Przejdź do zawartości

Montu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Montu
bóg rzemiosła wojennego
Ilustracja
Sobekemsaf I i bóg Montu, Medamud
Występowanie

mitologia egipska

Atrybuty

topór i łuk

Wcielenie zwierzęce

sokół

Teren kultu

starożytny Egipt

Szczególne miejsce kultu

Hermonthis, Teby

mn
n
T
wA40
Montu w hieroglifach

Montu (egip. mntw) – w panteonie starożytnego Egiptu lokalne bóstwo Hermonthis i główny bóg Teb[1], popularny w czasach Średniego i Nowego Państwa, później zastąpiony przez Amona[potrzebny przypis].

Był opiekunem rzemiosła wojennego, a jego atrybutami były topór i łuk. Początkowo przedstawiany pod postacią sokoła (wskutek tego zestawiany z Horusem), później wyobrażany jako człowiek o głowie sokoła, na której leżała tarcza słoneczna, a nad nią wznosiły się dwa pióra[2].

Z Montu wiązał się kult byka przy świątyni boga w Hermonthis. Święte zwierzę, imieniem Buchis, musiało być dwubarwne: głowa czarna, a tułów biały[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dembska Albertyna, 1995: Kultura starożytnego Egiptu: słownik. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
  2. Dembska
  3. Wilson H., 1999: Lud faraonów. Państ. Inst. Wydawniczy, Warszawa, s. 30, 31