Przejdź do zawartości

Zina Garrison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zina Garrison
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1963
Houston

Wzrost

164 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1982

Zakończenie kariery

1997

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

4 (20 listopada 1989)

Australian Open

SF (1983)

Roland Garros

QF (1982)

Wimbledon

F (1990)

US Open

SF (1988, 1989)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

20

Najwyżej w rankingu

5 (23 maja 1988)

Australian Open

F (1987, 1992)

Roland Garros

QF (1988, 1989, 1991, 1995)

Wimbledon

SF (1988, 1990, 1991, 1993)

US Open

SF (1985, 1991)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 tenis ziemny
(gra podwójna)
brąz Seul 1988 tenis ziemny
(gra pojedyncza)

Zina Lynna Garrison, zamężna Jackson (ur. 16 listopada 1963 w Houston) – amerykańska tenisistka, występująca na światowych kortach od 1982 do 1997 roku, finalistka Wimbledonu 1990 w grze pojedynczej, finalistka Australian Open 1987 i Australian Open 1992 w grze podwójnej, mistrzyni Australian Open 1987, Wimbledonu 1988 i Wimbledonu 1990 w grze mieszanej, uczestniczka Mistrzostw WTA w grze pojedynczej (1983–1993) i podwójnej (1987–1995), klasyfikowana w rankingu WTA na 4. miejscu w grze pojedynczej (1989) i na 5. miejscu w grze podwójnej (1988), brązowa medalistka letnich igrzysk olimpijskich w grze pojedynczej (1988) i mistrzyni olimpijska w grze podwójnej (1988), dwukrotna zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Stanów Zjednoczonych (1989, 1990), reprezentantka Stanów Zjednoczonych w Pucharze Hopmana. Tenisistka praworęczna. Do 2008 kapitan reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Federacji oraz na letnich igrzyskach olimpijskich 2008.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Afroamerykanka, mistrzyni gry serwis-wolej, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 10 lat. Jako 14-latka zdobyła mistrzostwo kraju w kategorii do lat 18. Wkrótce zaliczała się do ścisłej czołówki juniorek na świecie, a takie sukcesy jak wygrana juniorskiego Wimbledonu i US Open dały jej pozycję liderki rankingu dziewcząt w 1981. W 1982 rozpoczęła karierę zawodową, już w debiucie osiągając ćwierćfinał wielkoszlemowego French Open (przegrała z Navrátilovą). Kolejnym sukcesom na korcie nie stanęła na przeszkodzie choroba, z którą Garrison zmagała się – bulimia. W 1983 Amerykanka była m.in. w półfinale Australian Open, a sezon zakończyła na 10. miejscu rankingu. Rok później odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe, w hali w Zurychu. W 1985 dotarła do półfinału Wimbledonu, a w 1986 w parze z Argentynką Sabatini wygrała swój pierwszy turniej deblowy (Canadian Open).

Występując w parze ze słynnym deblistą Sherwoodem Stewartem świętowała w 1987 swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy; amerykański duet okazał się najlepszy na kortach w Melbourne (Australian Open). W tym samym turnieju Garrison dotarła do finału debla kobiet, razem z inną Afroamerykanką Lori McNeil. Pozostałe zwycięstwa wielkoszlemowe również odniosła w grze mieszanej, oba na turnieju wimbledońskim – ze Stewartem triumfowała w 1988, z Rickiem Leachem w 1990. W 1992 ponownie była w finale debla Australian Open, tym razem z Mary Joe Fernández.

Wielkie sukcesy przyniosły Zinie Garrison igrzyska w Seulu w 1988, na których tenis po wielu latach odzyskał status sportu olimpijskiego (cztery lata wcześniej był dyscypliną pokazową). Amerykanka wygrała turniej deblowy w parze z Pam Shriver, pokonując w finale Czeszki Novotną i Sukovą 4:6, 6:2, 10:8. Zdobyła również medal w grze pojedynczej, tym razem brązowy; w ćwierćfinale pokonała swoją partnerkę deblową Shriver, w półfinale nie sprostała późniejszej zwyciężczyni, Niemce Steffi Graf.

Również w 1988 była w półfinale singla na US Open, pokonując po drodze m.in. Navrátilovą (jedyne w karierze zwycięstwo Garrison nad tą rywalką), a przegrywając z Sabatini. Dalsze udane występy w kolejnym sezonie (m.in. wygrane turnieje w Oakland, Chicago i Newport) zapewniły jej najwyższą pozycję w rankingu w karierze – nr 4. W 1989 dotarła do półfinału US Open (czwarty w karierze półfinał wielkoszlemowy); w ćwierćfinale tego turnieju pokonała Chris Evert 7:6, 6:2, która tym występem zakończyła wieloletnią karierę.

Wimbledon 1990 okazał się szczytowym punktem kariery Ziny Garrison. Oprócz wspomnianego już triumfu w grze mieszanej z Rickiem Leachem dotarła po raz pierwszy (i jedyny) do singlowego finału wielkoszlemowego. Na wimbledońskiej trawie okazała się lepsza kolejno od trzech rywalek z czołowej dziesiątki na świecie – najpierw od Czeszki Sukovej (6:3, 6:3), potem Serbki Seles (nr 3 na świecie, zwyciężczyni French Open miesiąc wcześniej, 3:6, 6:3, 9:7), wreszcie Niemki Graf (liderki rankingu światowego i obrończyni tytułu, 6:3, 3:6, 6:4). W finale Amerykanka nie sprostała jednak weterance Navrátilovej (4:6, 1:6), która sięgnęła tym samym po swój dziewiąty triumf w grze pojedynczej na Wimbledonie (co stanowi niepobity rekord).

Kolejne lata nie przynosiły już tak spektakularnych sukcesów. Aż do 1993 Garrison startowała regularnie w turniejach Masters (łącznie 12 razy w singlu), odpadając jednak zazwyczaj już w I rundzie. Pięć razy grała także w Mastersie deblowym. Wielokrotnie dochodziła do czołowych rund w turniejach wielkoszlemowych (m.in. ćwierćfinały Wimbledonu 1991 i 1994), pokonywała wysoko notowane rywalki (m.in. w 1995 Lindsay Davenport i Mary Pierce), wygrywała także turnieje (ostatni w 1995 w Birmingham, w finale z McNeil). W 1993 na turnieju w Oklahoma City jako dwunasta zawodniczka w historii przekroczyła liczbę 500 zwycięstw w zawodowej karierze. Łącznie wygrała 14 turniejów w singlu i 20 w deblu (oraz 3 w grze mieszanej), a jej zarobki na korcie przekroczyły cztery i pół miliona dolarów.

Widząc spadek w rankingu i coraz słabsze rezultaty zamierzała zakończyć karierę wraz z końcem sezonu 1995, ale ostatecznie (za namową Billie Jean King i męża) występowała jeszcze sporadycznie w kolejnym roku. Pożegnała światowe korty występem w deblu na US Open w 1997, przegrywając w I rundzie (w parze z McNeil) z Davenport i Novotną w trzech setach.

Poza igrzyskami olimpijskimi (startowała także w Barcelonie w 1992) Zina Garrison reprezentowała barwy USA w walce o Puchar Federacji; była regularnym członkiem ekipy narodowej w latach 1984-1994, przyczyniając się kilkakrotnie do zdobycia trofeum (m.in. 1989 i 1990). Bilans jej występów to 22 zwycięstwa i 5 porażek (zarówno w singlu, jak i deblu); miała okazję m.in. zmierzyć się z Polkami w I rundzie Pucharu Federacji w 1990 (rywalizacja odbywała się wówczas w ciągu tygodnia, w ramach jednego turnieju) – pokonała w grze pojedynczej Katarzynę Nowak (6:0, 6:1), a w deblu, partnerując Mary Joe Fernández, nie oddała gema Renacie Skrzypczyńskiej i Magdalenie Mróz. Ponadto Garrison reprezentowała USA w Pucharze Wightman (1987-1988).

W latach 1989–1997 była zamężna (za Willardem Jacksonem), ale małżeństwo to zakończyło się rozwodem. Przez znaczną część kariery występowała pod nazwiskiem podwójnym Garrison-Jackson. Po rozwodzie ponownie popadła w bulimię (była leczona szpitalnie), w 1999 przeżyła próbę samobójczą. Na tenisowej emeryturze pozostała związana ze sportem, udzielając się jako komentatorka telewizyjna. Jest również zaangażowana w szereg inicjatyw społecznych, m.in. Zina Garrison Foundation (pomoc bezdomnym) i Zina Garrison All-Court Tennis (program edukacji przez sport). Weszła w skład Prezydenckiej Rady Kultury Fizycznej i Sportu.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie eliminacji

     A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 Tytuły Z-P
Australian Open A A 1R SF 1R QF NH QF 2R QF QF 4R 4R 3R 1R 3R A 0 / 13 29 – 13
French Open A A QF 1R 4R 2R 3R A 4R 3R 1R 1R A 1R 1R 1R A 0 / 12 15 – 12
Wimbledon A A 4R 1R 2R SF 2R A QF 2R F QF 4R 4R QF 3R A 0 / 13 38 – 13
US Open 2R 1R 4R 4R 3R QF 4R 4R SF SF QF 4R 4R 3R 4R 4R 1R 0 / 17 46 – 17
Ranking na koniec roku Brak 16 12 9 8 11 9 9 4 10 12 18 14 24 22 273 0 / 55 128 – 55

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 Tytuły Z-P
Australian Open A A 1R 2R QF QF NH F SF 3R 1R 2R F QF QF 1R A A 0 / 13 27 – 13
French Open A A 2R 1R 1R 1R 1R A QF QF 1R QF 1R 3R 3R QF A A 0 / 13 17 – 13
Wimbledon A A 1R 2R 2R 2R 3R A SF QF SF SF QF SF 1R 3R A A 0 / 13 29 – 12
US Open A A 1R 3R 1R SF QF QF 2R 3R 3R SF QF A A 3R 1R 1R 0 / 14 26 – 14
Ranking na koniec roku nie był publikowany - 44 18 7 7 9 13 12 10 13 21 27 90 230[1] 0 / 53 99 – 52

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 Tytuły Z-P
Australian Open Turniej nie był rozgrywany W 1R F F 1R A F 1R A A A 1 / 7 16 – 6
French Open A A A QF A 3R A A 2R SF 2R 3R A 2R 2R 3R A A 0 / 9 10 – 9
Wimbledon A A A QF 1R 2R 1R A W 3R W 2R 2R 3R 1R A A A 2 / 11 22 – 8
US Open A A QF 2R A QF 2R SF QF QF QF 1R QF 1R 2R A 1R A 0 / 13 17 – 12
3 / 40 65 – 35

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Doubles Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 36 (14–22)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 7 sierpnia 1983 Indianapolis Ceglana Węgry Andrea Temesvári 2:6, 2:6
Finalistka 2. 8 stycznia 1984 Waszyngton Dywanowa (hala) Czechosłowacja Hana Mandlíková 1:6, 1:6
Finalistka 3. 30 września 1984 Nowy Orlean Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 4 listopada 1984 Zurych Dywanowa (hala) Claudia Kohde-Kilsch 6:1, 0:6, 6:2
Finalistka 4. 20 stycznia 1985 Denver Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Mareen Louie-Harper 4:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 2. 21 kwietnia 1985 Amelia Island Ceglana Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 6:4, 6:3
Finalistka 5. 28 lipca 1985 Indianapolis Ceglana Węgry Andrea Temesvári 6:7(0), 3:6
Zwyciężczyni 3. 3 listopada 1985 Zurich Dywanowa (hala) Czechosłowacja Hana Mandlíková 6:1, 6:3
Finalistka 6. 21 września 1986 Tampa Twarda Stany Zjednoczone Lori McNeil 6:2, 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 4. 2 listopada 1986 Indianapolis Twarda Stany Zjednoczone Melissa Gurney 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 11 stycznia 1987 Sydney Trawiasta Stany Zjednoczone Pam Shriver 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 6. 15 lutego 1987 San Francisco Dywanowa (hala) Sylvia Hanika 7:5, 4:6, 6:3
Finalistka 7. 23 sierpnia 1987 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Pam Shriver 4:6, 1:6
Finalistka 8. 30 października 1988 Indianapolis Twarda Bułgaria Katerina Maleewa 3:6, 6:2, 2:6
Finalistka 9. 19 lutego 1989 Waszyngton Dywanowa (hala) Steffi Graf 1:6, 5:7
Zwyciężczyni 7. 26 lutego 1989 Oakland Dywanowa Łarysa Sawczenko 6:1, 6:1
Finalistka 10. 18 czerwca 1989 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni 8. 23 lipca 1989 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Pam Shriver 6:0, 6:1
Finalistka 11. 6 sierpnia 1989 San Diego Twarda Steffi Graf 4:6, 5:7
Finalistka 12. 5 listopada 1989 Worcester Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 9. 12 listopada 1989 Chicago Dywanowa (hala) Łarysa Sawczenko 6:3, 2:6, 6:4
Finalistka 13. 25 lutego 1990 Waszyngton Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 1:6, 0:6
Zwyciężczyni 10. 17 czerwca 1990 Birmingham Trawiasta Czechosłowacja Helena Suková 6:4, 6:1
Finalistka 14. 7 lipca 1990 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 4:6, 1:6
Finalistka 15. 28 października 1990 Dorado Twarda Stany Zjednoczone Jennifer Capriati 7:5, 4:6, 2:6
Finalistka 16. 17 lutego 1991 Chicago Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 1:6, 2:6
Finalistka 17. 27 października 1991 Brighton Dywanowa (hala) Niemcy Steffi Graf 7:5, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 11. 23 lutego 1992 Oklahoma City Twarda (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil 7:5, 3:6, 7:6(10)
Finalistka 18. 19 kwietnia 1992 Houston Ceglana Monica Seles 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 12. 21 lutego 1993 Oklahoma City Twarda (hala) Stany Zjednoczone Patty Fendick 6:2, 6:2
Finalistka 19. 13 czerwca 1993 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Lori McNeil 4:6, 6:2, 3:6
Finalistka 20. 1 sierpnia 1993 Stratton Mountain Twarda Hiszpania Conchita Martínez 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 13. 24 października 1993 Budapeszt Dywanowa (hala) Belgia Sabine Appelmans 7:5, 6:2
Finalistka 21. 7 listopada 1993 Oakland Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 2:6, 6:7(1)
Finalistka 22. 12 czerwca 1994 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Lori McNeil 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 14. 18 czerwca 1995 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Lori McNeil 6:3, 6:3

Gra podwójna 46 (20–26)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 10 sierpnia 1986 Montreal Twarda Argentyna Gabriela Sabatini Stany Zjednoczone Pam Shriver
Czechosłowacja Helena Suková
7:6(2), 5:7, 6:4
Finalistka 1. 19 października 1986 Filderstadt Twarda (hala) Argentyna Gabriela Sabatini Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni 2. 2 listopada 1986 Indianapolis Twarda Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Candy Reynolds
Stany Zjednoczone Anne Smith
4:5 krecz
Finalistka 2. 24 stycznia 1987 Australian Open Trawiasta Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
1:6, 0:6
Finalistka 3. 15 lutego 1987 San Francisco Dywanowa (hala) Argentyna Gabriela Sabatini Czechosłowacja Hana Mandlíková
Australia Wendy Turnbull
4:6, 6:7(4)
Finalistka 4. 29 marca 1987 Waszyngton Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Elise Burgin
Stany Zjednoczone Pam Shriver
1:6, 6:3, 4:6
Finalistka 5. 12 kwietnia 1987 Hilton Head Ceglana Stany Zjednoczone Lori McNeil Argentyna Mercedes Paz
Eva Pfaff
6:7(6), 5:7
Finalistka 6. 26 kwietnia 1987 Houston Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Kathy Jordan
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
2:6, 4:6
Finalistka 7. 16 sierpnia 1987 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 23 sierpnia 1987 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Lori McNeil Claudia Kohde-Kilsch
Czechosłowacja Helena Suková
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 4. 4 października 1987 Nowy Orlean Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Mareen Louie-Harper
Stany Zjednoczone Heather Ludloff
6:3, 6:3
Finalistka 8. 18 października 1987 Filderstadt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
1:6, 2:6
Finalistka 9. 15 listopada 1987 Chicago Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Claudia Kohde-Kilsch
Czechosłowacja Helena Suková
4:6, 3:6
Finalistka 10. 14 lutego 1988 Dallas Twarda Stany Zjednoczone Gigi Fernández Stany Zjednoczone Lori McNeil
Eva Pfaff
6:2, 4:6, 5:7
Zwyciężczyni 5. 13 marca 1988 Boca Raton Twarda Stany Zjednoczone Katrina Adams Claudia Kohde-Kilsch
Czechosłowacja Helena Suková
4:6, 7:5, 6:4
Finalistka 11. 27 marca 1988 Miami Twarda Stany Zjednoczone Gigi Fernández Steffi Graf
Argentyna Gabriela Sabatini
6:7(6), 2:6
Zwyciężczyni 6. 17 kwietnia 1988 Amelia Island Ceglana Eva Pfaff Stany Zjednoczone Katrina Adams
Stany Zjednoczone Penny Barg
4:6, 6:2, 7:6(5)
Zwyciężczyni 7. 24 kwietnia 1988 Houston Ceglana Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Lori McNeil
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
6:7(4), 6:2, 6:4
Finalistka 12. 21 sierpnia 1988 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Pam Shriver Czechosłowacja Jana Novotná
Czechosłowacja Helena Suková
6:7(2), 6:7(6)
Zwyciężczyni 8. 30 września 1988 Igrzyska Olimpijskie, Seul Twarda Stany Zjednoczone Pam Shriver Czechosłowacja Jana Novotná
Czechosłowacja Helena Suková
4:6, 6:2, 10:8
Finalistka 13. 30 października 1988 Indianapolis Twarda Stany Zjednoczone Katrina Adams Łarysa Sawczenko
Natalla Zwierawa
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 27 listopada 1988 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Stany Zjednoczone Robin White
7:5, 7:5
Zwyciężczyni 10. 5 lutego 1989 Tokio Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández
Claudia Kohde-Kilsch
6:3, 3:6, 7:6(5)
Zwyciężczyni 11. 30 kwietnia 1989 Houston Ceglana Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Stany Zjednoczone Lori McNeil
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 12. 25 czerwca 1989 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Katrina Adams Czechosłowacja Jana Novotná
Czechosłowacja Helena Suková
6:3, krecz
Zwyciężczyni 13. 25 lutego 1990 Waszyngton Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Stany Zjednoczone Ann Henricksson
Dianne Van Rensburg
6:0, 6:3
Finalistka 14. 24 czerwca 1990 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Patty Fendick Łarysa Sawczenko-Neiland
Natalla Zwierawa
6:7(5), 6:4, 5:7
Zwyciężczyni 14. 12 sierpnia 1990 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Patty Fendick Stany Zjednoczone Elise Burgin
Rosalyn Fairbank
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni 15. 21 października 1990 Filderstadt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Argentyna Mercedes Paz
Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 16. 24 marca 1991 Miami Twarda Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Czechosłowacja Jana Novotná
7:5, 6:2
Finalistka 15. 13 października 1991 Zurych Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Czechosłowacja Jana Novotná
Czechosłowacja Andrea Strnadová
4:6, 3:6
Finalistka 16. 27 października 1991 Brighton Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Pam Shriver
Białoruś Natalla Zwierawa
1:6, 2:6
Finalistka 17. 17 listopada 1991 Filadelfia Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Łarysa Neiland
Czechosłowacja Jana Novotná
2:6, 4:6}
Finalistka 18. 12 stycznia 1992 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
Czechosłowacja Helena Suková
6:7(4), 7:6(4), 2:6
Finalistka 19. 26 stycznia 1992 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
Czechosłowacja Helena Suková
4:6, 6:7(3)
Finalistka 20. 16 lutego 1992 Chicago Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
2:6, 4:6
Finalistka 21. 12 kwietnia 1992 Amelia Island Ceglana Czechosłowacja Jana Novotná Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
Białoruś Natalla Zwierawa
1:6, 0:6
Finalistka 22. 21 czerwca 1992 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Łotwa Łarysa Neiland
Czechosłowacja Jana Novotná
0:6, 3:6
Finalistka 23. 16 sierpnia 1992 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Pam Shriver Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
Czechosłowacja Helena Suková
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 17. 14 lutego 1993 Chicago Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Amy Frazier
Stany Zjednoczone Kimberly Po
7:6(3), 6:3
Zwyciężczyni 18. 21 lutego 1993 Oklahoma City Twarda (hala) Stany Zjednoczone Patty Fendick Stany Zjednoczone Katrina Adams
Holandia Manon Bollegraf
6:3, 6:2
Finalistka 24. 9 maja 1993 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Czechosłowacja Jana Novotná
Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 19. 10 października 1993 Zurych Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Białoruś Natalla Zwierawa
6:3, 5:7, 6:3
Finalistka 25. 27 marca 1994 Houston Ceglana Stany Zjednoczone Katrina Adams Holandia Manon Bollegraf
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 20. 12 czerwca 1994 Birmingham Trawiasta Łotwa Łarysa Neiland Australia Catherine Barclay
Australia Kerry-Anne Guse
6:4, 6:4
Finalistka 26. 5 listopada 1995 Oakland Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Lori McNeil
Czechy Helena Suková
6:3, 4:6, 3:6

Gra mieszana 6 (3–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 25 stycznia 1987 Australian Open Trawiasta Stany Zjednoczone Sherwood Stewart Wielka Brytania Anne Hobbs
Wielka Brytania Andrew Castle
3:6, 7:6(5), 6:3
Zwyciężczyni 2. 3 lipca 1988 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Sherwood Stewart Stany Zjednoczone Gretchen Magers
Stany Zjednoczone Kelly Jones
6:1, 7:6(3)
Finalistka 1. 28 stycznia 1989 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Sherwood Stewart Czechosłowacja Jana Novotná
Stany Zjednoczone Jim Pugh
3:6, 4:6
Finalistka 2. 27 stycznia 1990 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Natalla Zwierawa
Stany Zjednoczone Jim Pugh
6:4, 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 8 lipca 1990 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Rick Leach Australia Elizabeth Smylie
Australia John Fitzgerald
7:5, 6:2
Finalistka 4. 30 stycznia 1993 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
Australia Todd Woodbridge
5:7, 4:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Rywalka Wynik
1983 I runda Stany Zjednoczone Chris Evert 3:6, 0:6
1984 I runda Kanada Carling Bassett 4:6, 4:6
1985 Ćwierćfinał Czechosłowacja Hana Mandlíková 3:6, 4:6
1986
(marzec)
I runda Czechosłowacja Hana Mandlíková 6:2, 3:6, 2:6
1986
(listopad)
I runda Claudia Kohde-Kilsch 3:6, 5:7
1987 I runda Steffi Graf 0:6, 3:6
1988 I runda Czechosłowacja Helena Suková 6:2, 3:6, 3:6
1989 Ćwierćfinał Argentyna Gabriela Sabatini 3:6, 7:5, 3:6
1990 I runda Hiszpania Conchita Martínez 3:6, 0:6
1991 I runda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario 6:4, 1:6, 0:6
1992 I runda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario 6:7, 1:6
1993 I runda Czechy Jana Novotná 4:6, 7:6(5), 3:6

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1987 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Lori McNeil Stany Zjednoczone Elise Burgin
Rosalyn Fairbank
6:2, 2:6, 1:6
1989 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Katrina Adams Australia Elizabeth Smylie
Australia Wendy Turnbull
3:6, 6:7
1991 Półfinał Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Czechosłowacja Jana Novotná
3:6, 6:3, 1:6
1992 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Mary Joe Fernández Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Pam Shriver
1:6, 4:6
1995 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Białoruś Natalla Zwierawa
6:7(4), 1:6

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1988 Zwycięstwo Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Stany Zjednoczone Robin White
7:5, 7:5
1995 Półfinał Stany Zjednoczone Katrina Adams Stany Zjednoczone Meredith McGrath
Łotwa Łarysa Neiland
5:7, 1:6
1996 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Kathy Rinaldi-Stunkel Stany Zjednoczone Katrina Adams
Południowa Afryka Mariaan de Swardt
2:6, 4:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu 1988, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [8]
I runda wolny los
II runda  Meksyk: Claudia Hernández 6:1, 6:4
III runda  Austria: Barbara Paulus 7:5, 6:2
Ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Pam Shriver [4] 6:2, 6:3
Półfinał  RFN: Steffi Graf [1] 2:6, 0:6
O brązowy medal  Bułgaria: Manuela Maleewa [7] nierozgrywany
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [12] (WC)
I runda  Południowa Afryka: Amanda Coetzer 5:7, 1:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu 1988, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Pam Shriver [1] wolny los
Ćwierćfinał  Francja Isabelle Demongeot / Nathalie Tauziat 7:5, 6:2
Półfinał  Australia Elizabeth Smylie / Wendy Turnbull 7:6(5), 6:4
O złoty medal  Czechosłowacja Jana Novotná / Helena Suková [3] 4:6, 6:2, 10:8

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ranking z września 1997 roku, kiedy zakończyła występy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]