Przejdź do zawartości

Wincenty (Morar)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty
Викентий
Wiktor Morar
Виктор Морарь
Metropolita taszkencki i uzbecki
Ilustracja
Kraj działania

Uzbekistan

Data i miejsce urodzenia

4 października 1953
Sculeni, Mołdawska SRR

Metropolita taszkencki i uzbecki
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia taszkencka i uzbecka

Śluby zakonne

1981

Diakonat

1981

Prezbiterat

1982

Chirotonia biskupia

2 września 1990

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 września 1990

Miejscowość

Kiszyniów

Miejsce

Sobór Narodzenia Pańskiego

Konsekrator

Aleksy II

Wincenty, imię świeckie Wiktor Aleksandrowicz Morar (ros. Виктор Морарь; ur. 4 października 1953 w Sculeni) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej wstąpił do seminarium duchownego w Moskwie, a po uzyskaniu jego dyplomu – do Moskiewskiej Akademii Duchownej. Ukończył ją w 1982, pisząc pracę poświęconą nauce św. Ignacego (Brianczaninowa) nt. modlitwy. Rok wcześniej złożył śluby zakonne i został hierodiakonem, zaś w styczniu 1982 – hieromnichem. W 1985 nadano mu godność igumena. Cały czas zamieszkiwał w ławrze Troicko-Siergijewskiej. Od 28 sierpnia 1990 r. archimandryta.

2 września 1990 w soborze Narodzenia Pańskiego w Kiszyniowie miała miejsce jego chirotonia na biskupa benderskiego, wikariusza metropolii kiszyniowskiej. 18 czerwca 1995 przeniesiony do nowo powołanej eparchii abakańskiej i kyzylskiej. 19 lutego 1999 podniesiony do godności arcybiskupiej. W lipcu 1999 mianowany arcybiskupem jekaterynburskim i wierchoturskim. W 2000 założył monaster Świętych Cierpiętników Carskich w uroczysku Ganina Jama w pobliżu Jekaterynburga – jedno z centrów kultu świętego cara Mikołaja II i jego rodziny[1].

W 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na katedrę taszkencką i uzbecką[2]. W związku z powołaniem Środkowoazjatyckiego Okręgu Metropolitalnego został jego zwierzchnikiem z godnością metropolity[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. О монастыре. Мужской монастырь во имя Святых Царственных Страстотерпцев. [dostęp 2017-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)]. (ros.).
  2. ЖУРНАЛ № 68
  3. Указом Святейшего Патриарха Кирилла архиепископ Ташкентский и Среднеазиатский Викентий возведен в сан митрополита

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]