Przejdź do zawartości

Vanessa-Mae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vanessa-Mae
Ilustracja
Vanessa-Mae w Royal Festival Hall w Londynie (21 października 2004)
Imię i nazwisko

Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson

Data i miejsce urodzenia

27 października 1978
Singapur

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, pop

Zawód

skrzypaczka

Strona internetowa
Vanessa Vanakorn
ilustracja
Wzrost

160 cm

Reprezentacja

 Tajlandia

Strona internetowa

Vanessa-Mae (chiń. 陈美; pinyin Chén Měi), właściwie Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson, także Vanessa Vanakorn[1] (ur. 27 października 1978 w Singapurze) – brytyjska kompozytorka, skrzypaczka i sportsmenka. Jest wykonawczynią zarówno muzyki poważnej, jak i pop. Połączyła te style tworząc muzykę zwaną „violin techno-acoustic fusion”. Uprawia narciarstwo alpejskie[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Matka pochodzi z Singapuru, ojciec – Taj. Po rozpadzie małżeństwa, matka wyszła za BrytyjczykaGrahama Nicholsona. Z czteroletnią Vanessą przeprowadzili się do Londynu, gdzie Vanessa otrzymała obywatelstwo brytyjskie. Naukę muzyki rozpoczęła w 1982 roku, w wieku 4 lat, od lekcji gry na pianinie. Dwa lata później, w 1984 roku, udzielono jej pierwszych lekcji muzyki na skrzypcach. W 1989 roku dała swój pierwszy koncert symfoniczny w filharmonii z towarzyszeniem orkiestry (miała 11 lat). Pierwszą międzynarodową trasę, u boku the London Mozart Players in Mozart Bicentenary, rozpoczęła w roku 1991 w wieku 13 lat. Jest najmłodszą znaną solistką, która nagrała koncerty skrzypcowe Czajkowskiego i Beethovena – w wieku 13 lat. W okresie dojrzewania zerwała z tradycyjnie graną muzyką poważną i zyskała rozgłos m.in. dzięki swojemu widowiskowemu stylowi gry. Pojawiła się w wielu muzycznych nagraniach filmowych, szokując ekstrawaganckim ubiorem. Zobaczyć ją można było m.in. w teledyskach Janet Jackson promujących jej album The Velvet Rope. W ogłoszonym w roku 2007 rankingu na najbogatszych muzyków poniżej trzydziestego roku życia w Wielkiej Brytanii Vanessa Mae zajęła 1. pozycję.

Uprawia narciarstwo alpejskie[3], w 2014 roku wywalczyła kwalifikację na igrzyska olimpijskie w Soczi jako reprezentantka Tajlandii[4].

Na ZIO Soczi 2014 wystąpiła w slalomie gigancie – ukończyła oba przejazdy i została sklasyfikowana na 67. miejscu z łącznym czasem 3:26,97 i stratą +50.10 do zwyciężczyni, Słowenki Tiny Maze. Jednak w niespełna pół roku po igrzyskach wyszło na jaw, że start w olimpijskich zawodach skrzypaczka zapewniła sobie dzięki manipulacji[5], bo wyniki zawodów w słoweńskim ośrodku Krvavec dające Mae kwalifikację na tę imprezę zostały sfałszowane. Lokalni sędziowie odpowiedzialni za to oszustwo zostali zawieszeni w obowiązkach, a o całej sprawie została poinformowana policja[6]. 11 listopada 2014 Międzynarodowa Federacja Narciarska poinformowała o zawieszeniu Mae na cztery lata w związku ze sfałszowaniem wyników wyścigu kwalifikacyjnego[7].

W 2015 roku Mae została oczyszczona z zarzutów przez Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu (CAS) w Lozannie. CAS potwierdził, że podczas zawodów w Słowenii, gdzie Mae wywalczyła prawo startu w Soczi, doszło do wielu nieprawidłowości, ale sama zawodniczka nie miała na to żadnego wpływu[8].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
  • Violin (1990)
  • My Favourite Things-Kids’ Classics (1991)
  • Tchaikovsky & Beethoven Violin Concertos (1991, 1992)
  • The Violin Player (1994) – platynowa płyta w Polsce[9]
  • The Alternative Record from Vanessa-Mae (1996)
  • The Classical Album 1 (12 listopada 1996) – platynowa płyta w Polsce[10]
  • China Girl-the Classical Album 2 (9 września 1997)
  • Storm (14 lipca 1997)
  • The Original Four Seasons and the Devil’s Trill Sonata-the Classical Album 3 (16 lutego 1999) – złota płyta w Polsce[11]
  • The Classical Collection-Part 1 (2000)
  • Subject to Change (17 lipca 2001)
  • The Best of Vanessa-Mae (5 listopada 2002)
  • Xpectation (Jazz collaboration with Prince) (2003)
  • The Ultimate (23 grudnia 2003)
  • Choreography (2004)

Specjalne edycje

[edytuj | edytuj kod]
  • The Violin Player: Japanese Release (1995)
  • The Classical Album 1: Silver Limited Edition (1 stycznia 1997)
  • Storm: Asian Special Edition (1 stycznia 1997)
  • The Original Four Seasons and the Devil’s Trill Sonata: Asian Special Edition (1 lutego 1999)
  • Subject to Change: Asian Special Edition (1 lipca 2001)
  • The Ultimate: Dutch Limited Edition (styczeń 2004)

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • „Toccata & Fugue” (1995)
  • „Toccata & Fugue – The Mixes” (1995)
  • „Red Hot” (1995)
  • „Classical Gas” (1995)
  • „I’m a-Doun for Lack O’ Johnnie” (1996)
  • „Bach Street Prelude” (1996)
  • „Happy Valley” (1997)
  • „I Feel Love Part 1” (1997)
  • „I Feel Love Part 2” (1997)
  • „The Devil’s Trill & Reflection” (1998)
  • „Destiny” (2001)
  • „White Bird” (2001)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Athlete: VANAKORN Vanessa [online], fis-ski.com [dostęp 2014-01-21] (ang.).
  2. js: Pamiętacie skrzypaczkę Vanessę Mae? Wystąpi w Soczi. W slalomie gigancie.. 2014-01-14. [dostęp 2014-01-31].
  3. Soczi 2014. Skrzypaczka Vanessa Mae wystartuje w narciarstwie alpejskim [online], Sport.pl [dostęp 2014-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).
  4. Słynna skrzypaczka zakwalifikowała się na igrzyska w Soczi. Onet. [dostęp 2014-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-22)]. (pol.).
  5. Vanessa Mae została zawieszona. Start na IO zapewniła sobie dzięki manipulacji. Onet.pl, 2014-11-12 10:06, Wideo [dostęp 2014-11-12]. (pol.).
  6. Narciarstwo alpejskie. Olimpijski „przekręt” z udziałem Vanessy Mae. Czterech sędziów zawieszonych. Onet. [dostęp 2014-07-12]. (pol.).
  7. Vanessa Mae banned by ski body over race-fixing. scotsman.com. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
  8. „Nie było manipulacji w Soczi”. Vanessa Mae, artystka i narciarka, uniewinniona [online], www.tvp.info [dostęp 2015-12-10].
  9. Platynowe płyty CD przyznane w 1995 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-06].
  10. Platynowe płyty CD przyznane w 1997 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-06].
  11. Złote płyty CD przyznane w 2000 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]