Romano II
Nome orixinal | (el) Ρωμανός Β΄ |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 938 (Gregoriano) Constantinopla |
Morte | 15 de marzo de 963 (Gregoriano) (24/25 anos) Constantinopla |
Causa da morte | morte accidental, caída de cabalo |
Emperador bizantino | |
9 de novembro de 959 – 15 de marzo de 963 ← Constantino VII – Nicéforo II → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
Actividade | |
Ocupación | gobernante |
Familia | |
Familia | Dinastia macedônica (pt) |
Cónxuxe | Teófano Anastaso (956, 956 (Gregoriano)–963) Verta da Provença (944–949) |
Fillos | Ana Porfirogénita (pt) () Teófano Anastaso Basilio II () Teófano Anastaso Constantino VIII () Teófano Anastaso |
Pais | Constantino VII e Helena Lecapena (pt) |
Irmáns | Teodora (pt) , Agatha (en) , Zoe (en) , Anna (en) e Theophano (en) |
Romano II, nado en 939 e finado en 963, sucedeu ao seu pai Constantino VII como emperador bizantino á idade de vinte e un anos, e morreu en 963, segundo se cre, envelenado pola súa segunda esposa, a emperatriz Teófano.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Aínda pequeno, foi desposado con Berta, filla ilexítima de Hugo de Arlés, rei de Italia -a cal cambiou o seu nome a Eudocia ao converterse á igrexa ortodoxa-; pero cando Hugo abdicou do trono de Italia e morreu en 947, e tamén morreu Berta en 949, Romano fixo cumprir a promesa do seu pai que lle permitía elixir á súa propia esposa. A elección de Romano recaeu nada menos que na filla dun taberneiro chamada Anastaso, coa que casou, tomando esta o nome de Teófano.
Foi un emperador amante dos praceres, pero tamén foi sensato na elección dos seus ministros. O grande acontecemento do seu reinado foi a reconquista de Creta, tomada aos árabes polo seu xeneral e sucesor no trono Nicéforo Focas en 961.
Imperio Bizantino | ||
---|---|---|
Segue a: Constantino VII |
Romano II | Precede a: Nicéforo II |
Dinastía Macedonia |