Przejdź do zawartości

Serce Maryi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny
Czasami osobę Maryi symbolizuje jedynie gorejące serce, w odróżnieniu od Serca Jezusa, otoczone kwiatowym wiankiem (z lilii, róż i innych), niekiedy przeszyte mieczem i z innymi atrybutami odnoszącymi się do Męki Pańskiej – witraż z kościoła pw. św. Patryka, Junction City, Ohio, Stany Zjednoczone

Serce Maryi (Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, Najświętsze Serce Maryi, Niepokalane Serce Maryi, Najsłodsze Serce Maryi, Najczystsze Serce Maryi) – mistyczna skarbnica, (obiekt) kultu religijnego w Kościele katolickim, cześć oddawana sercu Marii z Nazaretu, Matce Jezusa Chrystusa, jako symbolowi matczynej miłości do każdego człowieka[1].

Historia kultu

[edytuj | edytuj kod]

O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św. Łukasz dwukrotnie w roz. 2 swojej Ewangelii, po raz pierwszy w scenie odwiedzin żłóbka narodzonego Jezusa przez pasterzy, gdy pisze:

Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. (Łk 2, 19)

, oraz w scenie powrotu dwunastoletniego Jezusa z Jerozolimy do Nazaretu, gdy pisze[2]:

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2, 51)

Sceny te były inspiracją w późniejszych wiekach, szczególnie w XII, kiedy wielu świętych: św. Anzelm czy św. Bernard z Clairvaux, a później inni, zwrócili uwagę na Serce Maryi, czcząc je w swoich modlitwach.

Warto zauważyć, że pisma mistyczek św. Mechtyldy z Hackeborn (1241 lub 1242–1299), św. Gertrudy z Helfty (1256–1302) oraz św. Brygidy (1303–1373) zawierają „teologię kultu Serca Maryi”[3].

Kult Serca Maryi rozwijał się równolegle z rozwojem kultu do Najświętszego Serca Pana Jezusa[2]. Przyczynił się do niego św. Jan Eudes (1601–1680) wysławiając Serce Maryi jako: Najświętsze Serce Maryi lub Najsłodsze Serce Maryi. Odtąd na obrazach zaczęły się pojawiać na postaciach Maryi i Jezusa wizerunki ich Serc. Ogromną rolę w kulcie Serca Maryi odegrały jej objawienia, szczególnie w 1830 św. Katarzynie Labouré, w Paryżu, gdzie na rewersie objawionego Cudownego Medalika widnieje m.in. Serce Maryi[2].

Do rozpowszechnienia na szerszą skalę kultu Serca Maryi przyczynił się proboszcz paryskiego kościoła Matki Bożej Zwycięskiej ks. Geretes, zakładając w 1836 specjalne Bractwo[2]. W XIX wieku rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, a w 1854 papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi[2]. Duże znaczenie w propagowaniu i rozwoju kultu Niepokalanego Serca Maryi miały objawienia w Fatimie z 1917[4]. 10 grudnia 1925 s. Łucja otrzymała objawienie, gdzie Maryja zaleciła wynagradzanie za grzechy świata, poprzez przyjmowanie Komunii świętej wynagradzającej i odprawianie nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca do jej Niepokalanego Serca[5][6].

31 października 1942 papież Pius XII poświęcił świat Niepokalanemu Sercu Maryi[7], a dwa lata później 4 maja 1944 wprowadził Święto Niepokalanego Serca Maryi w całym Kościele. Do reformy II Soboru Watykańskiego obchodzono je 22 sierpnia, na zakończenie oktawy Wniebowzięcia NMP[6], a obecnie jest to sobota po Uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego[2].

Po Piusie XII, wielu papieży poświęciło świat i ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi, uczyniło to również duchowieństwo i wierni w niektórych krajach, m.in. w Polsce. 8 września 1946 Prymas Polski August Hlond poświęcił naszą ojczyznę na Jasnej Górze Niepokalanemu Sercu Maryi przed Obrazem Matki Bożej Częstochowskiej[2][8].

Podczas konfliktu pomiędzy Rosją i Ukrainą w 2022, papież Franciszek poświęcił 25 marca tegoż roku podczas celebracji pokutnej w bazylice św. Piotra na Watykanie oba kraje Niepokalanemu Sercu Maryi w jedności z biskupami z całego świata, aby błagać o zakończenie tego konfliktu[9].

Formy kultu

[edytuj | edytuj kod]

Kult Serca Maryi przejawia się w:

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niepokalane Serce Maryi, czyli rozmyślania na miesiąc Maryi [online], msza.net [zarchiwizowane z adresu 2022-05-27].
  2. a b c d e f g Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, [w:] Internetowa Liturgia Godzin [online], brewiarz.pl [dostęp 2015-03-10].
  3. Siwak 2016 ↓, s. 69, przyp. 66.
  4. Siwak 2016 ↓, s. 56–58.
  5. Siwak 2016 ↓, s. 58–59.
  6. a b Kult Niepokalanego Serca Maryi istotną częścią Orędzia Fatimskiego [online], pch24.pl, 12 maja 2014 [dostęp 2015-03-10].
  7. Pius XII, Akt poświęcenia całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi, duchprawdy.com, 31 października 1942 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
  8. Oddani Niepokalanemu Sercu Maryi, [w:] Biuro prasowe Jasnej Góry [online], jasnagora.com, 9 września 2011 [zarchiwizowane z adresu 2022-05-20].
  9. 25 marca: poświęcenie Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi [online], vaticannews.va [zarchiwizowane z adresu 2022-04-01].
  10. Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, [w:] Moc Modlitwy [online], mocmodlitwy.info.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-04-19].
  11. Wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi [online], opoka.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
  12. Litania do Niepokalanego Serca Maryi [online], apostol.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-01-28].
  13. Nowenna do Niepokalanego Serca Maryi [online], maryjni.pl, 17 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
  14. Koronki do Niepokalanego Serca Maryi, [w:] Różańce i Koronki [online], rozance-i-koronki.blogspot.com [zarchiwizowane z adresu 2021-09-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]