Przejdź do zawartości

de Havilland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
de Havilland Aircraft Company Limited
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Hatfield

Data założenia

1920

Data likwidacji

1963

brak współrzędnych
De Havilland DH.83 Fox Moth
De Havilland Canada DHC-8 Dash-8.
De Havilland Dove

De Havilland (DH) – brytyjska wytwórnia lotnicza działająca w latach 1920–1964.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wytwórnię założył w 1920 roku Geoffrey de Havilland na bazie wcześniejszej wytwórni Airco, w której był głównym konstruktorem (samoloty Airco również nosiły oznaczenie DH i są czasami nazywane de Havilland). Nowa firma o nazwie de Havilland Aircraft Company Ltd. mieściła się w Hatfield w Hertfordshire w Anglii. Oprócz macierzystej wytwórni brytyjskiej, w 1927 otwarto australijską filię zakładów de Havilland Aircraft Company Pty, Ltd, a w 1928 kanadyjską filię de Havilland Aircraft of Canada.

Na początku de Havilland skupił się na jedno i dwumiejscowych dwupłatach, kontynuując serię samolotów DH budowanych przez Airco, ale napędzanych własnymi silnikami de Havilland typu Gypsy. Przykładem takich maszyn są samoloty turystyczne Gipsy Moth i Tiger Moth. Zyskały one wielką popularność w okresie międzywojennym; na samolotach tych ustanowiono wiele rekordów, a niektóre z nich pobił sam Geoffrey de Havilland. Amy Johnson przeleciała samotnie na Gypsy Moth w 1930 z Anglii do Australii. Przelot zajął jej 19 i pół dnia.

Linia samolotów serii Moth była kontynuowana i rozwijana. Późniejsze typy Hornet Moth i Moth Minor były dolnopłatami o konstrukcji drewnianej.

Kolejną konstrukcją de Havillanda był dwusilnikowy samolot pocztowy DH.88 Comet, charakteryzujący się wysokimi osiągami. Jeden z tych samolotów, pomalowany w charakterystyczne czerwone barwy, stał się sławny jako zwycięzca rajdu MacRobertson Air Race z Anglii do Australii.

Zalety drewna jako materiału konstrukcyjnego, oraz wysokie osiągi samej konstrukcji skumulowały się w prawdopodobnie najsłynniejszym samolocie de Havillanda - samolocie myśliwskim i wielozadaniowym Mosquito, skonstruowanym głównie z drewna ze względu na niedobory aluminium podczas działań wojennych.

Po zakończeniu II wojny światowej, de Havilland kontynuowała działalność konstrukcyjną jako firma wiodąca, zarówno na rynku wojskowym jak i cywilnym. Jej dziełem był pierwszy pasażerski samolot odrzutowy wprowadzony na linie lotniczede Havilland Comet. Firma opracowała także popularny myśliwiec odrzutowy de Havilland Vampire. Kilka głośnych katastrof pogrzebało nadzieje firmy na istnienie jako samodzielne przedsiębiorstwo. Najgłośniejszym z wypadków była strata kilku samolotów pasażerskich Comet. Mniej znaną, ale spektakularną była eksplozja prototypu samolotu myśliwskiego DH.110 podczas pokazów Farnborough Airshow w 1952, w wyniku której zginęło 29 osób z widowni.

Od 1955 firma zmieniła nazwę na: de Havilland Holdings Limited. W 1963 de Havilland został kupiony przez firmę Hawker Siddeley Company, która następnie została włączona do koncernu British Aerospace. W tym czasie kilka z projektów rozpoczętych przez de Havillanda weszło do produkcji. Były to między innymi Trident, HS-146 (późniejszy BAe 146), HS-125 (późniejszy BAe 125).

Samoloty produkcji de Havillanda

[edytuj | edytuj kod]

de Havilland Canada

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: de Havilland Canada.
Bombardier (de Havilland Canada) Dash 8

Firma de Havilland (Canada) rozpoczęła działalność w 1928 roku, aby produkować samoloty Moth do celów szkolenia kanadyjskich pilotów i kontynuowała ją również po wojnie realizując własne konstrukcje przystosowane do surowego klimatu Kanady. Były to samoloty wymienione poniżej. Samoloty typów DHC-2 do DHC-7 miały własności STOL. De Havilland (Canada) został ostatecznie przyłączony do grupy Bombardier a jego Dash Eight (Dash 8) pozostał w produkcji. Szczególny nacisk położono na niski poziom hałasu emitowany przez ten samolot w porównaniu do innych maszyn podobnej wielkości.

Samoloty produkcji de Havilland (Canada)

[edytuj | edytuj kod]

Kolejność chronologiczna: