.1)
wymowa:
IPA[pʲjä̃ˈɲistka], AS[pʹi ̯ä̃ńistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kobieta, która gra na pianinie, fortepianie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Palce pianistki uderzały zawsze odpowiedni klawisznie pamiętała, by kiedykolwiek się pomyliła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) taperka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska pianista mos
zob. pianino
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pianista + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pianista
źródła:

pianistka (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. pianistka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piano n
forma męska pianista m
przym. pianistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pianistka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piano n
forma męska pianista m
przym. pianový, pianistický
przysł. piano
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: