İçeriğe atla

Hucend

Koordinatlar: 40°17′K 69°38′D / 40.283°K 69.633°D / 40.283; 69.633
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hucend
Хуҷанд
Tarihi Suğd Müzesi
Tacikistan üzerinde Hucend
Hucend
Hucend
Koordinatlar: 40°17′K 69°38′D / 40.283°K 69.633°D / 40.283; 69.633
ÜlkeTacikistan Tacikistan
Yüzölçümü
 • Toplam40 km²
Rakım325 m
Nüfus
 (2019)
 • Toplam181.600
Zaman dilimi+5
 • Yaz (YSU)UTC
Alan kodu00 992 3422
Resmî site
www.khujand.tj

Hucend[1] ya da Hücent[kaynak belirtilmeli] ya da Hocent[kaynak belirtilmeli] (TacikçeХуҷанд; RusçaХуджанд; ÖzbekçeXoʻjand; Farsçaخجند) Tacikistan'da Soğd ilinin merkezi olan bir şehirdir. 1939 – 1992 yılları arasındaki resmî ismi Leninabad idi. Duşanbe'den sonra Tacikistan'nın ikinci en büyük şehridir. Seyhun nehrinin aktığı Fergana Vadisinin ağzında bulunmaktadır. Şehrin en eski bilinen ismi Alexandria Eschatê (Ἀλεξάνδρεια Ἐσχάτη) yani "Uzak İskenderiye"'dir.

Diğer verilen isimler: Khodyent, Hodjent, Leninobod, Ursaten, Kojend, Khojend, Leninabad, Khodzhent ve Khudzhand.[2] Bu yerleşim yeri ilk defa Milattan önce 329 Mayıs ayında Makedonyalı Büyük İskender tarafından kurulmuştur. Şehir asırlar boyunca İpek Yolu güzergahında düğüm noktasında konumlanmıştır. 8. yüzyılda ilk önce Araplar'ın istilasına, sonra Samaniler ardından Karahanlılar hüküm sürmüş ve 13. yüzyılda tekrar Moğolların istilasına uğramıştır.

19. yüzyılın ortalarında bölge Rusların eline geçmiş (1866 yılından sonra Orta Asya'nın büyük bir bölümü), 1924 yılında ilk önce Özbekistan SSC'ne ve 1929 yılında da Tacikistan SSC'ne bağlanmıştır.

Kaşgarlı Mahmud, Divân-ı Lügati't-Türk'te;

Hakan "شو Şu"; "شْجاند Xoçand" ırmağının kenarına karakol kurmak, Zülkarneyn'in geçtiğini haber vermek için kırk tarhanı gözcü göndermişti."[3] şeklinde anlatılan bu şehirdir.

1999 yılında Luna Papa Sinema Filmi'nin büyük bir bölümü Hucend şehrinde ve çevresinde çekilmiştir.

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2014. 
  2. ^ Khujand, Tajikistan Page 14 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  3. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt III, sayfa 413.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]