Przejdź do zawartości

Zygmunt Anczok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Anczok
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Zygmunt Józef Anczok

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1946
Lubliniec

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1959–1963 Sparta Lubliniec
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1963–1971 Polonia Bytom 194 (0)
1971–1974 Górnik Zabrze 38 (0)
1975 Wisła Chicago
1975–1976 Chicago Katz
1977–1979 Skeid Fotball
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965–1973  Polska 48 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Sparta Lubliniec
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 Piłka nożna
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Zygmunt Józef Anczok (ur. 14 marca 1946 w Lublińcu) – polski piłkarz, grający na pozycji lewego obrońcy, reprezentant Polski, olimpijczyk, trener.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zygmunt Anczok karierę piłkarską rozpoczął w 1959 roku w Sparcie Lubliniec, w którym występował do 1963 roku. Następnie przeniósł się do Polonii Bytom, z którym odnosił spore sukcesy na arenie krajowej i międzynarodowej: w sezonie 1964/1965 Puchar Karla Rappana i Puchar Ameryki oraz dwukrotnie 3. miejsce w ekstraklasie (1966, 1969), a w 1966 otrzymał tytuł Piłkarza Roku w plebiscycie katowickiego „Sportu”[1]. W Polonii Bytom grał do 1971 roku i rozegrał w niej 194 ligowe mecze.

Następnie Anczok został zawodnikiem ówczesnego mistrza Polski i zdobywcy Pucharu PolskiGórnika Zabrze, z którym obronił krajowy dublet w sezonie 1971/1972, a w sezonie 1973/1974 zdobył wicemistrzostwo Polski[2]. Łącznie do 1974 roku w barwach Górnika Zabrze rozegrał 38 meczów w ekstraklasie, w której ogółem rozegrał 232 mecze ligowe.

Następnie w 1975 roku wyjechał do Chicago, gdzie występował w polonijnych klubach: Wisła Chicago (1975) i Chicago Katz (1975–1976). Potem w 1977 roku wrócił do Europy, gdzie został zawodnikiem norweskiego klubu ligi TippeligaenSkeid Fotball, w którym był polskim pionierem, a w 1979 roku w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę[2].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Zygmunt Anczok w latach 1965–1973 w reprezentacji Polski rozegrał 48 meczów. Debiut zaliczył 13 października 1965 na Hampden Park w Glasgow w meczu eliminacyjnym mistrzostw świata 1966 z reprezentacją Szkocji, który zakończył się zwycięstwem Biało-czerwonych 1:2. Atutem Anczoka była niesłychana wytrzymałość i szybkość, często włączał się do akcji ofensywnych oraz nie ograniczał się do zadań obronnych, a potwierdzeniem przydatności Anczoka w reprezentacji były występy podczas tournée po Ameryce Południowej w maju 1966, gdzie walczył ze słynnymi brazylijskimi napastnikami Pelé i Garrinchą podczas dwóch meczów z reprezentacją Brazylii (porażki 1:4, 1:2) oraz w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Argentyny w Buenos Aires[2].

27 maja 1971 w Moskwie wystąpił w meczu pożegnalnym słynnego radzieckiego bramkarzaLwa Jaszyna w drużynie Gwiazd FIFA wraz z Włodzimierzem Lubańskim[2].

Podczas turnieju olimpijskiego w Monachium był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Kazimierza Górskiego i grał we wszystkich siedmiu meczach, w tym finałowym 10 września 1972 na Stadionie Olimpijskim w Monachium, w którym reprezentacja Polski wygrała 2:1 z obrońcami tytułu – reprezentacją Węgier, dzięki czemu po raz pierwszy w historii została mistrzem olimpijskim. Potem karierę Anczoka przerywały liczne kontuzje, m.in. złamanie kości śródstopia, które wykluczyło wyjazd na mistrzostwa świata 1974 w RFN[2], w efekcie czego swój ostatni mecz w reprezentacji Polski rozegrał 28 marca 1973 w Ninian Park w Cardiff w eliminacjach mistrzostw świata 1974 z reprezentacją Walii, gdy biało-czerwoni przegrali 0:2.

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

Zygmunt Anczok po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener w Sparcie Lubliniec, jednak liczne problemy zdrowotne zmusiły go do zmiany zawodu. Przez pewien czas jeździł jako taksówkarz. W latach 2006–2010 pełnił funkcję radnego miasta Lublińca.

Od 2014 roku członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[3].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja narodowa Rok Występy Gole
 Polska
1965 3 0
1966 9 0
1967 5 0
1968 1 0
1969 8 0
1970 7 0
1971 5 0
1972 8 0
1973 2 0
Łącznie 48 0

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Polonia Bytom

[edytuj | edytuj kod]

Górnik Zabrze

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Najlepszy lewy obrońca w historii polskiej piłki. pzpn.pl, 2014-06-10. [dostęp 2018-02-20]. (pol.).
  2. a b c d e Zygmunt Anczok – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  3. Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta. pzpn.pl, 2014-10-14. [dostęp 2018-02-20]. (pol.).
  4. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972. 
  5. Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]