Przejdź do zawartości

Sochaczewska Kolej Muzealna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sochaczewska Kolej Muzealna
Sochaczewska Kolej Dojazdowa
Powiatowa Kolej Sochaczewska
kolej wąskotorowa
Ilustracja
Wystawa parowozów w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Puszcza Kampinoska

Operator

Stacja Muzeum

Lata funkcjonowania

od 1922

Infrastruktura
Długość sieci

wówczas 33 km

Rozstaw szyn

750 mm

Linia kolejowa
Sochaczewska Kolej Muzealna
Sochaczewska Kolej Dojazdowa
Dane podstawowe
Zarządca

Stacja Muzeum

Długość

18 (pierwotnie: 33) km

Rozstaw szyn

750 mm

Sieć trakcyjna

brak

Linia kolejowa
Dane podstawowe

Sochaczewska Kolej Muzealna (funkcjonująca dawniej pod nazwami Sejmikowa Kolejka Wąskotorowa w Sochaczewie, Powiatowa Kolej Sochaczewska, Sochaczewska Kolej Dojazdowa) – wąskotorowa kolej turystyczna o prześwicie 750 mm.

Tory kolei Sochaczewskiej o łącznej długości około 33 km łączyły Sochaczew z Piaskami Królewskimi i Wyszogrodem. Na trasie funkcjonowało 16 stacji i przystanków. Główną stację stanowił Sochaczew Wąskotorowy (obecnie Sochaczew Muzeum). Stacja Piaski Królewskie stanowiła punkt przeładunkowy dla drewna transportowanego kolejką leśną z Puszczy Kampinoskiej. Stacja Wyszogród położona na końcu odgałęzienia linii z Tułowic została zlokalizowana na lewym brzegu Wisły, po przeciwnej stronie niż miasto.

Linia przebiegała następująco: Sochaczew MuzeumSochaczew MiastoSochaczew ChodakówZwierzyniec koło SochaczewaPlecewiceWólka SmolanaBrochówJanówekTułowice SochaczewskieWilcze TułowskieKromnówGorzewnicaPiaski Królewskie. Na stacji Tułowice Sochaczewskie odgałęziała się mająca około 10 km długości linia PrzęsławiceWyszogród.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Sejmikową Kolejkę Wąskotorową rozpoczęto budować w 1921 roku, 1 października 1922 oficjalnie otwarto kolej na odcinku Sochaczew – Tułowice, w sierpniu 1923 roku przedłużono linię do Piasków Królewskich, w tym samym roku wybudowano odgałęzienie do Wyszogrodu. W 1930 roku nazwę kolei zmieniono na Powiatowa Kolej Sochaczewska[1].

Po kampanii wrześniowej kolej została przecięta przez granicę Generalnego Gubernatorstwa z terenami bezpośrednio wcielonymi do Rzeszy w Janówku. W 1940 roku Niemcy rozebrali odgałężenie z Tułowic do Wyszogrodu. Podczas okupacji niemieckiej kolej funkcjonowała początkowo pod nazwą Kreisbahn Sochaczew - Hohenburg - Piaski, a od 1940 roku jako Kreisbahn Sochaczew - Tułowice - Piaski[1].

Po wyzwoleniu kolej ruszyła 1 marca 1945 roku pod nazwą Sochaczewska Kolej Powiatowa. W 1946 roku rozpoczęto odbudowę odgałęzienia do Wyszogrodu, które uruchomiono ponownie w 1948 roku[1].

1 stycznia 1949 roku kolej została przejęta przez PKP, i od tej pory funkcjonowała pod nazwą Sochaczewska Kolej Dojazdowa[1].

Kolej zaprzestała regularnych przewozów 30 listopada 1984 roku (ostatni pociąg odjechał z Sochaczewa o 15:35), w 1986 r. zorganizowano na stacji Sochaczew muzeum kolei wąskotorowej. Od 1990 roku kursują sezonowe pociągi do Tułowic (lub do stacji Wilcze Tułowskie)[1].

Stan obecny

[edytuj | edytuj kod]

W chwili obecnej na Sochaczewskiej Kolei Muzealnej kursują wyłącznie pociągi turystyczne na odcinku SochaczewWilcze Tułowskie. Odgałęzienie linii do Wyszogrodu i dalszy ciąg głównej linii do stacji Piaski Królewskie są nieprzejezdne.

Pociąg odjeżdża ze stacji Sochaczew Muzeum w godzinach porannych, zatrzymując się na przystankach Sochaczew-Miasto, Sochaczew-Chodaków, Brochów-Kolonia, Tułowice i dojeżdża do stacji Wilcze Tułowskie. Tam pod opieką przewodnika PTTK odbywa się godzinna wycieczka po Kampinoskim Parku Narodowym. Następnie pociąg wraca do Tułowic, gdzie na terenie Osady Puszczańskiej PTTK zorganizowane jest ognisko. Po ognisku następuje powrót do Sochaczewa. Skład zestawiony jest z zabytkowych wagonów i prowadzony jest parowozem Px29 lub spalinowozem Lxd2, albo wagonami motorowymi MBd1.

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

ul. Towarowa 7, 96-500 Sochaczew

Muzeum znajduje się ok. 200 metrów od stacji PKP Sochaczew.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Bogdan Pokropiński (red.), Sochaczewska kolej wąskotorowa, Warszawa: Wydawn. Komunikacji i Łaczności, 2012, s. 118-119, ISBN 978-83-206-1845-7 [dostęp 2024-04-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lechosław Herz: Puszcza Kampinoska (przewodnik). Pruszków: Rewasz, 2002. ISBN 83-85557-96-2.
  • Ariel Ciechański, Judyta Kurowska-Ciechańska: Koleje. Warszawa: Carta Blanca, 2007. ISBN 978-83-60887-80-6.
  • Bogdan Pokropiński: Powiatowa Kolej Sochaczewska. Warszawa: 1990.
  • Koleje Wąskotorowe w Polsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]