Przejdź do zawartości

Anzor Kawazaszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anzor Kawazaszwili
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Anzor Amberkowicz Kawazaszwili

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1940
Batumi

Wzrost

176 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1957–1959 Dinamo Tbilisi 5 (0)
1960 Zenit Leningrad 30 (0)
1960–1968 Torpedo Moskwa 165 (0)
1969–1971 Spartak Moskwa 74 (0)
1972 Torpedo Kutaisi 31 (0)
W sumie: 305 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965–1970  ZSRR 29 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1973 Spartak Kostroma
1976–1977 Czad
1978 ZSRR U-19
1981–1983 ZSRR U-19
1985–1986 Gwinea
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anzor Amberkowicz Kawazaszwili, gruz. ანზორ ყავაზაშვილი, ros. Анзор Амберкович Кавазашвили (ur. 19 lipca 1940 w Batumi) – gruziński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodniczą zaczynał w barwach Dinama Tbilisi. Dziadek Anzora, który był Grekiem o nazwisku Kawazos przeniósł się z tureckiego Trabzonu do Batumi[1]. Jeszcze przed ukończeniem 20. roku życia przeniósł się do Rosji. Przez jeden sezon bronił barw Zenitu Petersburg. Największą sławę zdobył grając w drużynach moskiewskich: Torpedzie i Spartaku. Z Torpedem zdobył Mistrzostwo ZSRR w 1965 i Puchar ZSRR w 1968. Sukcesy te powtórzył w Spartaku zdobywając tytuł mistrzowski w 1969 i Puchar w 1971. W 1965 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego. O miejsce w bramce Sbornej rywalizował z Lwem Jaszynem i wielokrotnie udawało mu się wygrać tę rywalizację. Później o pozycję bramkarza konkurował m.in. z Jurijem Pszenicznikowem i Jewgienijem Rudakowem. Wystąpił w dwóch meczach rundy grupowej mistrzostw świata w Anglii w 1966, zaś 4 lata później na mistrzostwach w Meksyku zagrał we wszystkich 4 meczach rozegranych przez radziecką drużynę. Po mistrzostwach zakończył karierę reprezentacyjną. Ogółem rozegrał 29 meczów w kadrze Związku Radzieckiego. W 1965 i 1967 otrzymał tytuł najlepszego bramkarza ZSRR przyznawany przez magazyn "Ogoniok". Na zakończenie kariery powrócił do Gruzji, gdzie występował w zespole Torpeda Kutaisi.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Jako trener nie odniósł większych sukcesów. Pracował w kraju (prowadził drużynę Spartaka Kostroma i reprezentację juniorów Rosyjskiej FSRR, z którą zdobył drugie miejsce na Spartakiadzie Narodów ZSRR w 1983) i za granicą - w Afryce (jako szkoleniowiec reprezentacji Czadu i Gwinei).

Kariera działacza

[edytuj | edytuj kod]

Od 1987 do 1991 pełnił funkcję sekretarza piłkarskiej federacji Rosyjskiej FSRR. W 1992, po rozpadzie Związku Radzieckiego usiłował doprowadzić do uznania tej organizacji za prawnego reprezentanta piłki nożnej w nowo powstałym państwie rosyjskim, jednak międzynarodowe organizacje piłkarskie przyznały ten status Rosyjskiemu Związkowi Piłki Nożnej przekształconemu z byłej Federacji Piłki Nożnej ZSRR. W latach 90. Kawazaszwili stanął na czele Ogólnorosyjskiego Stowarzyszenia Piłki Nożnej. W 2005 bez powodzenia kandydował na stanowisko prezydenta Rosyjskiego Związku Piłki Nożnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ФУТБОЛРЕВЮ - Наши греки. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]