Naar inhoud springen

Thomas Voeckler

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thomas Voeckler
Thomas Voeckler
Persoonlijke informatie
Bijnaam Titi, le Chouchou
Geboortedatum 22 juni 1979
Geboorteplaats Schiltigheim, Frankrijk
Lengte 174 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Allrounder, aanvaller
Ploegen
2000
2001–2002
2003–2004
2005–2010
2011–2015
2016–2017
Bonjour (stagiair)
Bonjour
Brioches La Boulangère
Bouygues Télécom
Europcar
Direct Énergie
Beste prestaties
Ronde van Vlaanderen 8e (2012)
Amstel Gold Race 5e (2012)
Luik-Bastenaken-Luik 4e (2012)
Ronde van Frankrijk 4e (2011)
4 etappezeges
WK op de weg 7e (2012)
Overige
Zeges:  
GP Ouest France-Plouay
Grote Prijs van Québec
Brabantse Pijl
2007
2010
2012
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Thomas Voeckler (Schiltigheim, 22 juni 1979) is een Frans voormalig wielrenner. Hij was beroepsrenner tussen 2001 en 2017 en brak in 2004 door in de Ronde van Frankrijk toen hij als jonge twintiger tien dagen de gele trui droeg en bovendien vele dagen de witte trui. Ook in de Ronde van Frankrijk van 2011 slaagde Voeckler erin om de gele trui een lange periode vast te houden; hij eindigde toen als vierde in het algemeen klassement.

Thomas Voeckler reed zijn gehele carrière voor de Franse wielerploeg Team TotalEnergies van ploegleider Jean-René Bernaudeau: toen hij actief was heette die ploeg Bonjour, Brioches la Boulangère, (Bbox) Bouygues Télécom, Team Europcar en Direct Énergie.

Thomas Voeckler, geboren in de Elzas, debuteerde als profwielrenner bij de voormalige Franse wielerploeg Bonjour. Hij nam in 2003 voor de eerste keer deel aan de Ronde van Frankrijk. De debutant wist de Tour uit te rijden en behaalde de 119e plaats in het algemeen klassement. In 2004 werd Voeckler, die toen voor het Team Brioches La Boulangère reed, Frans kampioen bij het wegwielrennen.

In de vijfde etappe van de Ronde van Frankrijk 2004 veroverde Voeckler de gele trui na een langdurige ontsnapping met een groepje van vijf renners. Na 10 dagen lang zijn gele trui verdedigd te hebben, moest hij pas na de 15e etappe, na bergritten in de Pyreneeën, de gele trui uiteindelijk toch afstaan aan de sterke Lance Armstrong. Vanaf dat moment ging Voeckler verder in de witte trui, maar in de 18e etappe verloor de jonge vermoeide Fransman hem aan Vladimir Karpets. Zijn status werd er niet minder op: Voeckler was inmiddels al uitgegroeid tot de nationale volksheld onder de Fransen. Het jaar 2004 werd zijn definitieve doorbraak als wegwielrenner. In de jaren die volgden won hij onder meer de Route du Sud en de GP Ouest France-Plouay.

In de Ronde van Frankrijk van 2009 won Voeckler voor het eerst in zijn carrière een Touretappe. Hij schreef de vijfde etappe op zijn naam nadat hij na een lange ontsnapping het peloton nipt voor wist te blijven.

Tijdens het seizoen van 2010 had de ploeg van Voeckler, Bouygues Télécom, moeite met het vinden van een nieuwe sponsor voor 2011. Hoofdsponsor Bouygues trok zich terug uit het wielrennen en in het najaar van 2010 was er nog steeds geen nieuwe hoofdsponsor geworden. Hierop tekende Voeckler een contract voor twee jaar bij Cofidis, dat enkel in zou gaan als de manager van Bouygues geen nieuwe sponsor zou kunnen vinden.[1] Een dag later werd bekend dat de manager van Bouygues Télécom erin was geslaagd een nieuwe hoofdsponsor te vinden, namelijk het autoverhuurbedrijf Europcar.[2] Het bedrijf was echter alleen geïnteresseerd in sponsoring als Voeckler bij de ploeg zou blijven.[2] Dankzij de clausule in het contract van Cofidis rijdt Voeckler vanaf 2011 dus voor Team Europcar.

Net als in 2004 slaagde Voeckler er in de Ronde van Frankrijk van 2011 in om lange tijd in de gele trui te rijden. In de negende etappe zat Voeckler mee in de ontsnapping en won hij genoeg tijd in algemeen klassement om de trui te pakken. Voeckler behield de trui in de Pyreneeën, en verraste vriend en vijand door steeds met de beste bergop te kunnen. Pas in de laatste bergrit van de Alpen verloor Voeckler zijn trui aan Andy Schleck. Uiteindelijk werd Voeckler 4de in het eindklassement, op ruim 3 minuten van eindwinnaar Cadel Evans.

Een jaar later, tijdens de Ronde van Frankrijk van 2012, wist Voeckler twee etappes te winnen. In de tiende etappe versloeg hij zijn medevluchters in de sprint. De zestiende etappe, een zware bergrit, wist hij te winnen na een solo. Uiteindelijk besloot hij de ronde als winnaar van het bergklassement.

Aan het einde van het seizoen van 2016 kondigde hij aan na de Ronde van Frankrijk in 2017 te stoppen met wielrennen.[3]

Thomas Voeckler in de gele trui tijdens de Ronde van Frankrijk 2004.
Thomas Voeckler tijdens de Ronde van Frankrijk 2006.
Thomas Voeckler in de gele trui tijdens de Ronde van Frankrijk 2011.
2003
1e en 3e etappe Ronde van Luxemburg
Eind- en jongerenklassement Ronde van Luxemburg
Classic Loire-Atlantique
8e etappe Ronde van de Toekomst
2004
Dwars door Morbihan
4e etappe Route du Sud
Frans kampioen op de weg, Elite
2005
3e etappe Vierdaagse van Duinkerke
2006
5e etappe Ronde van het Baskenland
1e etappe Route du Sud
Eindklassement Route du Sud
Parijs-Bourges
2007
Bergklassement Parijs-Nice
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
GP Ouest France-Plouay
2008
Eindklassement Omloop van de Sarthe
2009
Eindklassement Ster van Bessèges
2e etappe Ronde van de Haut-Var
Eindklassement Ronde van de Haut-Var
Klimmerstrofee
5e etappe Ronde van Frankrijk
2010
Frans kampioen op de weg, Elite
15e etappe Ronde van Frankrijk
Grote Prijs van Quebec
2011
1e etappe Ronde van de Middellandse Zee
Eindklassement Ronde van de Haut-Var
4e en 8e etappe Parijs-Nice
GP Cholet
2e etappe Ronde van Trentino
4e etappe Vierdaagse van Duinkerke
Eindklassement Vierdaagse van Duinkerke
2012
Brabantse Pijl
3e etappe Ronde van Gabon
10e en 16e etappe Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
2013
6e etappe Critérium du Dauphiné
3e etappe Route du Sud
Eindklassement Route du Sud
4e etappe Ronde van Poitou-Charentes
Eindklassement Ronde van Poitou-Charentes
2016
1e etappe Ronde van de Provence
Eindklassement Ronde van de Provence
3e etappe Ronde van Yorkshire
Eindklassement Ronde van Yorkshire

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2001 135e  
2002
2003 119e  
2004 18e  
2005 124e   101e  
2006 88e  
2007 opgave   66e  
2008 97e  
2009 89e   67e (1) 
2010 23e   75e (1) 
2011 4e  
2012 26e (2) 
2013 65e  
2014 42e  
2015 45e  
2016 79e  
2017 91e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours Brabantse Pijl GP Ouest France‑Plouay WK op de weg Wereld­ranglijsten
2001 opgave
2002 31e 93e opgave 109e
2003 53e 99e
2004 77e 47e
2005 74e 42e opgave 80e 69e 37e opgave 116e
2006 135e 33e opgave 35e 92e 157e (UPT)
2007 66e opgave 116e Goud 68e 51e (UPT)
2008 opgave 30e 40e 29e opgave
2009 48e 79e opgave 36e 67e 105e (UWK)
2010 58e 10e 154e 6e 41e (UWK)
2011 45e 28e opgave Brons 98e
2012 119e 8e 5e 4e Goud ↑ 63e 7e
2013 127e 35e opgave 34e 40e 14e 61e 61e
2014 25e 36e Zilver ↑ 118e (UWT)
2015 27e 46e 123e
2016 opgave 106e 95e
2017 112e

Voeckler droeg 20 etappes de gele trui, 13 etappes de bolletjestrui en 14 etappes de witte trui in de Ronde van Frankrijk.

[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Thomas Voeckler.
(en) Profiel van Thomas Voeckler op ProCyclingStats
(fr) Officiële website
Voorganger:

Didier Rous
Dimitri Champion
Frans kampioen wielrennen
Thomas Voeckler
2004
2010
Opvolger:

Pierrick Fédrigo
Sylvain Chavanel
Voorganger:
Vlag van Spanje Samuel Sánchez
2011
Bolletjestrui Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk Bolletjestrui

Vlag van Frankrijk Thomas Voeckler
2012

Opvolger:
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2013