Przejdź do zawartości

Kinmei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kinmei
Imię japońskie
Kanji

欽明

Transkrypcja Hepburna

Kinmei

Hiragana

きんめい

Katakana

キンメイ

Ilustracja
Wizerunek herbu
Cesarz Japonii
Okres

od 30 grudnia 539
do 24 maja 571

Poprzednik

Senka (?)

Następca

Bidatsu

Dane biograficzne
Dynastia

Yamato

Data urodzenia

~509

Data śmierci

24 maja 571

Miejsce spoczynku

Nara

Ojciec

Keitai

Matka

Tashiraka

Żona

Ishihime

Dzieci

Bidatsu
Yōmei
Suiko
Sushun
i inni

Kinmei (jap. 欽明天皇 Kinmei tennō; ur. 509, zm. 24 maja 571) – 29. cesarz Japonii[1] według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2], a pierwszy historyczny władca Japonii, którego daty panowania są udokumentowane (daty wcześniejszych cesarzy oparte są na tradycji i legendach). Panował od roku 531[3] lub 539[4] do 571[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kinmei urodził się w 509. Był synem cesarza Keitai i jego żony, księżniczki Tashiraka. Za życia używał imienia Ame-kuni Oshiharuki Hironiwa[6].

W 539, kiedy miał 30 lat, zmarł jego starszy brat, cesarz Senka i Kinmei został intronizowany jako 29. cesarz Japonii. Kinmei przeniósł siedzibę dworu cesarskiego do pałacu Kazanashi Shikishima w prowincji Yamato, gdzie wcześniej mieszkał. Mianował dwóch wpływowych działaczy politycznych z dworu cesarskiego, Okoshi Mononobe i Kanamura Nakatomi wysokim tytułem ō-muraji, a innego, Iname Soga, tytułem ō-omi.

Za panowania Kinmei rozpoczęła się w Japonii ekspansja buddyzmu. Według Nihon-shoki, w 552, a według innych źródeł, w 539 Kinmei przyjął od koreańskich mnichów buddyjskich statuę Buddy z brązu wraz ze zwojami sutr i sztandarami buddyjskimi jako prezent od koreańskiego króla Baekje. Wytłumaczyli także cesarzowi zasady ich wiary i opowiedzieli o Buddzie. Mimo że Japończycy (szczególnie ci związani z handlem) z nową wiarą spotykali się już nieraz, gdy handlowali z Koreańczykami, to właśnie to wydarzenie zostało ustalone jako oficjalny początek rozwoju buddyzmu w Japonii.

Wraz z początkiem historii buddyzmu w Japonii zaistniał spór między wpływowymi rodami arystokratycznymi: Soga, który przyjął buddyzm a Mononobe i Nakatomi, które pozostały przy shintō, nie akceptując nowej religii.

Według Nihon-shoki, cesarz Kinmei pozostał na tronie aż do swojej śmierci. Zmarł w 571 w wieku 62 lat. Został pochowany w specjalnie dla niego usypanym kopcu Misemaruyama w mieście Kashihara. Kinmei doczekał się dwunastu synów i trzech córek, z czego czworo (trzej synowie i jedna córka) zostało później cesarzami Japonii.

Mauzoleum cesarza Kinmei znajduje się w Nara. Nazywa się ono Hinokuma no saki Ai no misasagi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kunaichō: 欽明天皇 (29).
  2. Isaac Titsingh, Annales des empereurs du japon, 1834, s. 34–36.
  3. Jōgū Shōtoku Hōō teisets por. M.Kanert Buddyzm japoński.
  4. Nihon-shoki (chiń. • jap.).
  5. Japonia. W: Jerzy Alexandrowicz: Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana. T. 31. 1902, s. 625.
  6. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „Kimmei”, Japan encyclopedia, p. 519.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]