Przejdź do zawartości

Edward Pietkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Pietkiewicz
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1909
Nowe Święciany

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1998
Warszawa

Ambasador PRL w Albanii
Okres

od 1954
do 1956

Poprzednik

Aleksander Skrzynia

Następca

Stefan Przeniosło

Ambasador PRL w Finlandii
Okres

od 1 lutego 1957
do 19 listopada 1965

Poprzednik

Jan Lato

Następca

Aleksander Juszkiewicz

Ambasador PRL w Szwajcarii
Okres

od 1970
do 1972

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Tadeusz Kropczyński

Następca

Stefan Wilski

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Edwarda Pietkiewicza na cmentarzu wojskowym na Powązkach

Edward Pietkiewicz (ur. 19 listopada 1909 w Nowych Święcianach na Wileńszczyźnie, zm. 16 grudnia 1998 w Warszawie) – polski dyplomata i pisarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1929 ukończył seminarium nauczycielskie i podjął pracę nauczyciela w szkołach wiejskich. W 1940 musiał zrezygnować z tej pracy z powodu nieznajomości języka litewskiego. Zatrudnił się w nadleśnictwie, a następnie pracował jako robotnik na kolei.

Po zakończeniu wojny ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka lat był wizytatorem szkół w Olsztynie i na Mazurach. W 1954 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Oświaty. Już kilka miesięcy później znalazł zatrudnienie w resorcie spraw zagranicznych i wyjechał do Albanii, gdzie przez trzy lata piastował stanowisko ambasadora. Potem w latach 1956–1965 kierował polską ambasadą w Finlandii, zarazem pełniąc obowiązki dziekana korpusu dyplomatycznego. Po 9 latach pracy w Finlandii wrócił do kraju i objął stanowisko wicedyrektora protokołu dyplomatycznego w MSZ. W 1970 na zakończenie kariery dyplomatycznej objął stanowisko ambasadora PRL w Szwajcarii. Odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[1].

W 1972 przeszedł na emeryturę i zajął się pisarstwem, prowadził też wykłady z zakresu protokołu dyplomatycznego na uczelniach. Prowadził także kącik porad z zakresu savoir-vivre'u w miesięczniku „Twój Styl”.

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Ireną Pietkiewicz (1912-1996). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-20)[2].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • 1975: Elementy protokołu dyplomatycznego
  • 1979: Przyjmowanie delegacji zagranicznych : problemy organizacyjno-protokolarne
  • 1984: Dobre obyczaje w pracy
  • 1987: Dobre obyczaje
  • 1987: Sekretariat w służbie zagranicznej
  • 1993: Dyplomaci
  • 1995: Przyjęcia w biznesie i nie tylko
  • 1996: Anegdotki dyplomatyczne
  • 1997: Savoir vivre dla każdego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • TS, Arbiter elegantiarum. Edward Pietkiewicz (1909–1998), Rzeczpospolita 8 stycznia 1999.
  • Słownik biograficzny historii Polski, tom 2: L–Ż (pod redakcją Janiny Chodery i Feliksa Kiryka), Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1156.