Przejdź do zawartości

duński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈdũj̃sʲci], AS[dũĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Danii lub Duńczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język urzędowy Danii; zob. też język duński w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Duńscy piłkarze po raz kolejny wygrali z Anglią.
(1.1) Kiedy Chrystian III obejmuje władzę w 1536 roku, rozwiązuje norweską Radę Państwa, a Norwegia zostaje przekształcona z samodzielnego królestwa (pod rządami tego samego monarchy co Dania) w duńską prowincję.
(2.1) W Danii mówi się po duńsku.
(2.1) Językiem narodowym Wysp Owczych jest farerski, ale wszystkie farerskie dzieci uczą się w szkole duńskiego, ponieważ jest to drugi urzędowy język w tym kraju.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyżeł duńskikorona / narodowość duńska • obywatelstwo duńskie
(2.1) mówić/pisać/… po duńsku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dania ż, Duńczyk mos, Dunka ż
związki frazeologiczne:
źle się dzieje w państwie duńskim
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: